Έργα και ημέρες του Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό

Μια σχέση που πέρασε μέσα σε εννέα χρόνια από σαράντα κύματα έφτασε στο τέλος της. Οι δρόμοι του Ντούσαν Μπάγεβιτς με τον Ολυμπιακό χωρίζουν για δεύτερη και όπως όλα δείχνουν τελευταία φορά. Ο άνθρωπος που…

…όταν το καλοκαίρι του 1996 ανέλαβε τον Ολυμπιακό, αντιπροσώπευε την ελπίδα των απανταχού φιλάθλων της ομάδας για την επιστροφή στις επιτυχίες μετά τα πέτρινα χρόνια.

…όταν οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» σε τρεις συνεχόμενους τίτλους και στα προημιτελικά του Champions League, λατρεύτηκε σαν θεός.

…όταν δεν κατάφερε μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες να κάνει πράξη το όραμα για ευρωπαϊκή καταξίωση, αποδοκιμάστηκε έντονα και εκδιώχθηκε ως αποτυχημένος.

…όταν μετά τη φυγή του τα χρόνια που ακολούθησαν ο Ολυμπιακός δεν παρουσίασε το αγωνιστικό πρόσωπο των προηγούμενων χρόνων, έγινε εκ νέου αντικείμενο αναπόλησης από πολλούς

…όταν επέστρεψε και οδήγησε για δεύτερη φορά τους Πειραιώτες στο νταμπλ, δίχασε κόσμο και κριτικούς

…δεν θα κάθεται πλέον στην άκρη του «ερυθρόλευκου» πάγκου παίζοντας με αγωνία το κομπολόι του και παρακολουθώντας με την ίδια πάντα έκφραση τις προσπάθειες των παικτών του.

Ο ερχομός στο θρύλο

Καλοκαίρι του 1996… Οι φήμες περί συμφωνίας του Ντούσαν Μπάγεβιτς με τον Σωκράτη Κόκκαλη για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού που έχουν κάνει την εμφάνισή τους για μήνες, επαληθεύονται. Ο Σερβοέλληνας τεχνικός μετά από οκτώ χρόνια στην ΑΕΚ, που συνδυάστηκαν με την κατάκτηση τεσσάρων τίτλων και την έξοδο από τα «πέτρινα χρόνια», δέχεται να αναλάβει την ευθύνη να οδηγήσει στον ίδιο δρόμο τον Ολυμπιακό, που διέρχεται μακρά περίοδο κρίσης. Αυτομάτως γίνεται «Ιούδας» για τους «κιτρινόμαυρους» και «ελπίδα» για τους «ερυθρόλευκους».

Η επιστροφή του Ολυμπιακού στους τίτλους

Τα πρώτα αποτελέσματα δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους και οι πειραιώτες επιστρέφουν στο θρόνο της Α’ Εθνικής μετά από 10 χρόνια ανομβρίας. Ακολουθεί ένα ακόμη πρωτάθλημα το 1998 και το νταμπλ του 1999. Η επικράτηση στον τελικό του Κυπέλλου επί του Παναθηναϊκού με 2-0, παρά το γεγονός πως ο Ολυμπιακός αγωνίζεται από το πρώτο μέρος με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Αμανατίδη και ο άδοξος αποκλεισμός από τη Γιουβέντους στα προημιτελικά του Champions League θεωρούνται από πολλούς έργο Μπάγεβιτς και η ιαχή «Ντούσαν-Ντούσαν» δονεί την ατμόσφαιρα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Επιπλέον οι «ερυθρόλευκοι» αποδίδουν αναμφίβολα το καλύτερο ποδόσφαιρο εκείνη τη χρονιά και όλα δείχνουν ότι ξημερώνουν ακόμη καλύτερες ημέρες για τον ιστορικό σύλλογο. Κανείς όμως δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε…

Το άπιαστο όνειρο της Ευρώπης και το πρώτο διαζύγιο

Με την κυριαρχία εντός των συνόρων δεδομένη και τον έναν τίτλο να διαδέχεται τον άλλο (και μάλιστα με διαφορά τις περισσότερες φορές από τους διώκτες του), η όρεξη όλων των «ερυθρολεύκων» ανοίγει και η καταξίωση στον ευρωπαϊκό χώρο είναι ο επόμενος στόχος. Μετά την παρθενική συμμετοχή της ομάδας στο Champions League την περίοδο 1997/98 που αμαυρώθηκε από δύο πεντάρες (5-1 από τη Ρόζενμποργκ στο «Τρόντχαϊμ», την οποία ακολούθησε επεισόδιο του Ντούσκο με οπαδό στο αεροδρόμιο και από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο «Μπερναμπέου»), η επόμενη περίοδος στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία.

