Μια ΕΠΑΕ με… καινούργια γραφεία

Σιγά σιγά το βίωναν όλοι στο πετσί τους από πέρυσι, αλλά για όποιον δεν το κατάλαβε η Σούπερ Λίγκα είναι ΕΠΑΕ με… καινούργια γραφεία! Γιατί είναι αλήθεια πως πολλοί πίστεψαν –ανάμεσά τους και ο υπογράφων- πως με νέα διοικητική δομή, αντί του γραφειοκρατικού τέρατος του παρελθόντος, με ωραίο περιτύλιγμα, με πομπώδεις εξαγγελίες, με PROZONE και συσκέψεις τα πρωινά των αγώνων, κάτι το καινούργιο θα ανέτειλε. Οι συζητήσεις ανάμεσα στους εμπλεκόμενους είχαν βασική αρχή την καλή πρόθεση. Η δέσμευση να μη γίνονται μεμονωμένες ανακοινώσεις καταπατήθηκε γρήγορα, μόλις τον πρώτο μήνα. Η επιθυμία να παίρνουν μέρος μόνο οι ιδιοκτήτες καταργήθηκε στην πράξη. Μόλις άρχισε πια να μην εμφανίζεται ο Ντέμης Νικολαΐδης, ήταν ζήτημα χρόνου να ακολουθήσουν κι άλλοι. Πέρυσι ο νέος πρόεδρος, ο Κώστας Πηλαδάκης, τα είχε «βροντήξει» από αντιπρόεδρος. Και είχε απόλυτο δίκιο. Τι τον κάνει να πιστεύει, γιατί είναι πραγματικά όαση δροσιάς στο κορεσμένο παραγοντικό τοπίο, πως κάτι θα είναι διαφορετικό φέτος;

Θυμάμαι πως το βασικότερο που υποστήριζα, όταν άρχισε αυτή η όμορφη ιστορία που συνεχίστηκε με πολύ πόνο, ήταν να επικρατήσει ειλικρίνεια ανάμεσα στους κατεργαρέους! Από εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα. Δεν έγινε ποτέ! Με τον διπολικό άξονα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού να προσπαθεί να ελέγξει το τοπίο, όπως συνέβαινε πάντα άλλωστε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ιστορικά, άλλωστε, πότε ο ένας πότε ο άλλος αποτέλεσαν τις δυναστείες του χώρου, κάνοντας το παιχνίδι και μοιράζοντας τη δική τους τράπουλα! Την εποχή Βαρδινογιάννη διαδέχτηκε η εποχή Κόκκαλη, με μόνη σφήνα την τριετία Μελισσανίδη στην ΑΕΚ, που κράτησε ελάχιστα για την «Ενωση».

Η Σούπερ Λίγκα εμφάνισε όλες τις... παιδικές ασθένειες που αντιμετωπίζονται, αλλά και πάρα πολλές που κουβαλούσε από την ΕΠΑΕ και εξελίχθηκαν σε χρόνιες. Το εγκληματικό είναι πως, στο όνομα της «κοκκινοπράσινης» συμμαχίας που υπήρχε τη διετία, φιμώνονταν οι φωνές αντίρρησης καθιστώντας τις ασθένειες ανίατες. Κάποιοι θυμήθηκαν τη ρήση του Βίκτωρα Μητρόπουλου το 1998, πως οι λυκοφιλίες θα διαλυθούν στο πρώτο ανάποδο πέναλτι. Αυτή τη φορά πήρε κάτι παραπάνω, μια υπόθεση Βάλνερ, για παράδειγμα.

Η διαιτησία παραμένει το μεγαλύτερο «αγκάθι» σε όλη την ιστορία. Και, φυσικά, το ζήτημα της κεντρικής τηλεοπτικής διαχείρισης. Ούτε το ένα λύνεται, μια και η ΕΠΟ δεν θέλει να χάσει το βαζάκι με το μέλι και στο άλλο μπορεί να βρεθεί μία λύση, αλλά με τα μυαλά που κουβαλάνε στη Σούπερ Λίγκα μάλλον αποκλείεται. Το να αποτιμάς το προϊόν σου πανάκριβα είναι δικαίωμά σου. Να μην καταλαβαίνεις ακριβώς τι χρειάζεται να κάνεις για να βελτιωθεί είναι δείγμα δυσκινησίας. Ενα από τα μεγαλύτρα προβλήματα είναι ο καταρτισμός των αγώνων. Πέρυσι αρχίσαμε με ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού μέσα στο καλοκαίρι! Αυτό όλοι δέχονται πως είναι λάθος, αλλά δεν κάνουν και κάτι να το αλλάξουν. Τι; Αυτό που γράφουμε χρόνια. Οχι κλήρωση των αγώνων αλλά ουσιαστικό ορισμό! Οπως γίνεται με το κομπιούτερ που του βάζουν τα δεδομένα στην Αγγλία. Τρομάζει η λέξη; Τότε τι συζητάμε για επιχειρηματικά σχέδια και μεγαλεπήβολες ιδέες; Η ειλικρίνεια που λέγαμε μεταξύ κατεργαρέων πριν από τρία χρόνια. Ο ένας δεν εμπιστεύεται τον άλλον! Ωραία λίγκα!

Τι μένει, λοιπόν, να κάνουν; Πλέι άουτ για να έχει ενδιαφέρον στην ουρά. Συμφωνώ. Να βρουν έναν τρόπο να γίνονται τα πλέι οφ στην κορυφή με αληθινό ενδιαφέρον και όχι παρωδία. Γιατί πέρυσι βοήθησε το πρωτάθλημα στο τέλος η ύπαρξη πλέι οφ, αλλά ήταν παντελής αποτυχία η ίδια η διεξαγωγή τους. Φυσικά η αξιολόγηση των διαιτητών από την PROZONE πάει για το συρτάρι. Χρυσοπληρώθηκε και θεωρήθηκε τώρα πως έβγαζε διαφορετικά συμπεράσματα από την ΚΕΔ. Μάλλον τελικά η επιθυμία είναι να μην υπάρχει μπέρδεμα στα πόδια αυτών που κάνουν τα... μαγειρέματα με τους πίνακες!

Εν κατακλείδι, η νέα Σούπερ Λίγκα θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται ΕΠΑΕ. Και να μην έχει καν μετακομίσει τα γραφεία της! Περίμενα πολλά, είναι αλήθεια. Ισως πιο πολλά από ό,τι ήταν δυνατόν να τους αφήσει το κατεστημένο να κάνουν. Κρίμα για κάποιους ικανούς και νέους ανθρώπους, που πίστεψαν και πόνταραν σ' αυτό το εγχείρημα.