Εγινε αξιόπιστη, αλλά το κλειδί του τίτλου το κρατά ο Κιν

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Η Λίβερπουλ κάνει το καλύτερο ξεκίνημά της από τη σεζόν 1990-91, όταν είχε αρχίσει με οκτώ σερί νίκες. Και με την τέταρτη ανατροπή στο σκορ που έκανε σε φετινό ματς επιβεβαιώνει πως είναι πια έτοιμη να παλέψει γι' αυτό που της λείπει πιο πολύ απ' όλα.

Tον τίτλο του πρωταθλητή, αυτό που 18 φορές το πέτυχε στο παρελθόν αλλά τελευταία συνέβη το 1990, την εποχή που ο κόσμος άλλαζε μορφή λίγο μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Οι παρατηρητές των εξελίξεων, κάνοντας χιούμορ, μιλούν για τη σύγχρονη εποχή της κατάρρευσης και του υπαρκτού καπιταλισμού με αυτά που συμβαίνουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και επηρεάζουν πια όλη την Ευρώπη και την Ασία. «Η Λίβερπουλ ρίχνει τα πάντα στο διάβα της», έγραψαν οι «TIMES», σημειώνοντας πως «την ώρα που ο κόσμος αλλάζει και πάλι ήρθε η ώρα να ξαναδούμε τη Λίβερπουλ που είχαμε ξεχάσει πως υπάρχει. Εκείνη που έδινε κάποτε το στίγμα του τι σημαίνει αληθινός πρωταθλητισμός». Για τον Μπενίτεθ είναι μία πρώτη δικαίωση, αλλά ταυτόχρονα, όσο κι αν ακούγεται αλληγορικό, και για τους επικριτές του. Οι οποίοι έλεγαν όλα αυτά τα χρόνια πως αν δεν καταλήξει κάποια στιγμή σ' ένα σταθερό κορμό ενδεκάδας, δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει αξιόπιστος αντίπαλος. Η φετινή Λίβερπουλ έχει πια έναν κορμό από επτά παίκτες που δεν αλλάζουν και η συνοχή φαίνεται πόσο έχει λειτουργήσει υπέρ της σε συνθήκες πίεσης όπως την Κυριακή. Με 2-0 στο ημίχρονο στην πλάτη, η Λίβερπουλ των τελευταίων 15 χρόνων θα είχε πετάξει λευκή πετσέτα. Φέτος ήδη γύρισε τα ματς με τη Μίντλεσμπρο, τη Μάντσεστερ. Γιουνάιτεντ (που ήταν κλειδί στην ψυχολογία) και τη Μαρσέιγ. Ομως το προχθεσινό μπαίνει σε άλλο επίπεδο, επειδή η ανατροπή έγινε από δύο γκολ διαφορά και παλεύοντας μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο μέσα σε μία έδρα που τα τελευταία χρόνια δεν την «πηγαίνει».

Η Λίβερπουλ φυσικά δεν έγινε ξαφνικά υπερομάδα, κάτι που φαίνεται από το στραπάτσο με τη Στόουκ πριν από δύο εβδομάδες. Ομως είναι απολύτως αξιόπιστη στο ξεκίνημα σε σχέση με όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο Τόρες κάνει πάντα τη διαφορά, ο Τζέραρντ βρίσκεται στο καλύτερο σημείο της καριέρας του, ο Μασεράνο και ο Αλόνσο δίνουν ρεσιτάλ, ο Κάουτ είναι ό,τι ονειρεύεται ένας προπονητής, ο Ριέρα προκαλεί τις ανατροπές στο «ένας με έναν» όπως και ο Μπάμπελ με τον Μπεναγιούν, και ο Κάραγκερ είναι αυτό που τα λεφτά δεν θα αγοράσουν ποτέ: η ψυχή. Μόνο μελανό σημείο ο τραυματισμός του Σκρτελ, που χάνει πιθανότατα τη σεζόν, αλλά κι εκεί υπάρχει κάλυψη με τον Αγκερ. Μόνο ερωτηματικό παραμένει ο Ρόμπι Κιν. Αν αρχίσει να σκοράρει όπως με την Τότεναμ, τότε η Λίβερπουλ γίνεται το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Αν όχι, τότε το όνειρο θα χαθεί και πάλι κάπου στου δρόμου τα μισά.

