Καλό το επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά...

Ο Τεν Κάτε το είχε πει από τότε που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα. «Η φιλοσοφία μου είναι να παίζω επιθετικά. Θέλω να δημιουργήσω έναν επιθετικό Παναθηναϊκό. Να τον βλέπει ο κόσμος και να τον χαίρεται». Αυτό προσπαθεί να πετύχει ο Ολλανδός.

Η αλήθεια είναι ότι από το κέντρο και μπροστά οι «πράσινοι» είναι καλοί στα τελευταία παιχνίδια. Βάζουν την μπάλα κάτω, προσπαθούν με γρήγορες εναλλαγές και κινήσεις να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα, κυρίως από τα πλάγια και το 4-4-2 δείχνει να τους βοηθά στο να έχουν καλή ανάπτυξη. Οι περίπου 20 τελικές προσπάθειες που είχαν στο παιχνίδι με τον Ηρακλή, μαρτυρούν τον επιθετικό προσανατολισμό που έχει το «τριφύλλι». Αυτός ο προσανατολισμός, όμως, δεν φέρνει πάντα τα αποτελέσματα. Και ο Τεν Κάτε οφείλει να το καταλάβει.

Το επιθετικό ποδόσφαιρο είναι όμορφο και «γεμίζει το μάτι». Όλα, όμως, πρέπει να γίνονται με μέτρο. Όταν για παράδειγμα την Κυριακή ο Ζιλμπέρτο Σίλβα αποχώρησε, λόγω τραυματισμού και στη θέση του πέρασε ο Ιβανσιτς, ήταν αναμενόμενο ο Παναθηναϊκός να μην έχει την ίδια ανασταλτική λειτουργία στο κέντρο. Ασχετα αν δέχθηκε δυο γκολ από λάθη του κέντρου της άμυνάς του. Ισως αν στη θέση του Βραζιλιάνου περνούσε ένας αμυντικός χαφ, όπως ο Μάτος ας πούμε, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Ισως...

Με όλα αυτά θέλω να πω το εξής: Ο Παναθηναϊκός έχει βελτιωθεί πολύ στο δημιουργικό του κομμάτι και αυτό είναι έργο Τεν Κάτε, κάτι που πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Το πρόβλημα, όμως, στα μετόπισθεν παραμένει. Ο Ολλανδός, από τη στιγμή που γνωρίζει ότι πίσω τα πράγματα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά, ίσως θα πρέπει σιγά σιγά να σκεφτεί πρώτα πως θα «κλειδώσει» ένα αποτέλεσμα και μετά πόσο επιθετικά θα παίξει. Γιατί καλώς ή κακώς το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Αυτό φέρνει βαθμούς, πρωτιές και τίτλους.

Για επικοινωνία με τον συντάκτη: dionisis_d@hotmail.com