Χτυπητά λάθη των πάγκων (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Το ματς, μια χαρά. Πολύ καλή και η αντιμετώπιση του κόσμου στο παιχνίδι. Σε ό,τι αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι, τα έγραψα χθες. Από την άλλη, θεωρώ πως δεν υπάρχει υγιής φίλαθλος που να μη χάρηκε την αντίδραση του κόσμου της ΑΕΚ στο τέλος του αγώνα, όπου παρά την πίκρα για την ήττα, υπήρχε η διάθεση και το κουράγιο για χειροκρότημα. Στα θετικά επίσης, η όσο ήταν δυνατό κόσμια συνύπαρξη των οπαδών των δύο ομάδων στο γήπεδο. Αυτοί που πήραν μέρος στο παιχνίδι διαδραμάτισαν από όλες τις απόψεις το ρόλο τους, αρνητικά ή θετικά.

Αυτοί που μάλλον τα έκαναν θάλασσα κατά πως πήγε το ματς, από όποια άποψη και αν το πάρει κανένας, ήταν οι δύο προπονητές, που έκαναν ρεσιτάλ λαθών. Κι έστω αν ο Πορτογάλος τα διόρθωσε στην πορεία, αυτό δεν ήταν αρκετό, εξαιτίας και της κακοτυχίας της ΑΕΚ, να γλιτώσει στα σίγουρα τους «κιτρινόμαυρους» από το κακό. Απέναντι σε έναν Ολυμπιακό με μια επιθετική αιχμή, τον Γιάννη Οκκά, ο Σάντος αχρήστευσε τον Κατσουράνη κατά το πρώτο ημίωρο του αγώνα, γυρίζοντάς τον στα μπακ. Κάπου εκεί έξω στην περιοχή της ΑΕΚ είχε και τον Ασουνσάο, με αποτέλεσμα οι μέσοι του Ολυμπιακού, έχοντας να συναντήσουν μπροστά τους μόνο τον νεαρό Κυριακίδη και τον αργό Πετκόφ, να φτάνουν για πλάκα στη μεγάλη περιοχή της «Ενωσης» και να καταλήγουν πολύ εύκολα μπροστά στο τέρμα του Χιώτη. Οταν φτάσουν τόσο κοντά στην αντίπαλη άμυνα, ο Τζόλε, ο Γεωργάτος, ο Ριβάλντο και οι άλλοι μέσοι του Ολυμπιακού ξέρουν πάρα πολύ καλά τι να κάνουν την μπάλα. Σε μια από αυτές τις φάσεις, ο Ολυμπιακός έκανε το γκολ πολύ νωρίς και ουσιαστικά έγινε το αφεντικό του αγώνα από το ξεκίνημα.

Σε ένα τέτοιο ματς, με τη μορφή που είχε στο πρώτο μέρος, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να καθαρίσει με ένα δεύτερο γκολ, ειδικά στη φάση του Οκκά στο τέλος του πρώτου μέρους. Στον αντίποδα, αντί ο Μπάγεβιτς να προσπαθήσει να κάνει αλλαγές που να φρεσκάρουν την ομάδα και βασικά να απειλήσουν περισσότερο την ΑΕΚ, που αναγκαστικά θα έβγαινε μαζικά στην επίθεση για να γυρίσει το σε βάρος της 1-0, κατά την προσφιλή του συνήθεια προτίμησε να πάει την ομάδα προς τα πίσω. Αυτό θα μπορούσε να είναι θεμιτό αν ο Καστίγιο περνούσε πιο νωρίς στο παιχνίδι, όπου θα έβρισκε χώρους και πεδίο δράσης για να τελειώσει ίσως το ματς σε μια κόντρα πολύ νωρίτερα από το 79' που μπήκε. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω την επιμονή του Μπάγεβιτς να κρατάει σε όλο το παιχνίδι τον Μάριτς, που είχε ως επακόλουθο να είναι η άμυνα του Ολυμπιακού εκτεθειμένη σε πολλές φάσεις από τα δεξιά.
Για όλα τα τελευταία νέα και πολλά παρασκήνια: www.bam.gr