Δεν είναι μπόρα για να περάσει (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Αρσεναλ έχασαν κατά κράτος από την Τσέλσι και πρέπει να καταλάβουν πως αυτό δεν συνέβη τυχαία

Τέλη Οκτωβρίου, πριν από λίγους μήνες. Η Αρσεναλ, αήττητη επί 49 ματς, ταξιδεύει στο «Ολντ Τράφορντ» για να συγκρουστεί με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η βαθμολογία μιλά από μόνη της μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο. Οι «κανονιέρηδες» έχουν 25 πόντους, έντεκα πιο πολλούς από τους αντιπάλους τους. Πίσω τους, σε απόσταση πέντε βαθμών, η Τσέλσι του Μουρίνιο, που μόλις έχει γνωρίσει την πρώτη της ήττα, από τη Μάντσεστερ Σίτι. Η συνέχεια, λίγο πολύ γνωστή. Η ήττα με 2-0 στο «Θέατρο των ονείρων» συνοδεύτηκε από όλες τις απαραίτητες ιστορίες που λατρεύει ο σκανδαλοθηρικός Τύπος. Η κόντρα στο τούνελ, η πίτσα που εκτοξεύτηκε από τους παίκτες της Γιουνάιτεντ στον Βενγκέρ, οι κοκορομαχίες του Νέβιλ με τον Πιρές.

Η ελεύθερη πτώση της Αρσεναλ έφερε την Τσέλσι στην κορυφή τον Νοέμβριο και από τα Χριστούγεννα είναι αλήθεια πως, όποιος μπορούσε να δει, καταλάβαινε πως απλώς οι υπόλοιποι πάλευαν για τη δεύτερη θέση.
Οι συν 11 πόντοι που πέρυσι χώρισαν Αρσεναλ και Τσέλσι στην κορυφή, αντιστράφηκαν φέτος. Είναι αλήθεια πως οι «μπλε» του Μουρίνιο ξεπέρασαν τη λογική και δεν έχασαν άλλο ματς από την ήττα στο «Σίτι οφ Μάντσεστερ». Εχουν δεχτεί μόλις 12 γκολ και από τα τελευταία 24 ματς πήραν 64 πόντους! Ο Βενγκέρ τούς έδωσε συγχαρητήρια, αν και μέχρι την Τρίτη έλεγε πως δεν τον έχουν πείσει για την αξία τους!

Και αν για την Αρσεναλ τουλάχιστον η αγωνιστική εικόνα σώθηκε από την καλή εμφάνιση στο «Στάμφορντ Μπριτζ», αυτή που είναι για λύπηση δεν είναι άλλη από τη Γιουνάιτεντ. Με τέσσερις πανάκριβους φορ, δεν έχει σκοράρει σε έξι από τα τελευταία δέκα ματς. Στο «Γκούντισον Παρκ» προχθές έχασε έπειτα από 10 χρόνια από την Εβερτον, σε ένα ματς στο οποίο η πάλαι ποτέ ομάδα-φόβητρο θύμιζε θέατρο σκιών. Δεύτερη κολλητή ήττα μετά το στραπάτσο στο Νόριτς και μάλιστα με 9 παίκτες! Πρώτα ο Γκάρι Νέβιλ αποβλήθηκε γιατί κλότσησε την μπάλα προς έναν οπαδό που πιθανότατα τον έβριζε και στη συνέχεια ο Σκόουλς κλότσησε εν ψυχρώ τον Κιλμπάν! Εικόνα διαλυμένης ομάδας, χωρίς πειθαρχία. Η φιγούρα του σερ Αλεξ Φέργκιουσον, που «μασούσε» τα λόγια του στις δηλώσεις μιλώντας για το σκληρό παιχνίδι των «ζαχαρωτών», ήταν χαρακτηριστική. Ο Ρόι Κιν, που κάποτε το μάτι του γυάλιζε σε παρόμοιες καταστάσεις, ήταν παραδομένος στις ορέξεις των «εβερτόνιανς», ενώ ο Φαν Νιστελρόι έμοιαζε με παλαίμαχο σε φιλικό ματς!

