Καλύτερα ένα παράτολμο ρίσκο από έναν αργό θάνατο

Αν ήταν γεννημένος στην Ολλανδία, με αυτά τα προσόντα ήδη το όνομά του θα έκανε τον γύρο της Ευρώπης.

Ο Βαγγέλης Μάντζιος, όμως, κολύμπησε στα βαθιά στην Ελλάδα, σε ένα πρωτάθλημα που τους χαρισματικούς τους βλέπει σαν ανθρώπους με ειδικές ανάγκες! Διάβαζα χθες τα στατιστικά του και ομολογώ πως ξαφνιάστηκα όταν είδα πως πρόλαβε να αγωνιστεί 86 φορές με την πράσινη φανέλα και έβαλε 20 γκολ! Αν συνυπολογίσει κανείς πως πολλές από αυτές τις συμμετοχές ήταν ως αλλαγή, τότε ένα γκολ ανά τέσσερα ματς δεν είναι κακό στατιστικό. Ομως η δουλειά του δεν ήταν να βάζει γκολ ή –για να ακριβολογώ– μόνο να βάζει γκολ. Η πλαστικότητα στις κινήσεις του, ακριβώς επειδή είχε παίξει μπάσκετ πιο μικρός, σε συνδυασμό με το πόσο καλά ήξερε να καλύπτει την μπάλα με το σώμα, αποτελούσαν τα μεγαλύτερα ατού του. Πάνω σε αυτό δεν τον δούλεψε κανένας προπονητής. Ακούω διάφορα, που σχεδόν πάντα συνοδεύουν παίκτες όταν φεύγουν από μια ομάδα και περισσότερο μου ακούγονται φθηνές δικαιολογίες. Λένε πως ήταν καβαλημένο παιδί, με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και πως δεν τον ένοιαζε να δουλέψει παραπάνω στην προπόνηση. Λοιπόν, επειδή τα ίδια άκουγα και για τον Γκέκα, αλλά βγήκε πρώτος σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα, τα ίδια άκουγα κάποτε για τον Τσιάρτα, αλλά την ποδοσφαιρική κλάση του τώρα την αναπολούμε, που τέτοιοι παίκτες δεν υπάρχουν στα γήπεδά μας, τα ίδια άκουγα τη δεκαετία του '80 για τον Γιώργο Δεληκάρη, τον Μάικ Γαλάκο, αργότερα τον Τάκη Γκώνια, τον Κώστα Φρατζέσκο και τον Πάρι Γεωργακόπουλο, ένα έχω να καταθέσω: οι αληθινά διαφορετικοί, οι πραγματικά ικανοί, αυτοί που «μιλάνε» στην μπάλα πάντα έχουν κάτι που απωθεί τους συμπαίκτες τους. Ομως έχουν και μια αύρα. Εναν αέρα υπεροχής που τους συνοδεύει.

Ο Μάντζιος δεν ξέρω αν θα καταφέρει να κάνει το βήμα παραπάνω. Πολύ σωστά έγραφε χθες ο Αντώνης Καρπετόπουλος πως κινδυνεύει ακριβώς από τα πολλά προσόντα που έχει να μην κάνει την καριέρα η οποία διαφαινόταν στο ξεκίνημά του. Είμαι απόλυτα βέβαιος πως αν είχε την τύχη να δουλέψει δίπλα σε έναν προπονητή που θα τον πίστευε (όπως ο Μαλεζάνι), ο οποίος όμως θα είχε μεγάλες ικανότητες, θα μεγαλουργούσε. Εναν Μουρίνιο, για παράδειγμα. Ο οποίος πήρε το ακατέργαστο ταλέντο με τη μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του που λέγεται Τζο Κόουλ και το δούλεψε έτσι ώστε να τον κάνει έτοιμο παίκτη. Αν μπορούσε ο Μάντζιος να βρεθεί δίπλα σε έναν αληθινό δάσκαλο, όπως ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον ή ο Βενγκέρ, ανθρώπους που γνωρίζουν πώς να πάρουν το 150% από αυτούς που έχουν στην ομάδα τους, τότε θα μιλούσαμε για σούπερ σταρ. Ενας Ολλανδός πολύ έμπειρος τηλεσχολιαστής πρόπερσι, μετά το εντυπωσιακό ευρωπαϊκό ντεμπούτο του Βαγγέλη στη νίκη επί της Βέρντερ, μου εκθείαζε τα προσόντα του. «Εχει κάλυψη της εστίας με την πλάτη, χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια, έχει ικανότητα να ανοίγει χώρους. Αν τον είχε ο Αγιαξ, θα έφευγε με πολλά εκατομμύρια ευρώ για μεταγραφή», ήταν η κεντρική ιδέα. Οταν έβαλε το ονειρώδες γκολ με τη Skoda πριν από δύο χρόνια, η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου βλέποντάς τον ήταν «Φαν Μπάστεν». Εχοντας ψηλά σε εκτίμηση τον άτυχο Ολλανδό (τον κορυφαίο για μένα επιθετικό όλων των εποχών), δεν λέω εύκολα κουβέντες σύγκρισης με αυτόν, αλλά ο Μάντζιος σε αυτό το πράγμα, δηλαδή τον τρόπο κάλυψης της μπάλας με το σώμα, θαρρείς πως τον είχε ξεπατικώσει με τον καλύτερο τρόπο.

Η Αϊντραχτ μπορεί να μην είναι τελικά το καλύτερο «στοίχημα» για τον Μάντζιο, όμως αν έμενε στον Παναθηναϊκό, στον οποίο κανένας δεν έμοιαζε να σκοτώνεται να εκμεταλλευτεί ένα αληθινό περιουσιακό στοιχείο, θα ήταν χαμένος χρόνος. Και από ένα παράτολμο «στοίχημα» και έναν αργό θάνατο δεν είναι δύσκολο να διαλέξει κανείς.

ΥΓ.: Ο Μανούτσο έγραψα από την πρώτη στιγμή που ακούστηκε το όνομά του πως είναι εξαιρετικός παίκτης. Οι εμφανίσεις του στο Κόπα Αφρικα έχουν επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Η επιλογή του από τον Φέργκιουσον να ενταχθεί, έστω στην ηλικία των 24 ετών, στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ενισχύει την εντύπωση πως είναι σπάνια ράτσα. Αν ο ΠΑΟ πάρει από αυτόν ό,τι αληθινά μπορεί να δώσει, είναι ένα «στοίχημα» για τον Πεσέιρο. Ο οποίος πιστώνεται την επιτυχία του δανεισμού του λόγω της σχέσης του με τον Κεϊρόζ, οπότε θα προσπαθήσει να τον επιστρέψει καλύτερο, κάτι που κερδισμένο θα βγάλει τον ΠΑΟ.