Πρόσφερε και στις δύο πλευρές απλόχερα

Στην επέτειο των 50 χρόνων από το δυστύχημα του Μονάχου, το ντέρμπι του Μάντσεστερ αύριο έρχεται να υπενθυμίσει και στις δύο πλευρές της πόλης πως ένας κοινός συνδετικός κρίκος ήταν στο επίκεντρο της τραγωδίας. Ο Ματ Μπάσμπι, ο άνθρωπος που έγινε σερ αργότερα, οδηγώντας τη Γιουνάιτεντ στην κορυφή της Ευρώπης, ως παίκτης ήταν το αστέρι της Σίτι στη δεκαετία του '30. Τότε που οι «μπλε» είχαν το πάνω χέρι στις αναμετρήσεις με σημαντικότερη τη νίκη με 3-1 μέσα στο «Ολντ Τράφορντ» το 1931. Στη δεκαετία του '50 ο Ματ Μπάσμπι ανέλαβε τη Γιουνάιτεντ και με την ομάδα των «μπέμπηδων», αυτή που χάθηκε στις στάχτες του δυστυχήματος του Μονάχου, μπόρεσε να κοντράρει την (κυρίαρχο της εποχής) Γουλβς.

Η ιστορία της αντιπαλότητας στο Μάντσεστερ άρχισε το 1891, όταν η Νιούτον Χιθ (όπως ονομαζόταν τότε η Γιουνάιτεντ) συνέτριψε την Αρντουικ (που ήταν ο πρόγονος της Σίτι) με 5-1 στο πλαίσιο του Κυπέλλου Αγγλίας. Η Μάντσεστερ Σίτι το 1894 έπαιξε με τη Νιούτον Χιθ, αλλά πάλι έχασε 5-2 και γενικά τα πρώτα χρόνια η κόντρα ήταν συνήθης περίπατος για τους «κιτρινοπράσινους». Μην ξαφνιάζεστε, αυτά ήταν τα χρώματα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο ξεκίνημά της, μία στολή που επετειακά φόρεσε στα τελευταία ματς τη σεζόν 1992-93, τότε που κατάφερε να ξορκίσει τα 26 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα!

Τη δεκαετία του '60 η Γιουνάιτεντ ξαναχτίζοντας την ομάδα που χάθηκε στην τραγωδία του Μονάχου το 1958, είχε γερή αντίσταση από τη Σίτι, που με καθοδηγητές τον Τζο Μέρσερ και τον Μάλκολμ Αλισον μπόρεσε να δημιουργήσει τη δική της χρυσή εποχή. Μία αλησμόνητη για τους οπαδούς των «σίτιζενς» εξαετία διακρίσεων και τίτλων από το 1968 έως και το 1974. Τον Μάρτη του '68 η Σίτι «σκόρπισε» τη Γιουνάιτεντ με 3-1 και πήρε προβάδισμα στην κούρσα για τον δεύτερο τίτλο πρωταθλήματος στην ιστορία της, σεζόν που ολοκληρώθηκε με επικό τρόπο χάρη σε μία ανατροπή του σκορ στο Νιούκαστλ από 1-3 σε 4-3! Η χαρά της Μάντσεστερ Σίτι κράτησε δέκα μέρες, αφού η Γιουνάιτεντ κατάφερε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών να λυγίσει την Μπενφίκα και να γίνει η πρώτη αγγλική ομάδα που κατακτούσε το τρόπαιο!

Τα επόμενα πέντε χρόνια και ενώ η Σίτι διεκδικούσε κάθε χρόνο το πρωτάθλημα, κατακτούσε το Κύπελλο Αγγλίας το 1969, έκανε διπλή επιτυχία το 1970 με το Λιγκ Καπ και το Κύπελλο Κυπελλούχων, η Γιουνάιτεντ πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Οταν μάλιστα αποχώρησε οριστικά το 1973 ο σερ Ματ Μπάσμπι και από τεχνικός διευθυντής, που είχε προαχθεί το 1970, μαζί με το τέλος της καριέρας του μυθικού Μπόμπι Τσάρλτον, ήταν θέμα χρόνου η κατάρρευση.
Με ηγέτες τον Κόλιν Μπελ, τον Μάικ Σάμερμπι και τον Φράνσις Λι η Σίτι «πετούσε φωτιές» και όταν οι δύο ομάδες συναντήθηκαν τον Απρίλιο του 1974 στο «Ολντ Τράφορντ» η συγκυρία ήταν ιστορική. Η Γιουνάιτεντ ήταν στη ζώνη του υποβιβασμού και μονάχα ένας σατανικός συνδυασμός αποτελεσμάτων μπορούσε να τη γλιτώσει από την ντροπή του υποβιβασμού, μόλις έξι χρόνια μετά τον απόλυτο θρίαμβο με την Μπενφίκα!

