Από την ανετοιμότητα στο θαύμα (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Tο καταπληκτικό «πέντε στα πέντε» που έκαναν οι ελληνικές ομάδες στην πρεμιέρα τους στο Κύπελλο UEFA μοιάζει ανεξήγητο, αν σκεφτεί κανείς τι έκαναν οι συγκεκριμένες ομάδες στην πρεμιέρα τους στο πρωτάθλημα πριν από δεκαπέντε μέρες. Τι είδαμε την πρώτη αγωνιστική; Ελάχιστα πράγματα. Ο ΠΑΟ αγωνίστηκε εναντίον του Ολυμπιακού με την ίδια σχεδόν ενδεκάδα που έπαιξε με την Αρτμέντια: μόνες αλλαγές, ο Σαλπιγγίδης στη θέση του Μάντζιου και ο Βύντρα αντί του Λεοντίου. Στο ντέρμπι της Λεωφόρου δεν έκανε καμιά σοβαρή ευκαιρία, την Πέμπτη γύρισε το εις βάρος του 1-0, ανεβάζοντας σημαντικά την απόδοσή του στο τέλος του ματς. Ο φιλόδοξος Αρης και ο πολυαναμενόμενος Πανιώνιος στο μεταξύ τους ματς στο «Κλ. Βικελίδης» δεν έκαναν σχεδόν ούτε φάση: προχθές πετούσαν. Η Λάρισα στην Τρίπολη επέτρεψε στον Αστέρα να κάνει πιο πολλές ευκαιρίες από όσες άφησε στην αήττητη σε όλες τις διοργανώσεις φέτος Μπλάκμπερν. Η ΑΕΚ στην πρεμιέρα είχε ρεπό, αλλά έδειξε ότι ήταν ανέτοιμη με τη Σεβίλλη, όταν –ειδικά στο δεύτερο ματς– δεν κατάφερε να κρατήσει τον ρυθμό που η ίδια προσπάθησε να επιβάλει.

Ανετοιμότητα

Η ανετοιμότητα στην πρώτη αγωνιστική ήταν κάτι σαν την Coca-Cola: αν άκουγες τις δηλώσεις των προπονητών, θα καταλάβαινες ότι πάει με όλα! Η ανετοιμότητα έφταιγε για τις λίγες φάσεις, τα ελάχιστα γκολ, τα βαρετά παιχνίδια, τις θλάσεις των ποδοσφαιριστών, που έπεφταν κάτω σαν τα κοτόπουλα. Και κανείς προπονητής (ούτε ένας!) δεν βρέθηκε να πει γιατί η ομάδα του παρουσιάστηκε ανέτοιμη έπειτα από δύο μήνες δοκιμών και προετοιμασίας.

Πρεμιέρες

Επειδή δεν θυμόμουν πρεμιέρα με πιο κακό θέαμα, έψαξα από περιέργεια να δω τι συμβαίνει στα πρωταθλήματα του εξωτερικού, αν δηλαδή και σε άλλες χώρες συνηθίζεται στην πρεμιέρα να μπαίνουν τα γκολ με το σταγονόμετρο, όπως συνέβη στην έναρξη του ελληνικού πρωταθλήματος. Στη δική μας πρεμιέρα, στην πρεμιέρα της επιχορηγούμενης από τον ΟΠΑΠ Σούπερ Λίγκας, είδαμε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα (αχούρια με ακριβοπληρωμένες κάμερες παρακολούθησης, δυστυχώς, τα περισσότερα) μόλις δέκα γκολ, εκ των οποίων τα πέντε στο ματς του ΟΦΗ με την Καλαμαριά. Το αποτέλεσμα της έρευνας που έκανα δεν επιτρέπει δικαιολογίες. Στην πρεμιέρα του αγγλικού πρωταθλήματος μπήκαν 28 γκολ και μόλις ένα ματς έληξε 0-0.

Στη Γερμανία σημειώθηκαν 27 γκολ και στην Ιταλία (χώρα κατά τα άλλα του κατενάτσιο στο γεμάτο από κοινοτοπίες μυαλουδάκι μας) 32 τέρματα, δηλαδή κατά μέσο όρο πάνω από τρία σε κάθε ματς! Στην Ισπανία ο κόσμος είδε 25 γκολ και εδώ το παράδοξο ήταν ότι κόλλησε στο 0-0 με τη Σανταντέρ η Μπαρτσελόνα του Ανρί, του Ροναλντίνιο και του Μέσι: αν αυτοί είχαν ξεμπλοκαριστεί, το κοντέρ θα έγραφε περισσότερα. Πριν με πάρει από κάτω από τις (ανόητες, τι γυρεύει η Μυλωνού με τους πραματευτάδες;) συγκρίσεις, κοίταξα δύο πιο συγγενή με το δικό μας πρωταθλήματα. Επαθα κατάθλιψη! Στην Τουρκία είδαν στην πρεμιέρα 24 γκολ και στην Αυστρία, όπου οι ομάδες ξοδεύουν λιγότερα από τις δικές μας, συνολικά 29. Και σκεφτείτε ότι στην Αυστρία το πρωτάθλημα ξεκίνησε στις 14 Ιουλίου!

