Εκπτώσεις στην ηθική σε ένα σύγχρονο θέατρο σκιών

Στα βιβλία των πανεπιστημίων της δημοσιογραφίας η αξιολόγηση είδησης μιλά για τον τρόπο που τα θέματα πρέπει να ιεραρχούνται. Για την ανθρώπινη ζωή, όμως, χρειάζεται να έχεις κάνει σεμινάρια ή μάστερ για να αντιληφθείς πως δεν μπορεί να μπαίνει στη ζυγαριά με οτιδήποτε άλλο; Μάθαμε στη σύγχρονη Ελλάδα να κάνουμε συμψηφισμούς. Και η πολιτική ζωή του τόπου μόνιμα για κάθε κίνηση και για κάθε ενέργεια έμαθε να λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα το κόστος. Σε ψήφους, σε δημοτικότητα, στις παραστάσεις νίκης των γκάλοπ. Γενικά με εκπτώσεις στην ηθική, που οδηγούν σε έναν εκμαυλισμό των κοινωνικών αξιών. Μέσα σε όλα αυτά προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει. Η εν ψυχρώ δολοφονία ενός παιδιού πυροδότησε αντιδράσεις και επιτάχυνε εξελίξεις. Φυσικά, όμως, σ' αυτή τη χώρα ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο δεν μάθαμε ποτέ να αντιλαμβανόμαστε πως υπάρχει και το γκρι. Καταδικαστέα πέρα για πέρα η εν ψυχρώ δολοφονία ενός νέου παιδιού, αλλά ταυτόχρονα δεν γίνεται να στρουθοκαμηλίζουν τα κόμματα, πιπιλώντας την «ξύλινη» γλώσσα που συνήθισαν χρόνια. Λέξεις και εκφράσεις οι οποίες έχουν κουράσει και επιχειρούν να δικαιολογήσουν την ανομία. Επίσης, πόσο άτιμο και προσβλητικό στη μνήμη του νεκρού παιδιού είναι το να προσπαθούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αρπάξουν κομμάτια από τον κουρελιασμένο μανδύα της κυβέρνησης; Υπάρχουν στιγμές που ο ήχος της σιωπής είναι πολύ πιο εκκωφαντικός από τις φαύλες φωνές.

Ολες οι παραγωγικές κοινωνίες βασίζονται στην τήρηση του νόμου και της τάξης και ο απλός κόσμος έχει κουραστεί να βλέπει να μαλώνουν σαν σε θέατρο σκιών οι πολιτικοί μόνο και μόνο με στόχο να δρέψουν ψήφους. Το ένα κακό δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί δικαιολογία για το επόμενο που έρχεται. Σε μια εποχή που οι κώδικες επικοινωνίας γίνονται ολοένα και πιο δυσνόητοι, που οι πολίτες έμαθαν να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα και την αναίδεια ως ισότητα, μέσα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα διάτρητο και αδύναμο, όποιοι δεν αντιλαμβάνονται πως είμαστε στην αρχή ενός ακήρυχτου πολέμου καλό είναι να ετοιμάζονται για ακόμη χειρότερες μέρες.

Και κάτι ακόμη που αφορά τον τσαμπουκαλή αστυνομικό: πότε το ελληνικό κράτος πέρασε από πραγματικό κόσκινο αυτούς που προσλαμβάνει σε τόσο νευραλγικά πόστα; Και, φυσικά, ποιος ελέγχει συνέχεια με ψυχολογικά τεστ αν αυτοί οι άνθρωποι που κυκλοφορούν με όπλο μπορούν να διαχειριστούν μια κρίση; Εδώ στην προκειμένη περίπτωση που δεν υπήρχε καν κίνδυνος και δεν τα κατάφεραν, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς πόσο σημαντικά πράγματα είναι η συνεχής ψυχολογική υποστήριξη και ο έλεγχος.

Μέσα σ' όλα αυτά η ζωή συνεχίζεται. «Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα», έλεγε πριν από μισό αιώνα ο Σαρλ ντε Γκολ. Ερχονται όταν αυτά κρίνουν κατάλληλο τον χρόνο και τον τόπο! Ο Παναθηναϊκός απόψε παίζει με την Ανόρθωση πηγαίνοντας για δύο αποτελέσματα και είμαι βέβαιος πως θα τα καταφέρει, κερδίζοντας μάλιστα, κάτι που θα του δώσει πιθανώς και την πρωτιά. Αν δεν τα καταφέρει, όμως, θα είναι απλώς άξιος της μοίρας του. Μόνο που δεν θα είναι ούτε καταστροφή, ούτε θρήνος, ούτε όλα αυτά τα κλισέ που διαβάζετε στον αθλητικό Τύπο. Θα είναι μία ακόμη στιγμή μέσα στη ροή της ιστορίας. Γιατί ξεχνάμε αυτό που λέω συνέχεια, πως το ποδόσφαιρο είναι το καλύτερο μεν, αλλά δευτερεύον δε πράγμα στην καθημερινότητά μας. Τα πρωτεύοντα είναι άλλα. Και πάνω απ' όλα η ίδια η ανθρώπινη ζωή!