Όλοι οι καλοί (δεν) χωράνε (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Στις 27 Ιουλίου 2003 στο γήπεδο της Λεωφόρου 10 λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα η Γκρασχόπερς είχε μειώσει το σκορ 3-1. Με το 1-0 που είχε σημειώσει στην Ελβετία με ένα ακόμα γκολ προκρινόταν. Ο Θόδωρος Ζαγοράκης ικέτευε τους συμπαίκτες του: «Κύριοι, κάποιος να τρέξει γιατί δεν αντέχω άλλο». Αντίθετα, πέρυσι έπειτα από ένα ακόμα ματς που ο Ιεροκλής Στολτίδης έκανε τον Βέγγο, γυρίζοντας στα αποδυτήρια μετά το σφύριγμα της λήξης είχε πλακώσει τα σιδερένια ντουλάπια στις κλοτσιές και τους συμπαίκτες του στα καντήλια. «Δεν αντέχω να είμαι ο μόνος που τρέχει». Φυσικά είναι η μοίρα των αμυντικών χαφ να τρέχουν. Από το 1960, όταν ο Κώστας Πολυχρονίου κυνηγούσε τον Πελέ, μέχρι σήμερα που όταν τα επιθετικά χαφ βλέπουν τον Μακελελέ κάνουν κακά τους χωρίς να χρειαστεί να τα κυνηγήσει, η θέση του επιθετικού χαφ ραφιναρίστηκε, αλλά στην ουσία της έμεινε ίδια.

Είναι ο παίκτης που θα πρέπει να κόψει, να δώσει βοήθειες στα μπακ και, αν το μπορεί και θέλει, να κάνει κάτι περισσότερο από την πάσα των 10 μέτρων. Επίσης, αυτό που έμεινε απαράλλαχτο είναι το αξίωμα ότι με μόνο το αμυντικό χαφ να τρέχει, πρωτάθλημα δεν βγαίνει. Κάθε ομάδα μπορεί να έχει ένα επιθετικό χαφ πολυτελείας, έναν Ριβάλντο, έναν Τσιάρτα, που να κόβουν μόνο όταν νιώθουν θιγμένοι. Αλλά δύο χαφ πολυτελείας είναι πολλά.

Ρωτήστε και τους πολλά μαρτυρήσαντες Ζαγοράκη και Στολτίδη. Ρωτήστε και τον Λορένσο Σέρα Φερέρ, που προσπαθεί να ταιριάξει στην ίδια ομάδα, Μπλάνκο, Λυμπερόπουλο και Ριβάλντο και να βρει και μία θέση στον Μαντούκα, που σε χρήματα ήταν η πιο ακριβή μεταγραφή της ΑΕΚ.

Αντίθετα με το ρητό της καθημερινής ζωής ότι όλοι «οι καλοί χωράνε», στο ποδόσφαιρο όχι μόνο δεν χωρούν, αλλά σπρώχνοντάς τους για να χωρέσουν μπορεί να «τσαλακωθούν» όλοι τους. Μετά την πρώτη εμφάνιση του Μπλάνκο σε επίσημο ματς της ΑΕΚ, κάποια πρόωρα συμπεράσματα μπορεί να βγουν.

Πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το ισχυρό σημείο του Μπλάνκο είναι το γκολ με το κεφάλι ή με τη γρήγορη κίνηση των τριών-τεσσάρων βημάτων. Εμφανώς ο Μπλάνκο είναι φορ περιοχής και στα φορ περιοχής η μπάλα πάει αντί να περνάνε δίπλα από τον δεύτερο κυνηγό και να την παίρνουν. Ο συνδυασμός λοιπόν του Λυμπερόπουλου, ενός φορ που η καλή του κίνηση είναι να κρατάει την μπάλα και να τη «σπάει», με τον Μπλάνκο είναι πολύ ασθενέστερος από τον συνδυασμό Ριβάλντο-Μπλάνκο, αφού ο Βραζιλιάνος παίζει με το πρόσωπο στο τέρμα και μπορεί να περνάει την μπαλιά-τρύπα. Ο συνδυασμός Ριβάλντο-Λυμπερόπουλος υπάρχει τόσο όσο να παίζει η ομάδα με δύο τερματοφύλακες.

