Aν ο Ολυμπιακός «κατάφερνε» να πάει στα πέναλτι παίζοντας για 40 λεπτά με δύο παίκτες περισσότερους, θα μιλούσαμε για κατόρθωμα. Υπό αυτή τη έννοια, έτσι όπως τελείωσε το παιχνίδι, νομίζω ότι συνέβη το απολύτως φυσιολογικό. Αναγνωρίζω, όμως, ότι ο Ολυμπιακός προερχόταν από ένα διάστημα με αρνητικά αποτελέσματα και αυτό το παιχνίδι ήταν οριακό.
Ο Ολυμπιακός ταλαιπωρήθηκε εκ νέου για ένα ημίχρονο έχοντας τον Ντιόγο πάλι μόνο μπροστά, τον Μπελούτσι να προσπαθεί μάταια να κάνει παιχνίδι και τα άκρα του μπλοκαρισμένα από τον καλά στημένο στο πρώτο ημίχρονο ΠΑΟΚ. Οταν ο Βαλβέρδε αποφάσισε να βάλει παίκτη δίπλα στον Ντιόγο, ο Ολυμπιακός πέτυχε γκολ και έκανε ευκαιρίες, πράγμα που πετύχαινε δύσκολα στα τελευταία ματς.
Οι περισσότερες από αυτές, οι πιο σημαντικές, χάθηκαν πριν μείνει ο αντίπαλος με δέκα και στη συνέχεια με εννέα, επειδή από εκεί και μετά εμφανίστηκε πάλι το σύνδρομο που εμφανίζεται όποτε ο Ολυμπιακός μένει με παίκτη παραπάνω. Οι παίκτες παρουσιάστηκαν ξανά ανήμποροι, όπως και σε άλλα ματς που ο Ολυμπιακός έχει αριθμητικό πλεονέκτημα, να «καθαρίσουν» το παιχνίδι.
Ετσι, φτάσαμε στο παρά δέκα πριν όλα κριθούν στη ρωσική ρουλέτα των πέναλτι. Από αυτό το παιχνίδι ο Βαλβέρδε θα πρέπει να καταλάβει ότι ο Ντιόγο πρέπει να έχει στήριγμα στην επίθεση μέσα στην περιοχή και καλό θα ήταν να δώσει και καμιά ανάσα στον Βραζιλιάνο, επειδή μία χρονιά με ένα σέντερ φορ δεν βγαίνει.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
