Δεν τον βοηθούν, αντίθετα τον εκθέτουν

Στην Ελλάδα ο κάθε Γερμανάκος δίνει την αίσθηση ότι περισσότερο νοιάζεται αυτός για το πόσο θα έρθει το ματς παρά ο πρόεδρος μιας ομάδας! To πρόβλημα είναι καθαρά η νοοτροπία τους...

Ελάχιστη σημασία έχει για την Ξάνθη που δικαιολογημένα φωνάζει ότι ο Γερμανάκος είχε το θάρρος να παραδεχτεί, μιλώντας χθες στον NOVAΣΠΟΡ FM, το λάθος του να μη δώσει το καθαρό πέναλτι υπέρ της Skoda στο ματς του Σαββάτου. Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, λένε, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Το πρόβλημα παραμένει στο ελληνικό πρωτάθλημα από τη νοοτροπία που έχουν οι διαιτητές. Οχι από τις αποφάσεις τους. Γιατί περισσότερο από το τι σφυρίζουν (και η συζήτηση δεν έχει να κάνει μόνο με το ματς του Σαββάτου ούτε μόνο με τον Ολυμπιακό, αλλά με τους μεγάλους γενικά όταν παίζουν με τους μικρούς) σκέφτονται πως θα το σφυρίξουν. Πρώτα σκέφτονται και μετά ενεργούν. Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα το μυαλό τους κάνει αναγωγές σε συνέπειες πριν δώσουν ένα σφύριγμα. Ούτε ο γρηγορότερος υπολογιστής στον κόσμο δεν κάνει τις πράξεις στο δευτερόλεπτο που μπορεί να πράξει το μυαλό ενός Ελληνα διαιτητή! Και πέραν της πλάκας που κάνουμε, αυτό είναι πολύ κακό.

Παρακολουθούσα το τελευταίο ημίωρο του ματς της Μπαρτσελόνα με την Οσασούνα στην Παμπλόνα, όταν οι γηπεδούχοι πέρασαν μπροστά στο σκορ. Ο διαιτητής σφύριζε ό,τι έβλεπε. Τίποτα περισσότερο για τη μεγάλη ομάδα, τίποτα που να δίνει την εντύπωση ότι ήθελε να βοηθήσει, τίποτα απολύτως που να δημιουργεί την αίσθηση πως έχει άγχος αν θα χάσει η πρωτοπόρος. Αυτό δυστυχώς δεν το εισπράττει ο κόσμος στην εξέδρα. Και στην Ελλάδα ο κάθε Γερμανάκος δίνει την αίσθηση ότι περισσότερο νοιάζεται αυτός για το πόσο θα έρθει το ματς παρά ο πρόεδρος μιας ομάδας! Ο Ολυμπιακός, ακόμα και αν σταματήσει να παίζει, αυτό το πρωτάθλημα δεν το χάνει.

Φρόντισαν και οι αντίπαλοί του (κυρίως ο ΠΑΟ) να πετάξουν τόσους πόντους που οι «ερυθρόλευκοι» πριν καν βγει ο πρώτος γύρος είναι σχεδόν εστεμμένοι. Γι' αυτό φυσικά δεν θα απολογηθεί κιόλας ο Ολυμπιακός. Αυτός κάνει το πρέπον, παίρνει τις νίκες που δίνουν τίτλους τη στιγμή που οι υπόλοιποι πατάνε νάρκες. Αποφάσεις όμως σαν εκείνη με τον Θρασύβουλο στο τελευταίο λεπτό και αυτή του Γερμανάκου με την Ξάνθη εκθέτουν τον πρωταθλητή, δεν τον βοηθούν. Γιατί θα είχε ακόμα μεγαλύτερη αξία η επιτυχία του, αν ο εκάστοτε αντίπαλός του έπαιρνε αυτά που δικαιούται από το ματς. Η ποιότητα των παικτών του Ολυμπιακού αρκεί για να κερδίζουν τα ματς που χρειάζονται χωρίς τον Γερμανάκο, τον Πολατιάν, τον Ζωγράφο, τον Καστανίδη και τον Σταυρίδη. Και θα είχαμε τότε και πολύ καλύτερο πρωτάθλημα.

Ακόμα απολαμβάνει το παιχνίδι

O Κάρλο Αντσελότι είχε ξεκαθαρίσει ότι θα τον έβαζε να αγωνιστεί μόνο αν τον έβλεπε να είναι έτοιμος 100%. Οταν ήρθε η ώρα του ματς, η ενδεκάδα της Μίλαν περιελάμβανε το όνομά του. Οχι τιμής ένεκεν, όπως αποδείχτηκε από τη ροή του αγώνα. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ άντεξε 88 ολόκληρα λεπτά στην τιτανομαχία της Μίλαν με τη Ρόμα, η οποία τελείωσε 2-2, κάνοντας πολλή δουλειά, τρέχοντας, μαρκάροντας, πιέζοντας. Είναι το απόλυτο είδωλο της σύγχρονης σόουμπιζ στο ποδόσφαιρο, αλλά όταν φορά τη φανέλα οποιασδήποτε ομάδας στην οποία αγωνίζεται αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τους συμπαίκτες του.

Ιδρώνει και παλεύει όσο κανείς άλλος, έχοντας βελτιώσει από την εποχή που πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης πολλά στοιχεία του παιχνιδιού του. Είναι προς τιμήν του πως ο Καπέλο, που τον είχε στη Μαδρίτη εκτός πλάνων, αναγκάστηκε να τον χρησιμοποιήσει στο τέλος της σεζόν για να πάρει τον τίτλο. Και ο Ιταλός αυτό το εκτίμησε, γι' αυτό και ο Μπέκαμ ξαναβρέθηκε στα πλάνα της εθνικής Αγγλίας, φτάνοντας και ξεπερνώντας τις 100 συμμετοχές. Σε ένα ποδόσφαιρο που έχει χάσει πολλές από τις αξίες του είναι πολύ σημαντικό ένας άνθρωπος όπως ο Μπέκαμ να δίνει αποδείξεις για το πόσο επαγγελματίας μπορεί να είναι ένα fashion icon. Και πόσο σημασία έχει τελικά, ενώ είσαι αυτός που το μάρκετινγκ τον χρησιμοποίησε σαν πολιορκητικό κριό εδώ και μία δεκαετία προκειμένου να αλλάξει τη μορφή και την εικόνα όσων είναι έξω από το άθλημα, να αποδεικνύεις μέσα στο γήπεδο πόσο ακόμα απολαμβάνεις το ίδιο το παιχνίδι.