Οφείλει να εκμεταλλευτεί τη δύναμη της έδρας του

Ο Ολυμπιακός είναι σε ένα ύπουλο γκρουπ, αλλά πιο δύσκολο μοιάζει το εν γένει πρόγραμμα, παρά οι αντίπαλοι ξεχωριστά. Με βάση την εμπειρία του, θα είναι αδικαιολόγητος αν δεν περάσει.

Το ότι επικεφαλής στον όμιλο είναι η Μπενφίκα τον κάνει πιο ισορροπημένο, αλλά φανταστείτε να είχε μπροστά του ο πρωταθλητής τη Μίλαν ή τη Σεβίλλη, ομάδες που θα έκαναν περίπλοκους τους συσχετισμούς. Μάλιστα, το εφιαλτικό σενάριο θα ήταν να είχε τη Σταντάρ Λιέγης ως αδύναμη από το τελευταίο γκρουπ και όχι τη Μέταλιστ, γεγονός που θα ανέβαζε τον πήχη της πρόκρισης ψηλά! Συνεπώς, οι «ερυθρόλευκοι» στοχεύουν στους έξι πόντους, που πάντα δίνουν την πρόκριση, εκτός των τραβηγμένων απ' τα μαλλιά εξαιρέσεων. Φυσικά και οι πέντε δίνουν πρόκριση (η μετέπειτα νικήτρια του τίτλου, Ζενίτ, το τελευταίο -περσινό- παραδειγμα), όπως ακόμα και οι τέσσερις βαθμοί υπό προϋποθέσεις. Πέρυσι η Αμπερντίν (που ήταν στον όμιλο του Παναθηναϊκού), η Γαλατασαράι (στον όμιλο του Πανιωνίου) και η Μπραν κατάφεραν με τέσσερις πόντους να συνεχίσουν στη διοργάνωση. Ερώτημα, λοιπόν, απόλυτα φυσιολογικό: μπορούν να τους πάρουν οι πρωταθλητές; Εννοείται πως για τους τέσσερις δεν γίνεται κουβέντα, θα είναι αποτυχία αν δεν τους πάρουν. Εάν εκμεταλλευτούν τη δύναμη της έδρας, δεν θα έχουν πρόβλημα. Το Καραϊσκάκη αποτελεί τον κωδικό πρόκρισης. Είναι ένα γήπεδο στο οποίο ο Ολυμπιακός μπορεί να νικήσει πολύ πιο δύσκολους αντιπάλους από την Μπενφίκα και τη Χέρτα. Ομως ταυτόχρονα οφείλει να αναζητήσει και εκτός έδρας κάποιον βαθμό ή βαθμούς και η συνάντηση στη Βορειοανατολική Ουκρανία με την ανερχόμενη δύναμη στη χώρα, τη Μέταλιστ Καρκίφ, θα είναι επίσης κλειδί. Οι Ουκρανοί, που έχουν μόλις οκτώ ματς στην Ευρώπη και η τελευταία παρουσία τους πριν από την περσινή κόντρα με την Εβερτον ήταν πριν από 20 χρόνια, μπορεί να διέλυσαν την Μπεσίκτας, αλλά δεν είναι ομάδα που σε κάνει να φοβάσαι. Εκεί μπορεί ο Ολυμπιακός να μη χρειάζεται καν την ισοπαλία όταν αγωνιστεί στην τέταρτη αγωνιστική των ομίλων, αλλά ίσως να θέλει κάτι από το ματς ώστε να είναι άνετος στο τελευταίο με τη Χέρτα. Το ότι το ρεπό είναι στη δεύτερη αγωνιστική μού ακούγεται καλό, διότι έτσι μπαίνοντας στην τρίτη μέρα θα ξέρουν στον Πειραιά τι χρειάζονται, μια και θα έχουν αρχίσει να σχηματοποιούνται οι όμιλοι.

Το πρώτο ματς είναι το πιο δύσκολο. Η Γαλατασαράι στο γήπεδό της... δεν είναι το πιο καλό μαντάτο για όποιον ξεκινά αγώνες σε επίσημη διοργάνωση. Εκεί πρέπει να προσέξει και να πάρει κάτι ο Ολυμπιακός. Η ισοπαλία στην πρεμιέρα τού δίνει ουσιαστικά τη μισή πρόκριση. Αλλά και να χάσει, πάλι έχει την ευκαιρία να ρεφάρει, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά σε αυτό το επίπεδο. Για να έχουμε ρεαλιστική προσέγγιση στα πράγματα, είναι αποτυχία για τον Ολυμπιακό σε έναν ισορροπημένο όμιλο να μην μπει στην τριάδα. Οτιδήποτε άλλο συζητάμε είναι για να περνάμε την ώρα μας.

Εξω πάμε καλά. Μέσα όμως;

Γκολ ο Σαμαράς, γκολ ο Μόρας, γκολ ο Παπασταθόπουλος, γκολ ο Νάστος. Ευτυχώς που σκοράρουν στο εξωτερικό οι Ελληνες, διότι αν περιμέναμε να δούμε σκόρερ δικούς μας στη Σούπερ Λίγκα, θα κάναμε μαύρα μάτια. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και θα γίνει ακόμα χειρότερο τα επόμενα χρόνια. Πάντως, για τον Σαμαρά είναι φανερό πως η Σκωτία αποτέλεσε την Ιθάκη του και χαίρομαι που βρίσκει τον δρόμο του σε μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Ο ίδιος έχει μείνει απόλυτα ικανοποιημένος και είναι πολύ θετικό μήνυμα και για την Εθνική ομάδα το ότι δεν έχει σταματήσει να σκοράρει (έφτασε τα δέκα τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις) και αναδείχτηκε παίκτης του μήνα για τον Σεπτέμβριο.

Μόνο από την μπουτικ!

Στη Γιουβέντους υπάρχει γκρίνια για τα τελευταία αποτελέσματα. Η εικόνα της ομάδας είναι άθλια, το στυλ παιχνιδιού δημιουργεί απορίες, το πρόγραμμα που ακολουθεί, με δύο ματς κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης και δύσκολα παιχνίδια στο Καμπιονάτο, αυξάνει το πρόβλημα. Ο Ρανιέρι πιέζεται και, παρά τις διαβεβαιώσεις της διοίκησης και του προέδρου Κομπόλι Τζίλι πως δεν υπάρχει περίπτωση απομάκρυνσης, η ουσία είναι πως όλα θα κριθούν από το αν θα υπάρξει βελτίωση ή όχι. Στο Τορίνο, βέβαια, η αλήθεια είναι πως οι απαιτήσεις από την καινούργια Γιουβέντους, αυτή που προέκυψε μετά το σκάνδαλο Μότζι, είναι δυσανάλογες της ποιότητας των παικτών. Αυτή την περίοδο οι περισσότεροι που φορούν τη φανέλα της «Κυρίας» θα το έκαναν μέχρι πριν από τρία χρόνια, μόνο αν την αγόραζαν από την μπουτίκ! Επί της ουσίας, χωρίς ένα χαφ με προσωπικότητα και χωρίς δύο ακραίους κυνηγούς που να κάνουν τη διαφορά, αυτή η Γιουβέντους δύσκολα θα γίνει ανταγωνιστική στο επίπεδο που έχουν συνηθίσει οι οπαδοί της.