ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ για το παρόν και το μέλλον! (SportDay/ Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Οι βραδιές Τσάμπιονς Λιγκ στο «Ανφιλντ» δεν μοιάζουν με κανενός άλλου αγγλικού γηπέδου, πιθανότατα και ευρωπαϊκού
Δύο δεκαετίες στη ζωή είναι πολύ μεγάλο διάστημα. Στο ποδόσφαιρο είναι αιωνιότητα! Το Σάββατο η Τσέλσι νίκησε την Μπόλτον εκτός έδρας 2-0 και σφράγισε το πρώτο της πρωτάθλημα έπειτα από μισό αιώνα. Το 1983, πάλι στο Μπόλτον (αλλά στο παλιό γήπεδο το «Μπέρντεν Παρκ») χρειαζόταν τη νίκη για διαφορετικό λόγο: για να αποφύγει τον υποβιβασμό στην τρίτη κατηγορία! Και τότε τα κατάφερε, με 1-0, διαθέτοντας μια ομάδα που όλη μαζί κόστιζε όσο σήμερα μόνο ο Πετρ Τσεχ! Την ίδια βραδιά η Λίβερπουλ πανηγύριζε ακόμα ένα πρωτάθλημα, στην τελευταία σεζόν του Μπομπ Πέισλι. Τρία χρόνια αργότερα η Τσέλσι, έχοντας ανακάμψει, βρισκόταν ξανά ανάμεσα στους μεγάλους, αλλά η διαφορά της –αγωνιστικά– από τη Λίβερπουλ παρέμενε χαώδης. Τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος 1985-86 και στο «Στάμφορντ Μπριτζ» οι «κόκκινοι» θέλουν νίκη για να πάρουν το νταμπλ! Τα καταφέρνουν με ένα γκολ του Νταλγκλίς στην πρώτη του σεζόν ως παίκτη και προπονητή!
Αν κάποιος εκείνη την εποχή τολμούσε να διανοηθεί πως θα ερχόταν κάποια μέρα που οι δύο ομάδες θα αγωνίζονταν στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ με φαβορί τους Λονδρέζους, θα καλούσαν ψυχίατρο να τον εξετάσει. Η ζωή όμως ξεπερνά τη φαντασία και η ρωσική… επανάσταση το καλοκαίρι του 2003 άλλαξε τα πάντα. Ετσι κι αλλιώς, η Λίβερπουλ των τελευταίων χρόνων δεν έχει σχέση με αυτήν της δεκαετίας του '80. Ομως η Τσέλσι, στα όρια της χρεοκοπίας πριν από 22 μήνες, άφησε ήδη πίσω και τους παραδοσιακούς μονομάχους της τελευταίας δεκαετίας, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Αρσεναλ. Και αγωνιστικά και οικονομικά, αφού ήδη οι συμφωνίες με τη Samsung και την adidas τη μεταβάλλουν σε ισότιμο παίκτη στο παιχνίδι των εντυπώσεων!
Απόψε, πάντως, όλα αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Στον επαναληπτικό ημιτελικό του «Ανφιλντ» η Λίβερπουλ αρχίζει από θέση ισχύος. Κι ας λέει ο Μουρίνιο πως ήταν καλό αποτέλεσμα το 0-0 στο πρώτο ματς. Είναι μια βραδιά την οποία ο κόσμος της Λίβερπουλ περιμένει πώς και πώς. Οι βραδιές Τσάμπιονς Λιγκ στο «Ανφιλντ» δεν μοιάζουν με κανενός άλλου αγγλικού γηπέδου, πιθανότατα και ευρωπαϊκού. Οι ανατροπές, ιστορικές: το 3-1 με τη Σεντ Ετιέν, το 3-0 με την Γκλάντμπαχ, το φετινό 3-1 με τον Ολυμπιακό. Βραδιές που το γήπεδο κοχλάζει, όπως την τρέχουσα σεζόν με τη Λεβερκούζεν, τη Γιουβέντους, τη Μονακό, αλλά και παλιότερα με την Μπαρτσελόνα, τη Ρόμα, την Πόρτο. Αν αληθεύει, μάλιστα, πως ο Μουρίνιο δεν θέλει πλέον τον Τζέραρντ, λέγοντας πως δεν αξίζει τόσα λεφτά, ίσως είναι η κατάλληλη ώρα για τον αρχηγό της Λίβερπουλ να τον κάνει να… καταπιεί τη γλώσσα του!
