Το σώμα στη Γαλλία, το μυαλό στο ντέρμπι

Εχετε αισθανθεί ποτέ βαρεμάρα ως παιδιά όταν σας έσερναν για επίσκεψη σε κάποια μακρινή θεία; Αυτό ακριβώς έβγαζαν οι παίκτες του Ολυμπιακού από το πρώτο λεπτό στο χθεσινό παιχνίδι του «Ζοφρουά Γκισάρ», έχοντας το σώμα στη Νοτιοανατολική Γαλλία, αλλά το μυαλό στην Ελλάδα. Κάποιες στιγμές, στο πλαίσιο του σαβουάρ βιβρ, προσπάθησαν να φανούν ευγενικοί και τίμησαν το πνεύμα του αγώνα, προσπαθώντας να ξεγελάσουν πρώτα τον εαυτό τους και μετά τον κόσμο.

Ο Λέτο έκανε κάποιες κούρσες και δημιούργησε τη μοναδική καθαρή φάση για γκολ του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο, αλλά είχες πάντα την αίσθηση πως η Σεντ Ετιέν δεν ζοριζόταν. Οταν τελικά το σουτ του Παγέ βρήκε τα δίχτυα του εμβρόντητου Νικοπολίδη, το μόνο που δεν άκουσες ήταν στεναγμό ανακούφισης. Οι ποδοσφαιριστές του Βαλβέρδε είχαν πια απαλλαγεί από την όποια υποχρέωση να κυνηγήσουν την πρόκριση και είχαν την άνεση να προσπαθήσουν τουλάχιστον να σώσουν τα προσχήματα, αλλά ούτε αυτό πέτυχαν.

Ο Βαλβέρδε οφείλει να πει για ποιο λόγο η παντελής έλλειψη σκάουτινγκ περιόρισε τις όποιες πιθανότητες είχε ο Ολυμπιακός να αποκλείσει τη Σεντ Ετιέν. Για την ακρίβεια, η άγνοια που έβγαλε ο Βάσκος με το στήσιμο της ομάδας στο γήπεδο Καραϊσκάκη εκμηδένισε τις όποιες πιθανότητες. Προσθέστε ακόμη την τραγική παρουσία και χθες των αμυντικών χαφ του Ολυμπιακού, που επέτρεψαν στους Γάλλους να σουτάρουν ανενόχλητοι, και έχετε την αιτία και του 2-0, που ήρθε με πανομοιότυπο τρόπο στο 57' από τον Ιλάν.

Αν υπάρχει κάτι που οφείλει να ανησυχήσει τον κόσμο του Ολυμπιακού δεν είναι η τρίτη σερί ήττα, αλλά η εικόνα αποδιοργάνωσης που εμφανίζει. Και αν υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού του Σωκράτη Κόκκαλη η όποια αμφιβολία για τον Βαλβέρδε και τη δυνατότητά του να διαχειριστεί το υλικό του, είναι πολύ πιθανό αν στραβώσει και το ματς με τον Παναθηναϊκό να αλλάξει η στάση του απέναντι στον Βάσκο.

Στο χθεσινό ματς ο Ολυμπιακός έμοιαζε να έχει αποδεχτεί πως το έχει χάσει πριν συμπληρωθεί το πρώτο τέταρτο και πολύ πριν δεχτεί το πρώτο γκολ. Την πρόκριση άλλωστε την είχε χάσει στην πρώτη αναμέτρηση. Αυτό που σε κάνει να απορείς είναι αν το ντεφορμάρισμα του Ολυμπιακού έχει να κάνει με τις απουσίες κάποιων στελεχών, με το περιορισμένο πρώτης ποιότητας υλικό που διαθέτει ο Βαλβέρδε ή με άλλες αιτίες.

Η Σεντ Ετιέν δεν είναι κάτι το ξεχωριστό, αλλά ξέρει να παίξει είτε το 4-1-4-1 του Πειραιά είτε το χθεσινό 4-5-1 με τον ίδιο ευδιάκριτο τρόπο. Πρόκειται για την τακτική υπεροχή που πάντα θα έχουν αυτού του επιπέδου οι ομάδες από τις ελληνικές, αφού δουλεύουν σκληρά από παιδιά στις ακαδημίες, με την προοπτική να μπορούν όταν στελεχώσουν τις ανδρικές ομάδες να είναι έτοιμα από κάθε άποψη.

Οι αυτοματισμοί τους βγαίνουν με ταχύτητα τόσο εύκολα που απορείς. Και σε τελική ανάλυση, σε αυτή τη διπλή κόντρα δεν έτυχε για τη Σεντ Ετιέν αυτή η διπλή νίκη. Πέτυχε. Με σχέδιο και πλάνο, με υπομονή και προσοχή, με σεβασμό στον Ολυμπιακό και ταυτόχρονα μεγάλη θέληση για πρόκριση.

Ο,τι ακριβώς έλειψε από την ελληνική ομάδα. Η μείωση του σκορ από τον περιφερόμενο και χθες ράθυμα στον αγωνιστικό χώρο Οσκαρ απλώς βελτίωσε την εικόνα του σκορ. Μόνο που η σεμνή τελετή είχε λήξει προ πολλού. Η ειρωνεία της βραδιάς ήταν πως την ώρα που έληγε το ματς στη Γαλλία, ερχόταν και η είδηση του αποκλεισμού της Μίλαν από τη Βέρντερ. Τελικά έχουν δίκιο αυτοί που λένε πως όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός χαμογελά!