Να μην κάνει δώρα

Ο Παναθηναϊκός δεν ξεκίνησε με το δεξί την προσπάθειά του στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και οι λόγοι είναι αρκετοί. Κατ' αρχάς αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι προσπάθησε, οι παίκτες του μόχθησαν και το χειροκρότημα του κόσμου με το τέλος του αγώνα αποτέλεσε το καλύτερο κατευόδιο. Αποδείχθηκε όμως παράλληλα ότι το καλό παιχνίδι που έκαναν οι «πράσινοι» δεν ήταν αρκετό για να κατανικηθεί ένας ποδοσφαιρικός κολοσσός, όπως είναι η Ιντερ. Μιλάμε άλλωστε για μία ομάδα που φαντάζει το τρίτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου μετά τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Τσέλσι. Είναι επίσης η ομάδα με τον Ζοσέ Μουρίνιο, τον πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή του κόσμου, και από τις λίγες, ελάχιστες θα λέγαμε, που έχουν την πολυτέλεια να φέρνουν από τον πάγκο για ένα μόλις δεκάλεπτο παίκτες της κλάσης του Αντριάνο.

Η διαφορά κλάσης και ποιότητας αποτυπώθηκε και στις ευκαιρίες του αγώνα. Ο Παναθηναϊκός έκανε τουλάχιστον τρεις και δεν μπόρεσε να μετουσιώσει κάποια σε γκολ, σε αντίθεση με τους Ιταλούς, οι οποίοι έφθασαν τρεις φορές μπροστά στην εστία του Γκαλίνοβιτς και στις δύο από αυτές κατάφεραν να βρουν τον δρόμο προς τα δίχτυα.

Στην έκβαση του αγώνα έπαιξε ρόλο ακόμα η αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας του Τεν Κάτε στα πρώτα 30 λεπτά.

Δεν έπαιξε το ποδόσφαιρο που θα μπορούσε και θα έπρεπε και αυτό η Ιντερ το τιμώρησε, αρχικά με το πρώτο γκολ του Μανσίνι. Στα τελευταία 7-8 λεπτά του πρώτου σαρανταπενταλέπτου ο Παναθηναϊκός ισορρόπησε την κατάσταση, μια και μετά το γκολ οι Ιταλοί έκοψαν τις κάθετες μπαλιές και επιδίδονταν σε μακρινές, αλλά δεν μπόρεσε να μεταφράσει αυτή τη βελτίωση σε κάτι ουσιαστικό.

Στην επανάληψη οι σε όλο το ματς μαχητικοί «πράσινοι» ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοσή τους, έκλεισαν την Ιντερ σε αρκετές στιγμές στα καρέ της, όμως Ιβανσιτς, Κλέιτον και Χριστοδουλόπουλος δεν βρήκαν τον δρόμο προς τα δίχτυα στις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν.

Ο Μουρίνιο με δύο έξυπνες κινήσεις τελείωσε το παιχνίδι: έβαλε τον Μουντάρι, που έφερε ισορροπία στο παιχνίδι των Ιταλών, οι οποίοι στο δεύτερο μέρος περιορίστηκαν κατά κάποιον τρόπο σε ρόλο κομπάρσου, και με την κίνηση της εισόδου του Αντριάνο στην ουσία «σφραγίστηκε» το δεύτερο γκολ.

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Τεν Κάτε ότι στο τέλος ρίσκαρε, διότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Ο Παναθηναϊκός ήταν και άτυχος με τον τραυματισμό και την αποχώρηση στο πρώτο μέρος του Καραγκούνη.

Με αυτή την ήττα ασφαλώς δεν τελείωσε τίποτα για την ελληνική ομάδα, ειδικά μετά και το 0-0 της Βρέμης. Θα πρέπει, όμως, από δω και πέρα ο Παναθηναϊκός, εκτός των άλλων, να μην κάνει δώρα και μιλάμε για την αμυντική συμπεριφορά του. Ο δρόμος για την επόμενη φάση παραμένει ανοιχτός, αρκεί να μην επαναληφθούν λάθη στα μετόπισθεν σαν τα χθεσινά.