Μεγάλη νίκη, αλλά χρειάζεται αυτοσυγκράτηση

Ναι, αυτός είναι Ολυμπιακός. Επαιξε σωστά, πειθαρχημένα και τα κατάφερε. Hταν ισορροπημένος και από τη στιγμή που πέτυχε το δεύτερο γκολ δεν άφησε περιθώρια στους Ιταλούς. Τόσο μεστό παιχνίδι είχα καιρό να δω. Το άξιζε το «διπλό» και αξίζουν χίλια «μπράβο» σε όλους. Μέχρις εδώ όμως. Δεν θέλω να πω περισσότερα. Ακόμη, όσο κι αν φαίνεται περίεργο όσο κι αν ενοχλεί, οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν καταφέρει τίποτα.

Ούτε το ΟΥΕΦΑ δεν έχουν εξασφαλίσει. Ετσι είναι η ζωή. Να κάνεις δύο «διπλά» στον όμιλο και να μην έχεις εξασφαλίσει τίποτα. Τώρα πρέπει να πάει η ομάδα για τη νίκη στο Περιστέρι. Ακούγεται βαρύ σε μια μέρα γιορτής, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Καλή η νίκη, όλοι είναι χαρούμενοι στον Πειραιά, μα από τη στιγμή που όλα θα κριθούν την τελευταία αγωνιστική με τη Βέρντερ, συνιστώ αυτοσυγκράτηση.

Οι υπερβολικοί πανηγυρισμοί ποτέ δεν έκαναν καλό. Ο Ολυμπιακός οφείλει σαν μια σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα να μην πετάει στα σύννεφα έπειτα από μια νίκη ούτε να διαλύεται έπειτα από μια ήττα. Αυτό το «διπλό» τον ανέβασε επίπεδο και τόνωσε την ψυχολογία όλων. Γέμισε αυτοπεποίθηση τον κόσμο και τον ίδιο τον σύλλογο ότι και καλή δουλειά γίνεται και μέλλον υπάρχει. Προς το παρόν, όμως, ας ασχοληθούμε με το παρόν. Μου αρέσει ό,τι κάνει αυτή η ομάδα, αλλά καλύτερα να μιλήσουμε στο τέλος. Εκεί γίνεται το ταμείο. Και στην Ευρώπη και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Εως τότε, υπομονή και βήμα βήμα κάθε παιχνίδι.