Και ένα τελευταίο. Με τον Ριβάλντο, τον Μπλάνκο και τον Ζήκο στην τελευταία του χρονιά, το να ζητιέται από τον Ενσαλίβα, εκτός από το να κόβει την μπάλα, να κάνει και δημιουργικό παιχνίδι, είναι τόσο άδικο όσο να ζητιέται από μία νοικοκυρά να φτιάχνει ντολμαδάκια και να κάνει την πουτάνα στο κρεβάτι. Επειτα από το πολύ τύλιγμα στα ντολμαδάκια και το τρέξιμο στο γήπεδο, το μυαλό κολλάει και το κρεβάτι, όπως και η επίθεση, χρειάζονται φαντασία.

Εγώ πάντως το μόνο που έχω να σας πω είναι να μην πληρώσετε τη ΔΕΗ. Γιατί μέχρι να σας κόψουν το ρεύμα θα έχει έρθει η συντέλεια του κόσμου. Τα σημάδια βρίσκονται παντού. Πρώτον, ο Κώστας Μιαούλης κόβει τις νυκτερινές εκπομπές στον SuperΣΠΟΡ FM. Ο τελευταίος που θυμάται νυκτερινό ραδιόφωνο χωρίς Μιαούλη, για να το βάλει μπροστά περίμενε δύο λεπτά να ζεσταθούν οι λυχνίες. Δεύτερον, ο Γιαννάκης Οκκάς σκοράρει δύο φορές στο ίδιο ματς. Το να αμολυθούν οι νεκροί στους δρόμους, που η εκκλησία το θεωρεί σημάδι έλευσης της Αγίας Γραφής, το έχουμε δει και στις ταινίες του Κάρπεντερ. Το να βάλει δύο γκολ ο Οκκάς δεν έχει εμφανιστεί ούτε στον Χάρι Πότερ. Τώρα, τι θα είναι τα επόμενα σημάδια, κανείς δεν ξέρει. Μπορεί να είναι ο Χελάκης με τον Ελευθεράτο να χορεύουν στο «Γκαλέα», μπορεί να είναι ο Ιβιτς με τον Λεμονή να πιάνουν μεζονέτα στον Διόνυσο, μπορεί να συμβεί οτιδήποτε, αλλά όπου και αν πηγαίνετε, μην ξεχνάτε να φοράτε καθαρά εσώρουχα γιατί κανένας δεν ξέρει πότε θα μας βρει το κακό.

Τέλος πάντων, όταν αρχίσει η Δευτέρα Παρουσία μην ανησυχείτε ότι δεν θα την καταλάβετε. Μοιάζει με το τέλος επιθεώρησης της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, που στη σκηνή βγαίνει όλο το μπαλέτο. Η Σίβυλλα η Ερυθραία μάς πληροφορεί ότι το σόου θα ξεκινήσει «όταν κατέβει από τον ουρανό ο μέλλων βασιλεύς των αιώνων». Μετά θα αρχίσουμε το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Μετά οι τέσσερις ιππότες της Αποκαλύψεως και οι επτά άγγελοι με τις επτά καραμούζες. Μετά, όπως γράφει ο Ιωάννης, θα σαλπίσει ο νούμερο τρία άγγελος, υποθέτω, για να έρθει ο κόσμος από το φουαγέ και θα πέσει το φως. Μετά θα βγει η Σαπουντζάκη. Μετά ο Αντίχριστος, που πρέπει να είναι κάτι σαν τον Σκλαβενίτη.

Ο οποίος Αντίχριστος (για τους φίλους του, Αντίχ) θα τσεκάρει αν όλοι μας έχουμε στο χέρι ή στο μέτωπο το σημάδι της γνησιότητας. Οσοι το έχουν θα μπορούν να φεύγουν από τη Γη για τη Δευτέρα Παρουσία. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να περιμένουν μια πωλήτρια για να τους βάλει σημάδι. Σε αυτό όμως το σημείο της επιθεώρηση έχει ένα σκετς από τον Απόστολο Παύλο.

