Μπήκε μασκαράς στο Παγκρήτιο

Υπάρχουν πολλά πράγματα που θα ξεχαστούν από το ματς του Παγκρήτιου. Υπάρχει και κάτι που οι αγνοί ποδοσφαιρόφιλοι, δύσκολα θα ξεχάσουν: Το μαγικό κοντρόλ του Κουτσιανικούλη στη φάση του γκολ. Ελάχιστοι πίστευαν ότι ο βραχύσωμος ακραίος του Εργοτέλη θα μπορούσε να στοπάρει τη μπάλα στη βαθιά μπαλιά του Τζούνιορ. Σ' αυτούς όπως θα είδατε δεν συμπεριλαμβανόταν ο Αντώνης Νικοπολίδης. Ο ερυθρόλευκος πορτιέρο άφησε το τέρμα και βγήκε να μαζέψει την μπάλα.

Ο Κουτσιανικούλης τιμώρησε την λανθασμένη εκτίμηση. Η επικράτηση του Εργοτέλη δεν ήταν τιμωρία. Ηταν και είναι η φυσιολογική κατάληξη μιας ομάδας σε ελεύθερη αγωνιστική πτώση που αναζητεί μάταια αναπληρωματικούς της προκοπής. Ο εκνευρισμός του Βαλβέρδε σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού έχει νόημα αν συμπεριλαμβάνει και την επιλογή (βλέπε αδυναμία) της διοίκησης να ενισχύσει την ομάδα τη μεταγραφική του Ιανουαρίου. Χωρίς τους τρεις Αργεντινούς (Γκαλέτι, Μπελούτσι, Λέτο) ο Ολυμπιακός έμοιαζε με ξεκούρδιστο ρολόι.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε σαν κανονική ομάδα μέχρι τη στιγμή που δέχτηκε το γκολ. Από εκεί και μετά έκανε την εμφάνιση του μεγαλόπρεπα ο Ολυμπιακός με τη Σεντ Ετιέν. Χωρίς αγωνιστικούς προσανατολισμούς με μόνο φιλόδοξο παίκτη τον Μίχαλ Ζεβλάκοφ που προσπαθούσε να φτιάξει παιχνίδι από την άμυνα και με τον Όσκαρ Γκονζάλες να φαίνεται καθαρά ότι είναι ποδοσφαιριστής επειδή φοράει σωβρακάκι και παπούτσια με καρφιά.

Ο Τζόρτζεβιτς σκιά του εαυτού του αδυνατούσε να κάνει κάτι της προκοπής παίζοντας από δεξιά και στην ουσία δένοντας κόμπο κάθε προσπάθεια του Ολυμπιακού να ανασυρθεί ορθόδοξα. Σε όλα τούτα προσθέστε ότι έλαχε στο Τάσο Πάντο να βρεθεί τρεις φορές σε επίκαιρη θέση είτε για σουτ είτε για σέντρα. Και τις τρεις φρόντισε να ανακουφίσει την άμυνα του Εργοτέλη.

Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις ακόμα και αυτός ο Ολυμπιακός έτσι παράταιρα ριγμένος στο γήπεδο από τον Βαλβέρδε μπορεί να νικήσει τον Εργοτέλη και τις περισσότερες από τις ομάδες του πρωταθλήματος. Όμως η κούραση του Ντιόγο στερεί από τους ερυθρόλευκους ένα σέντερ φορ με καθαρά μυαλό και εκτελεστική δεινότητα. Η απουσία καθαρού μυαλού αφορά και τον προπονητή για δεύτερη φορά "φρόντισε" να ξεχαρβαλώσει την ομάδα και ίσως λόγω των ημερών να μασκαρέψει τον Ντάρμπισαϊρ και τον Γκονζάλες σε δεξί και αριστερό εξτρέμ αντίστοιχα.

Το αποτέλεσμα ήταν οι συνεχείς γίομες που άφησαν απροβλημάτιστο τον τερματοφύλακα των γηπεδούχων. Ετσι όπως πήγαινε το πράγμα τον τελευταίο καιρό θα ερχόταν η ήττα. Ο κουρασμένος και χωρίς εναλλακτικές λύσεις Ολυμπιακός πλήρωσε την αδυναμία της διοίκησης να τον ενισχύσει τον χειμώνα και ίσως κάποιες λανθασμένες επιλογές του Βαλβέρδε.

Τώρα έχει να αντιμετωπίσει Σεντ Ετιέν, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ διαδοχικά με βαργιά κλονισμένο το ηθικό του, με παίκτες τραυματισμένους (Στολτίδης, Γκαλέτι) με παίκτες κουρασμένους (Ντιόγο Ντουντού) και με τον Λέτο "στραβωμένο" με τον προπονητή του. Ολα αυτά συνθέτουν μια εικόνα για την οποία διοίκηση και Βαλβέρδε μπορούν να μοιραστούν τις ευθύνες αντί να τις ρίχνει ο ένας στον άλλο και οι δύο μαζί στους ποδοσφαιριστές.