Οι «ερυθρόλευκοι» προκρίνονται στα προημιτελικά της διοργάνωσης και τίθενται αντιμέτωποι με τη Γιουβέντους του Ζιντάν. Το 2-1 του πρώτου αγώνα στην Ιταλία δίνει ελπίδες για πρόκριση στα ημιτελικά και αυτές φαίνεται να γίνονται πραγματικότητα όταν στον επαναληπτικό ο Γκόγκιτς μόλις στο 12’ βάζει φωτιά στις εξέδρες του κατάμεστου ΟΑΚΑ και δίνει στην ομάδα του σκορ πρόκρισης μέχρι το 85’. Σε εκείνο το λεπτό ο Μπιριντέλι σεντράρει και κατά πολλούς ο αέρας, κατά άλλους η άστοχη έξοδος του Ελευθερόπουλου, δίνουν το δικαίωμα στον Κόντε να ισοφαρίσει και να σβήσει το ευρωπαϊκό όνειρο του Ολυμπιακού. Η ικανοποίηση για την ευρωπαϊκή προσπάθεια είναι δεδομένη, αλλά οι πρώτες γκρίνιες για κάποιες επιλογές του «Ντούσκο» στον αγώνα (αντικατάσταση του Καραπιάλη με τον Αμπονσά και εντολή για οπισθοχώρηση της ομάδας στα τελευταία λεπτά) έχουν αρχίσει να ακούγονται.

Η επόμενη περίοδος ξεκινά με στόχο πέρα από τη διατήρηση των πρωτείων στην Ελλάδα και το παραπάνω βήμα στην Ευρώπη. Οι μεταγραφές του Ζιοβάνι και του Ζάχοβιτς αποδεικνύουν πως οι βλέψεις της διοίκησης ξεφεύγουν από τα στενά ελληνικά σύνορα και η πρόκριση τουλάχιστον στη δεύτερη φάση του Champions League είναι λαϊκή απαίτηση. Η ήττα από τη Μόλντε στη Νορβηγία με 3-2, αν και οι «ερυθρόλευκοι» προηγούνται με 2-0, ψαλιδίζει τις ελπίδες πρόκρισης και το βάρος της ευθύνης για την αποτυχία πέφτει στις πλάτες του «Πρίγκιπα». Οι διαμάχες του Σερβοέλληνα τεχνικού με τις βεντέτες της ομάδας (τις οποίες δεν επέλεξε ο ίδιος), Ζιοβάνι και Ζάχοβιτς παίρνουν διαστάσεις. Ένα επεισόδιο με τον Σλοβένο είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι και το ήδη ραγισμένο γυαλί σπάει. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς απομακρύνεται από τον Ολυμπιακό ως μη κατάλληλος να οδηγήσει την ομάδα σε επιτυχίες εκτός των τειχών.

Η μεγάλη επιστροφή

Τα χρόνια που έπονται το κενό του Σερβοέλληνα τεχνικού στον πάγκο της ομάδας έρχονται για να καλύψουν και φεύγουν, αργά ή γρήγορα, οκτώ προπονητές: Αλμπέρτο Μπιγκόν, Γιάννης Ματζουράκης, Τάκης Λεμονής, Σρέτσκο Κάτανετς, Γιάννης Κόλλιας, Όλεγκ Προτάσοφ, Σίνισα Γκόγκιτς, Νίκος Αλέφαντος… κανείς όμως Ντούσαν. Το πρωτάθλημα μπορεί να παραμένει στο λιμάνι, ωστόσο το όχι και τόσο ελκυστικό, όσο στο παρελθόν, θέαμα που προσφέρει η ομάδα, αλλά και το μόνιμο απωθημένο της Ευρώπης, όπου η «ερυθρόλευκη» πορεία σταματά μονίμως στη φάση των ομίλων και πριν το Δεκέμβρη επαναφέρει το όνομα Μπάγεβιτς στο μυαλό όλων. Η αποτυχία της ομάδας να διατηρήσει έστω και τα πρωτεία στον ελληνικό χώρο την περίοδο 2003/04 (όπου πρωτάθλημα και κύπελλο καταλήγουν σε «πράσινα» χέρια) καθιστούν την επιστροφή της σίγουρης λύσης του «Ντούσκο» αναγκαιότητα και εκείνος επιστρέφει μετά από ενδιάμεση θητεία στον ΠΑΟΚ (κατέκτησε ένα Κύπελλο το 2002 νικώντας τον Ολυμπιακό με 4-2) και την ΑΕΚ στο λιμάνι.

