«Μάπα το καρπούζι»

Ένα παιχνίδι για να το κερδίσεις πρέπει και να το θες. Ο Βαλβέρδε ενδιαφέρθηκε λιγότερο να κερδίσει και περισσότερο να σιγουρέψει την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ενδιαφέρθηκε περισσότερο να μην οδηγηθεί σε μια τέταρτη σερί ήττα και λιγότερο να αποκαταστήσει στα μάτια των οπαδών την τροφείσα υπόληψη της ομάδας. Έτσι, όταν ο Παναθηναϊκός έμεινε με δέκα παίκτες οι μόνες συστάσεις που έκανε στους ποδοσφαιριστές του ήταν μη τυχόν και ξεχαστούν και βγουν όλοι μπροστά!

Προφανώς ο Βαλβέρδε που ξέρει τα πράγματα από μέσα έχει λιγότερη εμπιστοσύνη στην ομάδα από αυτή που έχουν οι οπαδοί της, Την ώρα λοιπόν που ο Τεν Κάτε έκανε αλλαγές για να χτυπήσει το ματς, έστω και με δέκα παίκτες, ο Ολυμπιακός παρουσίαζε εικόνα αποσύνθεσης και πλήρη αδυναμία να βγει οργανωμένα στην επίθεση και να πάρει τη νίκη.

Όμως και ο Παναθηναϊκός έχει να παλέψει με το σύνδρομο που έχει κληρονομήσει από την απόλυτη κυριαρχία του Σωκράτη Κόκκαλη στο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και περίπου 15 χρόνια. Αντί η διοίκησή του να ασχοληθεί με το παιχνίδι προσπάθησε να περάσει το μήνυμα στο MEGA ότι τάχα ο Παναθηναϊκός αδικήθηκε από τη διαιτησία. Αν σε ένα τέτοιο ματς ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να βλέπει φαντάσματα, τότε πολύ δύσκολα θα αντιμετωπίσει την αγωνιστική του κακοδαιμονία…

Το θέαμα ήταν απογοητευτικό, η μπάλα που παίχτηκε παράδειγμα προς αποφυγή. Οι προπονητές θέλησαν να αφαιρέσουν από τους παίκτες το ρόλο του πρωταγωνιστή και τα κατάφεραν, Τα ατομικά μαρκαρίσματα και η πολυκοσμία στη μεσαία γραμμή κατάστρεψαν το θεαματικό ποδόσφαιρο. Από τον Παναθηναϊκό οι προσδοκίες ήταν περισσότερες. Ερχόταν από ευρωπαϊκή επιτυχία, είχε απέναντί του έναν εξουθενωμένο αγωνιστικά και ψυχολογικά Ολυμπιακό, και είχε επίσης απόλυτη ανάγκη τους τρεις βαθμούς για να βγει ηθικός πρωταθλητής. Με βάση όλα αυτά, κάτι παραπάνω περιμέναμε να δούμε από βαθιές μπαλιές του Σιμάο για το κεφάλι του Ρουκάβινα.

Μόνο όταν η ομάδα έμεινε με δέκα παίκτες φάνηκε καθαρά η υπεροχή της σε φυσικές δυνάμεις. Από τον Ολυμπιακό το μόνο που είδαμε είναι παίκτες καταπονημένους από την κούραση, όπως ο Ντουντού και ο Ντιόγκο, και παίκτες που θα ήθελαν πολύ αλλά δεν μπορούν πια (Τζόρτζεβιτς). Κάπως έτσι οδηγηθήκαμε σε αυτό το 0-0 που δίνει το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό και δεν αφήνει στον Παναθηναϊκό περιθώρια για υπερβολικούς ισχυρισμούς.

Τώρα, ο οπαδικός Τύπος και τα ΜΜΕ που επηρεάζουν οι δυο ομάδες θα αναλάβουν να μας τα κάνουν «πενηνταράκια» για να αναδείξουν τον πρωταθλητή στα σημεία. Ελπίζω ότι χρόνο με το χρόνο όλο και λιγότεροι θα είναι διατεθειμένοι να ασχολούνται με ασήμαντες λεπτομέρειες, τη στιγμή που δυο αιώνιοι αντίπαλοι όχι μόνο δεν κατάφεραν να πείσουν ότι υπερέχουν, αλλά υπήρξαν από μέτριοι έως άθλιοι και σε αυτό το ντέρμπι.