Η μεμψιμοιρία πήγε στην άκρη

Επειτα από ένα τετραήμερο βγαλμένο από εφιάλτες για τον μέσο οπαδό του Παναθηναϊκού, αφενός διότι είδε την ομάδα του να αποκλείεται στο Κύπελλο από τον Πανσερραϊκό, αφετέρου επειδή βγήκαν μαχαίρια στο πολυμετοχικό σχήμα, το χειρότερο σενάριο θα ήταν να στράβωνε και το παιχνίδι με τη Λάρισα και να υπήρχε άλλο ένα τριήμερο γκρίνιας πριν από το ματς της χρονιάς με τη Βιγιαρεάλ. Φανταστείτε πόσο θα αποπροσανατόλιζε την όλη κουβέντα η εστίαση που θα γινόταν στο πέναλτι που δεν έδωσε ο διαιτητής Χαραλαμπίδης στην ανατροπή του Σαλπιγγίδη από τον Κοτσόλη, που δεν χρειαζόταν καν ριπλέι για να το δεις. Οπότε η εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου και το 3-0 προσφέρουν, αν μη τι άλλο, ανεβασμένη ψυχολογία, χρόνο, ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση μέχρι το βράδυ της Τρίτης.

Για να προκύψει, όμως, αυτό το 3-0 χρειάστηκαν η αριστουργηματική κάθετη πάσα του Μάτος στον Σαλπιγγίδη και η άψογη κίνηση και το πλασέ του τελευταίου, ώστε να βρει ο Παναθηναϊκός το κατάλληλο κλειδί για να ξεκλειδώσει την άμυνα των «βυσσινί». Από κει και πέρα, το έργο το είχαμε ξαναδεί αρκετές φορές φέτος. Οταν ο Παναθηναϊκός ηρεμεί και προηγείται, τα πράγματα βαίνουν ομαλώς. Αλλωστε, στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος χάνεις το μέτρημα όσον αφορά στο πόσες φορές έχει σκοράρει σε δεύτερο ημίχρονο, σε αντίθεση με το πρώτο, που δυσκολεύεσαι να βρεις πότε βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα.

Το 2-0 έγινε από το φάουλ του Ιβανσιτς που έφυγε συστημένο για το κεφάλι του Σίλβα (προκαλώντας ακόμα περισσότερες απορίες γιατί ο Αυστριακός δεν είναι μόνιμα στο βασικό σχήμα ή πολύ περισσότερο στα πλάνα του Τεν Κάτε) και το 3-0 ήταν απόρροια του λάθους του Κώτσιου, αλλά στη συνέχεια η έμπνευση του Σαλπιγγίδη με το τακουνάκι και το τελείωμα της φάσης από τον Χριστοδουλόπουλο έβαλαν το κερασάκι στην τούρτα για όσους έφαγαν τη βροχή στο ΟΑΚΑ.

Η απορία όλων, βέβαια, ήταν ποιον Παναθηναϊκό θα δουν την Τρίτη το βράδυ. Εκεί, ας μη γελιόμαστε, ανεξάρτητα από το τι θα γινόταν χθες, είναι δεδομένο πως θα δούμε και πάλι τη σοβαρή εικόνα που βγάζει η ομάδα στα περισσότερα ευρωπαϊκά της παιχνίδια φέτος. Διότι ο ποδοσφαιριστής δεν χρειάζεται καμία υπενθύμιση για το τι σημαίνουν αυτές οι βραδιές. Τυχόν στραβοπάτημα χθες θα επέτεινε την γκρίνια και θα συνέχιζε τη μεμψιμοιρία των τελευταίων ημερών.

Και κάτι ακόμα: όταν ο Τεν Κάτε λέει πως θα ήθελε περισσότερους Χριστοδουλόπουλους στην ομάδα, μπορεί να μας εξηγήσει ποιος είναι ο προπονητής που δεν του έχει δώσει περισσότερες ευκαιρίες μέχρι τώρα... Η ερώτηση, φυσικά, είναι ρητορική.