Το οριστικό αντίο…

Και στη δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό ο Ντούσαν Μπάγεβιτς καλείται να συνυπάρξει και να συνεργαστεί με βεντέτες. Πέραν του… παλιού γνώριμου Ζιοβάνι, τον περιμένει ο Ριβάλντο, ενώ το «λόμπι» των λάτιν, οι ομηρικές διαμάχες των μελών του οποίου με τον έμπειρο τεχνικό γίνονται μόνιμο θέμα στης εφημερίδες, πλαισιώνεται από τους Καστίγιο και Σούρερ. Η πορεία του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα δεν είναι εντυπωσιακή, αλλά οι επιτυχίες στο Champions League, κρατούν τις ισορροπίες και καθιστούν δημοφιλή στους περισσότερους τον Μπάγεβιτς. Οι «ερυθρόλευκοι» φτάνουν μια ανάσα από την πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης, όταν προηγούνται με 1-0 στο ημίχρονο του αγώνα με τη Λίβερπουλ στο «Ανφιλντ» και προκρίνονται ακόμη και με ήττα με 2-1. Ένα εφιαλτικό σαρανταπεντάλεπτο που σφραγίστηκε από το τρίτο γκολ του Τζέραρντ στο φινάλε τερματίζει άδοξα την πορεία των «ερυθρολεύκων». Το εξιλαστήριο θύμα γνωστό… Ντούσαν Μπάγεβιτς.

Ο Σερβοέλληνας τεχνικός παρά τη γκρίνια της εξέδρας συνεχίζει το έργο του και φέρνει τον Ολυμπιακό στην κορυφή της βαθμολογίας με διαφορά που φτάνει και στο +6 από τον δεύτερο. Η προσδοκία της κατάκτησης του πρωταθλήματος μειώνει τα παράπονα, αλλά ένα μπαράζ ανεπιτυχών αποτελεσμάτων με αποκορύφωμα την ήττα από τον Εργοτέλη, φέρνει τους «ερυθρόλευκους» στο –3 από τον Παναθηναϊκό και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς με το ένα πόδι εκτός Ρέντη. Η πίεση είναι πλέον αφόρητη, αλλά ο 57χρονος τεχνικός, αν και σκέφτεται την παραίτηση, συνεχίζει στο πόστο του. Οι «ερυθρόλευκοι» φτάνουν στον τελικό του Κυπέλλου αποκλείοντας την ΑΕΚ και εκμεταλλευόμενοι τα διαρκή στραβοπατήματα Παναθηναϊκού και ΑΕΚ, πατούν στην κορυφή. Μέσα σε τέσσερις ημέρες κατακτούν το Κύπελλο απέναντι στον Αρη και νικούν τον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη σφραγίζοντας το νταμπλ. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αποθεώνεται και πάλι από την πλειοψηφία των οπαδών και η παραμονή του ή όχι στον πάγκο της ομάδας γίνεται κυρίαρχο θέμα συζήτησης… Μέχρι το μεσημέρι της Τετάρτης, 1 Ιουνίου, που σαλπάρισε για δεύτερη και πιθανότατα τελευταία φορά από το λιμάνι…

… Και τώρα «Τι θα γίνουμε χωρίς Μπάγεβιτς; Ο άνθρωπος αυτός ήταν μια κάποια λύση», θα έλεγε κάποιος διασκευάζοντας τον στίχο του Καβάφη…

Επιμέλεια: Χρήστος Ρομπόλης