Τώρα τα δύσκολα για Τζόρβα

Eπέμενα από το καλοκαίρι πως ο Αλεξ Τζόρβας είναι το μέλλον για τον Παναθηναϊκό και, μιλώντας στην εκπομπή στον NovaΣΠΟΡ FM, έλεγα πως μόλις του δοθεί η ευκαιρία θα γίνει βασικός εκτοπίζοντας τον Γκαλίνοβιτς. Ο Τεν Κάτε μίλησε γι' αυτόν με τα καλύτερα λόγια μετά το προχθεσινό ματς αλλά και ο Τάκης Οικονομόπουλος, ο κορυφαίος γκολκίπερ στην ιστορία του «τριφυλλιού» και ο άνθρωπος που τον ανέδειξε, είναι απολύτως βέβαιος για την εξέλιξή του. Οπως ο Βίκτορ Μουνιόθ άφησε παρακαταθήκη στους «πράσινους» τον Σωτήρη Νίνη, ο Ολλανδός τεχνικός μπορεί να λύσει το πρόβλημα του τερματοφύλακα που έχει ταλαιπωρήσει τον ΠΑΟ μετά τη φυγή του Νικοπολίδη. Και το ατού του Τζόρβα, πέραν των αδιαμφισβήτητων σωματικών του προσόντων, είναι πως παραμένει προσγειωμένος. «Ποδοσφαιριστής με βιβλίο στο χέρι είναι ένα σπάνιο είδος», μου είχε πει κάποτε ο αείμνηστος Χέλμουτ Σενέκοβιτς. Ο Αυστριακός τεχνικός, που δούλεψε και στις τρεις ομάδες του τέως ΠΟΚ, επέμενε πως ένας προπονητής καταλαβαίνει πολλά αν δει τι κρατάνε στο αεροπλάνο μαζί τους οι παίκτες στα ταξίδια. Και ο Τζόρβας αποδεικνύει στα ταξίδια τη σπανιότητά του με βάση τη ρήση του Σενέκοβιτς.

Το μέλλον είναι δικό του. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα αλλά και τα ωραία για τον ίδιο.

Βίοι αντίθετοι για Τότεναμ και Γιολ

Oταν η Τότεναμ έκανε τόσο τραγικό ξεκίνημα σαν το φετινό στο πρωτάθλημα δεν είχε αρχίσει ακόμα ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Με μόλις δύο πόντους ύστερα από επτά ματς, η ομάδα του Χουάντε Ράμος μοιάζει να μην μπορεί να βγει από το πηγάδι. Την ίδια ώρα η ομάδα του πρώην προπονητή των spurs, του Ντικ Γιολ, είναι πρώτη στην Μπουντεσλίγκα! Στο λιμάνι του Αμβούργου ο Γιολ βρήκε ηρεμία και το απάγκιο του. Βλέπει αυτά που γίνονται στο Βόρειο Λονδίνο και δεν μπορεί να μη νιώθει δικαίωση. Ο ίδιος έφτασε την Τότεναμ μια ανάσα από το να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ράμος ήρθε σαν σωτήρας, πήρε ένα σωρό λεφτά, έκανε πανάκριβες μεταγραφές, αλλά με εξαίρεση το Λιγκ Καπ απέναντι στην Τσέλσι το αποτέλεσμα είναι μηδέν εις το πηλίκο. Πόσο ακόμα θα αντέξει ο Ισπανός στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» είναι άγνωστο. Ο μήνας του μέλιτος έχει περάσει προ πολλού. Και η Τότεναμ, που σήμερα ίσως κληρωθεί στον δρόμο του Ολυμπιακού, έχει πολύ δύσκολο πρόγραμμα στη συνέχεια!