Η Τσέλσι, από την άλλη, είναι ικανή να κρατήσει το μηδέν. Εχει τον καλύτερο γκολκίπερ στη Βρετανία, διαθέτει κεντρικό δίδυμο στην άμυνα τον Τέρι και τον Καρβάλιο, στα χαφ η παρουσία του Λαμπάρντ είναι υποδειγματική, έχοντας δίπλα του τον αθόρυβο αλλά άκρως αποτελεσματικό Μακελελέ και στα άκρα δύο εξτρέμ... που δεν έχει κανείς, τον Νταφ και τον Ρόμπεν. Οποιος πιστεύει πως αυτή η ομάδα είναι εύκολο να λυγίσει, μάλλον δεν την έχει δει πολλές φορές. Ποτέ στο παρελθόν πρωταθλήτρια Αγγλίας δεν έβγαλε σεζόν χωρίς να κάνει κοιλιά! Ακόμα και η αήττητη Αρσεναλ πέρυσι είχε δύο περιόδους, στην αρχή με τις ισοπαλίες και τον Απρίλιο με τον αποκλεισμό σε τέσσερις μέρες από Κύπελλο και Τσάμπιονς Λιγκ, που έδειξαν τις… γήινες αδυναμίες της. Η Γιουνάιτεντ του τρεμπλ του '99 πέρασε μια «αδιάφορη» περίοδο Χριστουγέννων, στην οποία τη νίκησε η Μίντλεσμπρο στο «Ολντ Τράφορντ» και δεν μπορούσε γενικά να πάρει ματς. Για να μην πάμε στις μεγάλες μέρες της Λίβερπουλ και θυμηθούμε πως, ακόμα και στη μαγική χρονιά των τριών τίτλων το 1984, συνετρίβη με 4-0 από την Κόβεντρι και έχασε μέσα στο «Ανφιλντ» από την ουραγό Γουλβς! Καλύτερο παράδειγμα δεν υπάρχει από τη Λιντς Γιουνάιτεντ του Ντον Ρέβι, που κάθε χρόνο για μία δεκαετία πήγαινε για τρεις τίτλους, μένοντας πολλές φορές την τελευταία στιγμή με άδεια χέρια!
Αυτό μπόρεσε να το ελέγξει με τον καλύτερο τρόπο φέτος ο Μουρίνιο, έχοντας φυσικά την πολυτέλεια να διαχειρίζεται 25 υψηλής ποιότητας ποδοσφαιριστές. Μοίρασε το χρόνο σωστά και έτσι κούραση και τραυματισμοί δεν επηρέασαν το σύνολο.
Απόψε πάντως και για τους δύο μονομάχους καμία σημασία δεν έχει το πρωτάθλημα. Οι 33 πόντοι που τους χωρίζουν, για ένα 90λεπτο δεν πρόκειται να μετρήσουν στο ελάχιστο. Οπως έγινε και στο πρώτο παιχνίδι. Η πρόκριση θα παιχτεί στις λεπτομέρειες. Ο πιο τυχερός, ο πιο ικανός, ο πιο κοντρολαρισμένος σε συναισθήματα θα επικρατήσει. Με τη Λίβερπουλ να έχει ένα λόγο παραπάνω να επιθυμεί την πρόκριση: θα είναι ένα τεράστιο βήμα, ορμώμενο από το παρελθόν, που θα αλλάξει όχι μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον της!