Υπόλογες και οι δύο πλευρές στον κόσμο της ΑΕΚ

Στην ΑΕΚ του 2004 τα πράγματα ήταν απλά. Για την ακρίβεια έγιναν απλά, από τη στιγμή που την ταλαιπωρημένη ομάδα ανέλαβε με κόστος και ρίσκο η ομάδα Νικολαΐδη. Θυμίζω πως τότε ο Δημήτρης Μελισσανίδης έλεγε πως όποιος αναλάβει την ΠΑΕ θα είναι ή τρελός ή λαμόγιο. Ο κόσμος απογοητευμένος από αυτό που είχε δει για χρόνια ήταν έτοιμος να στηρίξει τη διοίκηση Ντέμη και να δώσει πίστωση χρόνου σε όλα. Φτάνει να σωζόταν η ομάδα, να είχε μία αξιοπρεπή εικόνα, να διαφαινόταν κάποια ελπίδα. Η μεταβατική χρονιά τελείωσε με ένα πάρτι στις εξέδρες, με έναν παραλίγο κερδισμένο τίτλο, με εξαιρετική εικόνα, η οποία δεν προέκυπτε με βάση τον προγραμματισμό. Τέσσερα χρόνια μετά η ΑΕΚ έχει περάσει από όλα τα στάδια. Από τους Νέους, που αγαπάνε την ομάδα, στους έμπειρους, που ξέρουν να διαχειριστούν τον πρωταθλητισμό, από το ΟΥΕΦΑ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και τούμπαλιν, από τον «δάσκαλο» Σάντος στον «κορυφαίο» Φερέρ και τώρα στον εργατικό και ελπιδοφόρο Ελληνα τεχνικό, τον Δώνη. Ολα μοιάζουν βγαλμένα από διάφορα κομμάτια παζλ, τα οποία δεν ταιριάζουν απόλυτα με τη συνέχεια των τεσσάρων χρόνων. Ο ελπιδοφόρος Ελληνας τεχνικός θα ήταν πιθανότατα καλύτερο να είχε την πίστωση χρόνου της αρχής, ο «δάσκαλος» την ευθύνη της ανάδειξης ταλέντων και ο «κορυφαίος», ερχόμενος να αναλάμβανε τα ονόματα και τον πρωταθλητισμό. Επειδή όμως δεν μιλάμε για σενάριο ταινίας αλλά για μπάλα, στην «Ενωση» δεν βγήκε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο. Κανείς παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως έγιναν γιγαντιαία βήματα προόδου. Η διαλυμένη ΑΕΚ του Μαΐου 2004 είναι μία ομάδα που μπορεί να θεωρηθεί πια ελκυστική για να προσελκύσει καινούργιους επενδυτές. Μόνο που οφείλουν όλοι να έχουν πιο προσεκτική προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Πρώτο και σημαντικότερο, όποιος επιθυμεί να μπει στην ομάδα οφείλει να το κάνει γραπτά. Λογικά δεν ήθελε να ασχοληθεί το 2004, ακόμη λογικότερο να θέλει τώρα, όμως οι προθέσεις Μελισσανίδη παραμένουν φιλολογικές. Καλή η τηλεφωνική επαφή, αλλά αν δεν υπάρχει χαρτί που να επισημοποιεί την πρόθεσή του, είναι σαν να μην έχει γίνει ποτέ πρόταση. Δεύτερο, η ομάδα των μετόχων της ΑΕΚ πρέπει να αξιολογήσει πραγματικά την εταιρεία και να είναι ρεαλιστική στο τι ζητεί και πώς αποτιμά το προϊόν της. Η δήλωση Κανελλόπουλου σε συνέντευξη στο «ΒΗΜΑ», πως με 70 εκατομμύρια ευρώ αγοράζει κάποιος το 40% των μετοχών της ΠΑΕ, είναι ανεδαφική. Γιατί σε εκείνη την περίπτωση θα έπρεπε η πραγματική κοστολόγηση της ΠΑΕ ΑΕΚ να είναι στα 175 εκατομμύρια ευρώ. Κάτι που δεν προκύπτει από πουθενά, σύμφωνα με την ψυχρή λογική των αριθμών. Αν μπει κάποιος στο site Forbes.com, το πιο αξιόπιστο του είδους, και ψάξει τις πιο valued ομάδες με τα στοιχεία να προκύπτουν από τα έσοδα, τα έξοδα, την αξία του σήματος, τα περιουσιακά στοιχεία και τους ισολογισμούς των τελευταίων ετών, θα διαπιστώσει πως η αξία αυτή των 175 εκατομμυρίων ευρώ (που αντιστοιχεί σε περίπου 273 εκατομμύρια δολάρια) θα είχε την ΑΕΚ στην πρώτη εικοσάδα των συλλόγων παγκοσμίως! Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει όχι μόνο για την «Ενωση», αλλά ούτε για τον Ολυμπιακό (που έχει δικό του γήπεδο και προπονητικό κέντρο) και τον Παναθηναϊκό (που έχει την Παιανία), μια και καμία ελληνική ομάδα δεν έχει χρηματιστηριακή ποδοσφαιρική αξία παραπάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του λάθους της αποτίμησης του κυρίου Κανελλόπουλου, με τα λεφτά που ο ίδιος εκτιμά την αξία της ΑΕΚ κάποιος αγοράζει τη Βαλένθια με 254 εκατομμύρια δολάρια και του μένουν και κάτι... ψιλά! 'Η βάζει κάτι παραπάνω και παίρνει το Αμβούργο με 293 εκατομμύρια δολάρια και μαζί ένα από τα πλέον σύγχρονα ποδοσφαιρικά γήπεδα! Φυσικά υπάρχει και μία ακόμη παράμετρος: η Ιντερ του Μοράτι με τα εκατοντάδες εκατομμύρια μεταγραφών που έχει κάνει τα τελευταία δέκα χρόνια, πρωταθλήτρια επί τριετία στην Ιταλία με τον πιο ακριβό προπονητή στον κόσμο, τον Μουρίνιο. Την αγοράζεις με σχεδόν 255 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή μόλις 80 παραπάνω από την ΑΕΚ. Πάντως, η χθεσινή κίνηση της ΑΕΚ να αφήσει ελεύθερο τον Λυμπερόπουλο, για τον οποίο πέρυσι η Νυρεμβέργη έδινε 1,8 εκατ. ευρώ (η «Ενωση» απέρριψε την πρόταση), δεν συνάδει με τις αποτιμήσεις για την οιαδήποτε υψηλή αξία της ΠΑΕ ως προϊόντος.

Είναι ευνόητο πως κάθε σύγκριση είναι ουτοπική. Αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει και πραγματική πρόταση από την πλευρά του Δημήτρη Μελισσανίδη για να κάνει κάποιος τα σενάρια που αναφέραμε σε επίσημη βάση. Είναι άλλο να κυκλοφορούν φήμες γι' αυτό το (αληθινά τεράστιο) ποσό και άλλο να έχει κατατεθεί επίσημη πρόταση. Οι μόνοι που δικαιολογούνται να βρίσκονται σε αναμμένα κάρβουνα είναι οι οπαδοί της ΑΕΚ, οι οποίοι παρακολουθούν τον Παναθηναϊκό να διαθέτει πολλά λεφτά μετά την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και τον Ολυμπιακό δεδομένα να είναι σε θέση ισχύος, μια και μόνο από το Τσάμπιονς Λιγκ την περασμένη σεζόν μπήκαν στα ταμεία του σχεδόν 20 εκατομμύρια ευρώ! Ο εγωισμός είναι κακός σύμβουλος όταν μιλάμε για εταιρείες, οι οποίες κουβαλάνε πίσω τους και συναισθηματισμό και ιστορία. Ο Ντέμης Νικολαΐδης θα ήταν καλό να τοποθετηθεί κάποια στιγμή και να πει πόσο πραγματικά θεωρούν ο ίδιος και η ομάδα του πως τιμολογείται η ΠΑΕ ΑΕΚ αυτή τη στιγμή. Ταυτόχρονα ο Δημήτρης Μελισσανίδης οφείλει την όποια πρόταση θέλει να κάνει να την καταθέσει εγγράφως. Για έναν άνθρωπο που μπήκε με το σπαθί του στη Wall Street ακούω βερεσέ τα διάφορα, πως δεν θέλει να δώσει την ικανοποίηση να του απορρίψουν την πρότασή του. Είναι επιχειρηματίας και μάλιστα εξαιρετικός. Ξέρει πως καμιά συμφωνία δεν γίνεται στο μιλητό. Και οι δύο πλευρές θα είναι υπόλογες προς τον κόσμο της ομάδας, αν δεν κάνουν αυτές τις απλές κινήσεις.