Συμπεριφορά δραχμοφονιά

Mε τις συγγνώμες, κύριε Ριβάλντο, δεν βγαίνει τίποτα. Αποδείχθηκε τελικά πως μπορεί να είσαι τεράστιος ως ποδοσφαιριστής, αλλά για το χρήμα θα μπορούσες να παίξεις ακόμα και σε ομάδα Περιφερειακού Πρωταθλήματος. Κι αυτό αποτελεί την πλέον λυπηρή διαπίστωση για έναν ποδοσφαιριστή μεγάλο, αλλά για έναν άνθρωπο που τα βλέπει όλα με το χρώμα του δολαρίου και του ευρώ. Ο Βραζιλιάνος είχε ξεκαθαρίσει ότι θέλει να φύγει από την ΑΕΚ πριν από το καλοκαίρι. Με τα χίλια παρακάλια έμεινε… μέχρι να φύγει. Και τώρα άφησε στα κρύα του λουτρού και τη διοίκηση της «Ενωσης», αλλά και τον κόσμο, από τον οποίο ζητούσε συνέχεια συγγνώμη. Οπως εύστοχα λέει πάντως ο λαός, «από τότε που βγήκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο». Ασφαλώς και ο Ριβάλντο κοιτάζει το συμφέρον του και πάει εκεί που του έκαναν μια σούπερ προσφορά. Καταλαβαίνω ότι θα αποτελούσε δέλεαρ το να πάει σε κάποια ομάδα εντός Ευρώπης ή κάπου στην πατρίδα του. Το να πας, όμως, σ' ένα περιβάλλον που και αφιλόξενο θα είναι και σίγουρα ό,τι χειρότερο για να μπορέσεις να προσαρμοστείς, τότε αποδεικνύεις πως τα κάνεις όλα για το χρήμα. Αφήνει μια ομάδα με την οποία πέρυσι έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο. Αφήνει μια ομάδα για την οποία πέρυσι ισχυρίστηκε πως είναι πρωταθλήτρια. Οποιος είναι πραγματικός πρωταθλητής, κύριε Ριβάλντο, μένει να παλέψει για το δίκιο του και τη δικαίωσή του. Μένει για να δείξει ότι ακόμα και στα 36 και κάτι παραμένει μεγάλη προσωπικότητα και μπορεί να σηκώσει στους ώμους του μια δύσκολη προσπάθεια όπως είναι αυτή φέτος της ΑΕΚ. Από τη στιγμή, όμως, που την «κάνει» έξι μέρες πριν τελειώσουν οι μεταγραφές και μάλιστα δίχως να ξεκαθαρίζει τουλάχιστον ότι θα είναι παρών στα δύο κρίσιμα για την ομάδα ματς, δεν πρέπει να λέγεται καν επαγγελματίας, παρά μόνο ευρωφονιάς (κατά το δραχμοφονιάς).