Την πάτησαν στην ΟΥΕΦΑ με την επιλογή της Ουκρανίας και της Πολωνίας ως συνδιοργανωτριών του Euro 2012 και τώρα τρέχουν για να προλάβουν! Πληροφορίες από τη Νιόν αναφέρουν πως η ευρωπαϊκή ομοσπονδία σκέπτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να πάρει από τις δύο χώρες το χρίσμα και να ψάξει μια πιο αξιόπιστη λύση, δίνοντάς τους το δικαίωμα να προετοιμαστούν για τη διοργάνωση του 2016. Θυμίζω πως και η χώρα μας ήταν στην κούρσα για το τουρνουά, αλλά κακοί χειρισμοί μάς άφησαν εκτός της τελικής τριάδας που πέρυσι στις 18 Απριλίου διεκδίκησε την ανάθεση. Οι Ουκρανοί με τη βοήθεια του Σούρκις, του πανίσχυρου παράγοντα από το Κίεβο, κατάφεραν να εξασφαλίσουν (στην προσπάθειά τους μαζί με την Πολωνία) τις 8 ψήφους από τις 12 της εκτελεστικής επιτροπής, μια και ο ίδιος ο Ουκρανός και ο Ιταλός Καράρο δεν μετείχαν στην ψηφοφορία, έχοντας έννομο συμφέρον.
Η Κροατία και η Ουγγαρία, αν και είχαν καλύτερο φάκελο, δεν πήραν ούτε μία ψήφο, κάτι λογικό για όποιον γνωρίζει κάτι από τα παρασκηνιακά δρώμενα στην ΟΥΕΦΑ και τη ΦΙΦΑ. Κυρίως, όμως, η ήττα ήταν μεγάλη για την Ιταλία. Οι γείτονες πλήρωσαν τα προβλήματα των τελευταίων ετών με τον χουλιγκανισμό αλλά και την έξαρση της εγκληματικότητας στη χώρα, με αποτέλεσμα, αν και είχαν την αμέριστη συμπαράσταση του Μισέλ Πλατινί, να μην καταφέρουν να πάρουν παραπάνω από τέσσερις ψήφους.
Η πολιτική του Πλατινί γενικά από την ώρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του ήταν να έχει ικανοποιημένους τους μικρούς και το πρώην ανατολικό μπλοκ. Ομως σε αυτή τη συγκεκριμένη ιστορία ήθελε πολύ η Ιταλία να ήταν η νικήτρια και να διοργάνωνε ένα εξαιρετικό τουρνουά, όπως έκανε και με το Μουντιάλ του 1990 αλλά και το πρώτο Euro με οκτώ ομάδες, που αντικατέστησε το παλιό Κύπελλο Εθνών, το 1980.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ουκρανοπολωνικός συνασπισμός είναι τα στάδια που παραμένουν μακέτες, οι τηλεπικοινωνίες αλλά και τα μέσα μεταφοράς, που είναι σε πρωτόγονο επίπεδο, όπως και τα ελάχιστα ξενοδοχεία που υπάρχουν για να καλύψουν την τεράστια ζήτηση μιας τέτοιας γιορτής. Η ΟΥΕΦΑ, τα ήξερε όλα αυτά, αλλά προχώρησε σε μια διπλωματική επιλογή, που τώρα κινδυνεύει να της δημιουργήσει προβλήματα εντυπώσεων.
Ποια χώρα θα πάρει το χρίσμα, λοιπόν; Η «Gazzetta dello Sport» σε χθεσινό κομμάτι του Φάμπιο Λικάρι τόνιζε πως η Ιταλία θα μπορούσε να δώσει μια καλή εναλλακτική λύση στην ΟΥΕΦΑ, αλλά τίποτα δεν άλλαξε σχετικά με τα προβλήματα των γηπέδων, οπότε πρέπει να αποκλειστεί αυτή η περίπτωση. Η Ισπανία φαντάζει ως η καλύτερη λύση, ενώ η Γερμανία και η Γαλλία αποτελούν άλλα «σενάρια». Εδώ μπαίνει και ένα ερώτημα, αν η ΕΠΟ και η ελληνική πολιτεία προτίθενται να κάνουν κάποια κίνηση και να μπουν μπροστά ώστε να αποτελέσει και η χώρα μας μια εναλλακτική πρόταση. Εκτός αν εγκαταλείψαμε την προσπάθεια να φέρουμε κάποια μέρα μια αληθινά σοβαρή διοργάνωση στη χώρα, που θα βοηθήσει πραγματικά –και αθλητικά αλλά και τουριστικά– τον τόπο. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Γκαγκάτσης, πάντως, σε τηλεοπτική συνέντευξή του στο SuperSport άφησε ένα υπονοούμενο, όταν είπε ότι ένα από τα όνειρά του είναι να φέρει μια μέρα μια μεγάλη διοργάνωση στην Ελλάδα σε τέτοιο επίπεδο. Ηξερε άραγε κάτι από αυτά που γίνονται στη Νιόν (κάτι πολύ λογικό, αφού πια δίπλα στον Πλατινί υπάρχει ένας Ελληνας, ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης) ή ήταν μία ενδόμυχη σκέψη που αποτελεί και επιθυμία του; Θα φανεί...
Επί της ουσίας, πάντως, η ΟΥΕΦΑ έκανε λάθος (όπως και η ΦΙΦΑ με τη Νότιο Αφρική για το 2010), αλλά η ευρωπαϊκή ομοσπονδία δείχνει θαραλλέα και έτοιμη να διορθώσει την ιστορία. Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει περίπου στο τέλος του 2009, όταν θα επιβεβαιωθεί πανηγυρικά –υπολογίζουν οι αναλυτές– πως Ουκρανία και Πολωνία είναι αδύνατο να φέρουν εις πέρας όσα ανέλαβαν. Μέχρι τότε μακάρι η Ελλάδα να μπορεί να ρίξει μια σοβαρή πρόταση στο τραπέζι και να διεκδικήσει το Euro 2012, έστω από σπόντα!
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.