Αξίζει το ρίσκο

Πολλά έχουν γραφτεί τις τελευταίες ημέρες και άλλα τόσα ειπωθεί, για την απόκτηση των Ρεκόμπα –κυρίως- και Εστογιάνοφ από τον Πανιώνιο. Ξεκινώντας από τα βασικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι πλην ελαχίστων περιπτώσεων, καμία μεταγραφή δεν εξασφαλίζει σιγουριά στην ομάδα την ώρα που πέφτουν οι υπογραφές. Είτε μιλάμε για τον Ρεκόμπα, είτε για έναν νεαρό και υποσχόμενο παίκτη. Απλά, με βάση το βιογραφικό και τις παραστάσεις που έχει ο κάθε ποδοσφαιριστής δημιουργούνται οι ανάλογες προσδοκίες. Σε ότι αφορά το οικονομικό σκέλος, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και το αν κάποιος παίκτης αξίζει τα χρήματα που πληρώνεται, αποδεικνύεται σε βάθος χρόνου.

Ξεκινώντας από την περίπτωση του Αλβάρο Ρεκόμπα, κάθε σχόλιο για τις ικανότητες του στον αγωνιστικό χώρο είναι περιττό…Μιλάμε για ένα παίκτη που έπαιζε επί εννέα συναπτά έτη στην Ίντερ(σ.σ. 167 συμμετοχές-50 γκολ) και το 2001 αποτελούσε τον πιο ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή της. Ταυτόχρονα, οι παραστάσεις του από ντέρμπι του «Καμπιονάτο» και παιχνίδια του Champions League είναι πολλές. Θετικό σημάδι για τον Πανιώνιο, αποτελεί το γεγονός ότι προέρχεται από «γεμάτη» σεζόν στη Τορίνο, ενώ αρνητικό, τα ταλαιπωρημένα από τραυματισμούς πόδια του. Για τον Φαμπιάν Εστογιάνοφ, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Ουρουγουανός μεσοεπιθετικός είναι μόλις 26 ετών, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει η προοπτική μιας καλής πώλησης στο μέλλον. Άλλωστε, το 2005 η Βαλένθια σπατάλησε μια ολόκληρη περιουσία για να τον αποκτήσει. Πάντως, τη μια σεζόν που αγωνίστηκε στο Μεστάγια η παρουσία του ήταν καλή. Ακολούθησαν οι δανεισμοί του σε Κάντιθ, Λα Κορούνια, Βαγιαδολίδ και Πενιαρόλ. Κοινό σημείο η σταθερή του πορεία, πάντα ενδεκαδάτος και με ένα μέσο όρο γύρω στα εφτά γκολ τη χρονιά. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, μιλάμε για έναν παίκτη που επί μια τετραετία ήταν βασικός σε ομάδες του κορυφαίου πρωταθλήματος του κόσμου, της «Πριμέρα Ντιβιζιόν».

Με λίγα λόγια και ανεξάρτητα του τι θα συμβεί αλλά και τι θα προσφέρουν αμφότεροι, ο Πανιώνιος κινήθηκε σωστά και έξυπνα. Πήρε το «πακέτο» από την ΑΕΚ για τον Τζεμπούρ και φρόντισε να το αξιοποιήσει, αλλά και να ενθουσιάσει τους οπαδούς του, που φάνηκε ότι το είχαν ανάγκη. Ο Ρεκόμπα ανεβάζει από μόνος του επίπεδο τον Πανιώνιο, έστω και αν θα δείξει τα μισά από όσα έκανε στην Ιταλία. Ο Εστογιάνοφ βλέπει την Νέα Σμύρνη σαν μια νέα ευκαιρία στην καριέρα του και η ηλικία του μειώνει το ρίσκο για τους «κυανέρυθρους». Πάντως, η σημαντικότερη παράμετρος που πρέπει να λάβουμε υπόψη για τους δύο πολύπειρους παίκτες είναι ότι εδώ δεν είναι ούτε Ισπανία, ούτε Ιταλία, με ότι αυτό συνεπάγεται…Άλλωστε, όπως κριτικάραμε τους Νεοσμυρνιώτες για την πώληση του Φερνάντες, έτσι πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα για αυτές τις κινήσεις. Και κάτι ακόμα, όποιος δεν ρισκάρει παραμένει στάσιμος…