Δεν έχω καμία διάθεση να υπερασπιστώ κανέναν. Ομως βλέπω στο ελληνικό ποδόσφαιρο ότι η προκατάληψη μεγαλώνει, με αποτέλεσμα αυτό που λέμε πως αγαπάμε -και είναι το ίδιο το άθλημα - να φθείρεται στα μάτια μας και να καταντάει ένα απλό μέσο στο οποίο όλοι θα πρέπει να βγάλουμε τα απωθημένα μας.
Εβλεπα την Τετάρτη το ματς του ΟΦΗ με τον Ατρόμητο και οι φίλοι των γηπεδούχων από το ξεκίνημα του παιχνιδιού έβριζαν τον διαιτητή. Μέχρι τώρα συνηθίζαμε να βλέπουμε αποδοκιμασίες έπειτα από κάποια απόφαση. Τα τελευταία χρόνια πάει να γίνει συνήθεια να τα ακούει ο διαιτητής πριν καλά καλά ξεκινήσει ο αγώνας. Τι θα πρέπει να γίνει; Πιθανόν να παίζουν οι ομάδες δίχως διαιτητή και να κανονίζουν μεταξύ τους οι ποδοσφαιριστές ποιες είναι οι παραβάσεις, πότε θα υπάρχει οφσάιντ κ.ά. Ετσι δεν θα έχει κανένας παράπονο και δεν θα χρειάζεται να ακούει κανένας διαιτητής όλα αυτά που λένε οι οπαδοί στα γήπεδα.
Δεν μπαίνω στη διαδικασία να σχολιάσω αν ήταν καλή ή όχι η διαιτησία του Κάκου. Εγώ απλώς επισημαίνω ότι τα μπινελίκια ξεκινούν με την πρώτη φάση. Κάτι που σημαίνει ότι τους πάντες τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία, με μια αρνητική διάθεση, που φανερώνει ότι οι φίλαθλοι δεν εμπιστεύονται κανέναν. Γίνεται να ξέρει κάποιος πώς θα παίξει ο διαιτητής πριν ξεκινήσει ο αγώνας; Αν ευνοήσει τη δική μας ομάδα, πόσοι θα το παραδεχτούν; Γιατί δεν λέει κανείς κουβέντα για τον διαιτητή όταν υπάρχουν σφυρίγματα για τη δική μας ομάδα;
Αυτή η καχυποψία είναι που δημιουργεί πάρα πολλά δεινά. Μπορεί κανείς να λειτουργήσει πιεζόμενος, υπό καθεστώς ζωής ή θανάτου, σε οποιοδήποτε λάθος κάνει; Είναι απλές ερωτήσεις που απευθύνω στον φίλαθλο κάθε ομάδας που πάει στο γήπεδο μόνο και μόνο για να βρίσει και ίσως και να επηρεάσει τελικά τον διαιτητή στις αποφάσεις του. Γιατί το να βρίζεις από την αρχή ένα διαιτητή, έστω κι αν στο παρελθόν σε έχει αδικήσει, μόνο σ' αυτό αποσκοπεί.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