Το χειρότερο για τη Γιουνάινεντ δεν είναι το ότι μένει για πρώτη φορά από το 1992 –δηλαδή πριν σπάσει την 26χρονη κατάρα της– για δεύτερη σερί σεζόν χωρίς πρωτάθλημα. Το πραγματικά άσχημο για την ομάδα των οκτώ τίτλων σε 13 σεζόν είναι πως δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότι, όπως σε όλα τα πράγματα, ήρθε το τέλος εποχής. Ακουγα χθες τον σερ Μπόμπι Τσάρλτον να λέει πως αν δεν υπήρχε η εκπληκτική Τσέλσι φέτος, θα μπορούσε η Γιουνάιτεντ να πάρει ξανά τον τίτλο. Πιθανότατα ναι! Αλλά τα ίδια έλεγε ακριβώς πριν από ένα χρόνο η παλιά δόξα της Γιουνάιτεντ για την…Αρσεναλ. Πως έκανε εξωπραγματική χρονιά και έμεινε αήττητη και αν δεν είχε γίνει αυτό η ομάδα του θα έπαιρνε τον τίτλο!

Αν λοιπόν αναλωθούν σε δικαιολογίες στο «Ολντ Τράφορντ», του χρόνου τέτοια εποχή πάλι τα ίδια θα λένε. Γιατί η Τσέλσι δεν είνα… μπόρα για να περάσει, αλλά και γιατί μπροστά τους δεν βρίσκεται μόνο μία ομάδα, αλλά δύο. Και η Αρσεναλ είναι σε κρίση, αλλά έχει τουλάχιστον την παρηγοριά πως της βγήκαν κάποιοι από τους μικρούς, όπως ο Φάμπρεγκας και ο Σεντέρος, αλλά και ο Φαν Πέρσι. Ακόμη, κάποια στελέχη της έχουν ακόμα… βενζίνη στο ρεζερβουάρ (Ανρί, Πιρές, Βιεϊρά), κάτι που δίνει στον Βενγκέρ –ο οποίος δεν αμφισβητείται– το περιθώριο να κοιτάξει πιο χαλαρά να βελτιώσει τα κενά του.

Στην αντίπερα όχθη, ο Φέργκιουσον για πρώτη φορά αντιμετωπίζει γκρίνια από την εξέδρα. Ο Ντέιβιντ Γκιλ, εκτελεστικός διευθυντής της ανωνύμου εταιρείας Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είχε αφήσει πριν από λίγες εβδομάδες ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα αν η ομάδα δεν έπιανε τους στόχους της. Και, όσο κι αν ο σερ Μπόμπι Τσάρλτον απέκλεισε την απόλυση του Σκωτσέζου τεχνικού, ο οποίος κάθεται στον πάγκο από το 1986, κανείς δεν είναι σίγουρος. Ο Κιν, ο Σκόουλς, ο Νέβιλ και ο Σιλβέστρ, από την παλιά φρουρά, μοιάζουν να έχουν κάψει τα λάδια τους, ο Φαν Νιστελρόι είναι σκιά του εαυτού του και ήδη συζητάει να μετακομίσει στην Ισπανία, ο Ρονάλντο είναι ανώριμος και για τα ρηχά νερά, ο Φέρντιναντ μάλλον έχει ήδη το μυαλό του στο Λονδίνο και την Τσέλσι. Αν υπολογίσει κανείς πως πολλοί δεν πείθουν (Φλέτσερ, Κλέμπερσον, Χάουαρντ, Κάρολ, Μπράουν, Μπεγιόν), μένουν ο Γκιγκς, που ακόμα δεν ανανέωσε και πλέον δεν είναι αυτός που ήταν, ο Ο’Σέι και ο Χάιντζε, που έκαναν καλή σεζόν και ο Σμιθ, που έχει το πρόβλημα του οξύθυμου χαρακτήρα.

Ο Πλατινί κάποτε, όταν αποχωρούσε, είπε τη σοφή κουβέντα πως είναι καλύτερο να σε ρωτούν γιατί φεύγεις παρά να αναρωτιούνται γιατί μένεις! Το έχουν άραγε ακουστά ο Φέργκιουσον, ο Κιν, ο Νέβιλ και ο Σκόουλς;