Eπαθε κάζο, πάει για θαύμα

Η έκφραση «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» είναι πολύ μικρή για να περιγράψει το κάζο του Ολυμπιακού. H τραγωδία του πρώτου μέρους δεν έχει προηγούμενο. Τα δύο γκολ έχουν μπει με όμοιο τρόπο (μόνο οι σέντρες διέφεραν) και αυτοί που τις έβγαλαν, ούτε σε προπόνηση δεν θα μπορούσαν να βρουν τόση άνεση. Ο Παπαδόπουλος έβγαινε να μαρκάρει τον παίκτη, ο Λεονάρντο δεν υπήρχε πουθενά και το κέντρο της άμυνας ήταν εκτεθειμένο. Πέρα από τα γκολ υπήρξε και άλλη φάση μετά το δεύτερο γκολ που ο Σόσιν ήταν ανενόχλητος. Αυτό συνέβαινε γιατί την άνοδο του αριστερού μπακ δεν την κάλυπτε κανένας, ο στόπερ έβγαινε στα άκρα και μακριά από την περιοχή και γινόταν η ζημιά.

Αμυντικά χαφ δεν υπάρχουν κι αυτό είναι κάτι που το φωνάζω εδώ και καιρό. Ο Οσκαρ ήταν για μια ακόμα φορά απογοητευτικός και αργούσε πιο πολύ κι από το ριπλέι. Γίνεται αναγκαστική αλλαγή ο Νικοπολίδης, αλλά αντί οι άλλες δύο αλλαγές να είναι ο Μπελούτσι και ο Λέτο, βάζει τον Μήτρογλου. Η ομάδα ανέβηκε όχι λόγω των αλλαγών αλλά γιατί η Ανόρθωση έκατσε και δεν είχε δυνάμεις. Η φάση με τον Μήτρογλου να στήνει την μπάλα στη βούλα αντί για τον Γκαλέτι φανερώνει και αγωνιστική απειθαρχία.

Με λίγα λόγια ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει. Κι αφού ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει και το πέρασμα του Γκαλέτι στα δεξιά και την είσοδο του Λέτο, έφαγε και το 3ο και τώρα η ρεβάνς στο Καραϊσκάκη μοιάζει με Γολγοθά. Κι ο Ολυμπιακός ακόμα περιμένει δύο επιθετικούς και έναν αμυντικό χαφ. Αραγε θα τους φέρει ή θα έρθουν μόνο αν γίνει το θαύμα; Γιατί τέτοιο κυνηγάει ο Ολυμπιακός στις 27 του μήνα.