Κόκκαλη, φέρε μεγάλο ξένο τεχνικό (Sportday / Μπ.Χριστόγλου)

Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα υπερασπιζόταν ποτέ τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Το Δ.Σ. της ΠΑΕ πήρε μια απόφαση χθες το μεσημέρι, αλλά δεν την ανακοίνωνε, υποχρεώνοντας τον Σερβοέλληνα -για πρώτη φορά στα χρονικά- να φερθεί με αξιοπρέπεια και να σηκωθεί να φύγει μόνος του από την ομάδα. Θα πρέπει εδώ να πούμε πως από τη στιγμή που ελήφθη μια απόφαση ή έστω κρατήθηκε μια τέτοια στάση, η οποία υποχρέωσε τον προπονητή σε ηρωική έξοδο, οφείλουν στον Ολυμπιακό να έχουν χαράξει και μια συγκεκριμένη στρατηγική. Γιατί διώχνεις κάποιον που, είτε μας αρέσει είτε όχι, ήταν επιτυχημένος, με τα όποια λάθη του και το ταβάνι βέβαια που έχει στις δυνατότητές του, αλλά φέρνεις κάποιον που έχει περγαμηνές και φέρνει μαζί του μια προίκα. Είτε αυτό λέγεται μεγάλο όνομα είτε λέγεται μεγάλοι παίκτες ή οτιδήποτε άλλο.

Αν είναι να έρθει στον πάγκο μια παλιά συνταγή του στυλ Κόλλια ή Αλέφαντου, τότε χίλιες φορές καλύτερα να είχατε κρατήσει τον Μπάγεβιτς. Το ίδιο ισχύει βέβαια και στην περίπτωση που ένας περιπλανώμενος Μπιγκόν έρθει στο λιμάνι. Μια περίπτωση δηλαδή ενός προπονητή που κάπου, κάπως, κάποτε είχε πάρει τρόπαια και ήταν προπονητής με τίτλους, αλλά τώρα έχει ξεπέσει εδώ και χρόνια στην ανεργία. Το λέω γιατί τέτοιοι στην Ευρώπη υπάρχουν κάμποσοι, που ναι μεν μπορεί παλιότερα να είχαν κάνει το ένα και το άλλο, αλλά τώρα το μόνο που περιμένουν είναι να βρουν κάποια ομάδα ώστε να κολλήσουν ένσημα και να βγουν στη σύνταξη. Τέτοιον προπονητή δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός και θα ήταν προτιμότερο, αν τέτοιο σκοπεύουν να φέρουν στην ομάδα, να το ξεχάσουν, προτού οι αντιδράσεις γίνουν χειρότερες από εκείνες που θα υπήρχαν, αν έμενε ο Σερβοέλληνας.

Τα λέω αυτά γιατί το έργο το έχουμε δει πάρα πολλές φορές. Η αλλαγή του Μπάγεβιτς έγινε στη λογική πως θα έρθει κάποιος καλύτερος. Στη λογική του ότι θα έρθει ένας τεχνικός, ο οποίος να μπορεί να εμπνεύσει την ομάδα, ώστε να προχωρήσει στην Ευρώπη και θα μπορέσει να της δώσει το κάτι παραπάνω που ο Μπάγεβιτς δεν μπορούσε ομολογουμένως να της δώσει. Θα πρέπει αυτός ο άνθρωπος να είναι όνομα, αλλά να έχει να επιδείξει και ουσιαστική δουλειά.

Με τον τρόπο που χειρίστηκε το πράγμα, η διοίκηση μού φαίνεται πως δεν ήταν προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πιστεύω πως στο πίσω μέρος του μυαλού του προέδρου δεν υπάρχει η σιγουριά για το αν μπορούμε να βρούμε έναν προπονητή αντάξιο του οράματος που έχει ο Θρύλος. Αν είναι να βρεθεί, μακάρι να βρεθεί ένας καλός προπονητής. Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο και γυρίσουμε σε εποχές Κόλλια και Αλέφαντου, τότε χίλιες φορές καλύτερα να μέναμε με τον κ. Μπάγεβιτς, γιατί θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.