Ο οποίος στην επιστολή προς Θεσσαλονικείς λέει: «Η ημέρα του Κυρίου θα έλθει όπως ο κλέφτης τη νύχτα. Οταν λέγουν ειρήνη και ασφάλεια, τότε έρχεται επάνω τους αιφνίδια καταστροφή». Και ρωτάω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό; Ποιοι λένε «ειρήνη και ασφάλεια»; Οι κομουνιστές το λένε. Ο Ελευθεράτος με το κόμμα του, το ΠΕΧΩΔΕ, λένε για τέτοιες βρομιές. Και μήπως είναι συμπτωματικό ότι η εκπομπή του λέγεται «Λαύρα μεσάνυχτα» και την κάνει σαν τον κλέφτη τα βράδια; Μήπως είναι συμπτωματικό ότι μετά λέει «λαύρα είπαμε, όχι χάβρα». Ο αχρείος δεν είναι μόνο κομουνιστής και αντίχριστος, είναι και οβριός. Και όποιοι θέλουν να κάνουν το πείραμα του Αντίχριστου, που είναι γνωστό ότι ακόμα και με βενζίνα Zippo να τον περιχύσεις ο Αντίχριστος δεν παίρνει φωτιά, από εμένα έχουν το «Ο.Κ.» να το δοκιμάσουν κάθε Κυριακή και Δευτέρα που ο Ελευθεράτος έχει εκπομπή. Επίσης, αν του βάλουν φωτιά και αρχίζει και φωνάζει, μη μασάτε. Αυτά είναι κόλπα που κάνει ο Αντίχριστος για να μην τον παίρνουμε πρέφα.

Εκτός όμως από τον Ελευθεράτο, μεγάλο ρόλο στη Δευτέρα Παρουσία θα παίξει και ο Πάπας της Ρώμης. Για να τους ξεχωρίζετε ο Ελευθεράτος φοράει το μπλουζάκι με τις δύο γραμμές στον γιακά, ενώ ο Πάπας δεν το φοράει. Επίσης έχουν και άλλες διαφορές. Οπως μας πληροφορεί ο Ιωάννης (με χορηγό τον Ρουσουνέλο), από τη γη θα βγουν δύο θηρία. Το πρώτο θα έχει 10 κέρατα στο κεφάλι και το δεύτερο θα έχει δύο κέρατα. Ακολουθεί ερώτηση-κουίζ. «Για ποιον έχετε πει περισσότερες φορές "Γαμώ το κέρατό του, πότε θα σταματήσει να μας τα πρήζει με τις κάμερες και με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια;". Για τον Ελευθεράτο ή τον Πάπα;». Τώρα μπορείτε να ξεχωρίζετε τα τέρατα.

Η επόμενη ιερατική ερμηνεία είναι ότι το τέρας με τα λίγα κέρατα θα βοηθάει αυτό με τα πολλά. Δηλαδή ο Ελευθεράτος θα έχει τον Πάπα για Ταμπάκο. Σε αυτό το σημείο μπαίνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Αφού λέει ότι ξεχωρίζουμε ότι έρχεται καλοκαίρι «από τις συκιές και τα υπόλοιπα δέντρα που βλαστίζουν», μας προτρέπει να προσέχουμε να μη γίνουν οι καρδιές μας βαριές από το μεθύσι, την κραιπάλη και τις έννοιες και μας πέσει βαριά η συντέλεια. Πράγμα σωστό, γιατί ακόμα και ο Ψαριανός δεν έφτασε στο σημείο να πίνει μοχίτο κοιτώντας συκιές. Τέλος πάντων, σε αυτό το σημείο το μπαλέτο με τους πρωταγωνιστές χορεύει, οι δύο αντίχριστοι μαζί με τον Γιαννάκη Οκκά υποκλίνονται στο κοινό, τα φώτα ανάβουν και το επόμενο πρόβλημα είναι πού θα βρούμε ταξί και ακόμα χειρότερα μετά τη Δευτέρα Παρουσία πού θα πούμε στον ταξιτζή να μας πάει. Εδώ έχω καλά και κακά νέα.

Τα καλά νέα είναι ότι οι Ιεχωβάδες λένε ότι όσοι πίστεψαν πριν από τη Δευτέρα Παρουσία έχουν κάνει μπούκινγκ στον Παράδεισο. Τα κακά νέα είναι ότι οι Ιεχωβάδες λένε ότι ο Παράδεισος χωράει μόνο 144 χιλιάδες first come first served. Ακριβώς όσους θα χωράει το καινούργιο «Καμπ Νου» αν μπει κόσμος και στον αγωνιστικό χώρο. Οι υπόλοιποι μένουν στο waiting list στη Γη. Τα καλύτερα όμως νέα είναι ότι οι Ιεχωβάδες έχουν αναγγείλει τη Δευτέρα Παρουσία και την έλευση του Αντίχριστου στη Γη περισσότερες φορές από όσες είχε αναγγείλει ο Καπετάνιος τη μεταγραφή του Σούκερ. Εχουν προαναγγείλει τη Συντέλεια του Κόσμου για το 1914, το 1915, το 1918, το 1925 και το 1942. Επίσης έχουν προαναγγείλει την έλευση του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ για το 1925, μια συναυλία όμως που ματαιώθηκε.