Η Σίτι όχι μόνο δεν τη λυπήθηκε αλλά την κέρδισε κιόλας. Το πώς θα μπορούσε να γίνει σενάριο ταινίας: με τακουνάκι του… Ντένις Λόου, παίκτη που έκανε τεράστια καριέρα στους «κόκκινους διάβολους», αλλά είχε μείνει ελεύθερος και είχε επιστρέψει το καλοκαίρι του '73 στην ομάδα με την οποία έγινε γνωστός στην αρχή της δεκαετίας του '60! Ο Λόου σοκαρισμένος δεν μπορούσε να πανηγυρίσει ένα γκολ που σφράγιζε μία ολόκληρη εποχή! Η «μπλε» πλευρά έπλεε σε πελάγη ευτυχίας και πολλοί οπαδοί της Σίτι θεωρούν εκείνη τη μέρα την ευτυχέστερη της ζωής τους! Εκείνη η νίκη πάντως παραμένει και η τελευταία της Σίτι στο «Ολντ Τράφορντ». Τα επόμενα χρόνια η Σίτι συνέχισε να διεκδικεί τίτλους, αλλά το στοίχημα το είχε χάσει.

Η Γιουνάιτεντ ξαναπήρε σύντομα τα ηνία στην πόλη πριν απογειωθεί στη δεκαετία του '90 την ώρα που οι «μπλε» έφταναν έως και την τρίτη κατηγορία κάποια στιγμή. Το 1976, στον δρόμο για τον τελευταίο της τίτλο, το Λιγκ Καπ, η Σίτι συνέτριψε με 4-0 την αναγεννημένη Γιουνάιτεντ που είχε πλέον αλλάξει όλη την παλιά φρουρά με νέα παιδιά. Και μέχρι το 1989 αυτό το σκορ ήταν σημείο αναφοράς! Τότε, Σεπτέμβρη μήνα, με τον Φέργκιουσον υπό τρομερή πίεση συμπληρώνοντας τρία χρόνια αποτυχιών στον πάγκο, η Σίτι στο «Μέιν Ρόουντ» έπιασε… τον ταύρο από τα κέρατα. Τελικό σκορ 5-1, η πιο μεγάλη νίκη σε έκταση ποτέ για την «μπλε» ομάδα και τελευταία της επί των «κόκκινων» μέχρι το 2002.

Το 5-0 του Νοεμβρίου του 1994 παραμένει η μεγαλύτερη σε σκορ νίκη της Γιουνάιτεντ με τον Καντονά και τον Καντσέλσκις να είναι ασταμάτητοι! Αύριο και οι δύο ομάδες, σε έναν ελάχιστο φόρο τιμής για τους νεκρούς του Μονάχου (που ανάμεσά τους ήταν και ο παλιός γκολκίπερ της Σίτι, Φρανκ Σουίφτ) θα φορέσουν επετειακές στολές χωρίς χορηγούς και ονόματα στην πλάτη. Εστω και για λίγο, σε μία άλλη εποχή θα είναι σαν να παίρνουν θέση ξανά στο γήπεδο ο Εντουαρντς, ο Τέιλορ, ο Τσάρλτον, ο Μπεστ, ο Φουλκς, ο Κρέραντ, απέναντι στον Μπελ, τον Σάμερμπι, τον Τιούαρτ, τον Τσάνον, τον Μπαρνς και τον Μπουκ. Με τον Μπάσμπι από ψηλά να ξέρει πως και στις δύο πλευρές της πόλης ό,τι περνούσε από τα χέρια (και τα πόδια) του τα πρόσφερε με όλη του την καρδιά.