Ετοιμες

Φυσικά, πουθενά οι ομάδες δεν είναι έτοιμες στην πρεμιέρα τους. Ομως σχεδόν παντού όλες ρισκάρουν, παίζουν για να κερδίσουν, ξέρουν ότι με τις εμφανίσεις τους σε αυτά τα πρώτα ματς μπορεί να κερδίσουν συμπάθειες, φίλους, πελάτες, εισιτήρια. Μόνο εδώ παρουσιάζεται με την έναρξη αυτό το για λύπηση θέαμα, που σε κάνει μονίμως να αναρωτιέσαι τι φταίει γι' αυτό το χάλι. Και ξαφνικά εγένετο φως: στο Κύπελλο UEFA οι εκπρόσωποί μας άνοιξαν φτερά και πέταξαν!

Εξηγήσεις

Για τη μεταμόρφωση υπάρχουν, φυσικά, εξηγήσεις, οι οποίες είναι και αρκετά διαφορετικές. Ο ΠΑΟ όφειλε ένα καλό παιχνίδι: έχει και παίκτες και δυνατότητες και ευρωπαϊκή φανέλα. Η ΑΕΚ ξεμπούκωσε με τη Σάλτσμπουργκ και έκανε ένα σπουδαίο β' ημίχρονο απέναντι σε μια ομάδα του χεριού της. Ο Πανιώνιος έχει μάθει από πέρυσι να μη φοβάται κανέναν: σιγά μη χαριζόταν σε μια ομάδα όπως η Σοσό, που έχει να κερδίσει εδώ και οκτώ ματς. Τέλος, ο Αρης έχει τον καλύτερο ενορχηστρωτή προπονητή (ο Μπάγεβιτς είναι ο ικανότερος στην Ελλάδα στο να ακυρώνει αντιπάλους που τρέχουν) και ο Δώνης έκανε υποδειγματική προετοιμασία του αγώνα, χαράζοντας ένα πλάνο που είχε δοκιμάσει και στο τουρνουά με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ και στο φιλικό με τον ΟΦΗ.

Σχέδιο

Λίγο ως πολύ και οι πέντε ελληνικές ομάδες ήταν σωστά προετοιμασμένες, ήξεραν τι είχαν να αντιμετωπίσουν, έπαιξαν με σχέδιο. Ομως αν κέρδισαν κι αν πρόσφεραν σε γενικές γραμμές ωραίο θέαμα, αυτό οφείλεται πολύ και στους αντιπάλους τους. Καμία από τις ομάδες που αντιμετώπισαν οι δικές μας ομάδες την Πέμπτη δεν έπαιξε αντιποδόσφαιρο: ακόμα και η Αρτμέντια, που περίμενε τον ΠΑΟ, δεν ήταν καταστροφική: απλώς προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον παγιδέψει, όπως έκανε ο Ολυμπιακός στη Λεωφόρο.

Καλό

Για να γίνει ένα καλό ματς χρειάζονται δύο ομάδες με διάθεση να παίξουν. Το πώς θα παίξουν μπορεί να διαφέρει, ο τρόπος όμως είναι απαραίτητος. Στο ελληνικό πρωτάθλημα ελάχιστοι ενδιαφέρονται για το παιχνίδι και όλοι παίζουν για τους βαθμούς. Οι πέντε λαμπροί Ευρωπαίοι εκπρόσωποι καλούνται τη δεύτερη αγωνιστική να χαράξουν έναν δρόμο τολμώντας να παίξουν δημιουργικό ποδόσφαιρο. Για να τιμήσουν το σπάνιο κατόρθωμά τους.

Ψυχώ, η βεντέτα Νο 2

Tελείωσαν οι εκλογές και οι διαιτητές ανησυχούν, άλλος με την κυβέρνηση, άλλος με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Λίγη κατανόηση...

- Κουκουλάκης (ΠΑΟΚ - Ηρακλής): Φρέσκος διεθνής ο γιατρός και σίγουρα δικαιωμένος για την πολύ καλή περσινή χρονιά του. Στην Τούμπα έχει καιρό να πάει και όταν πηγαίνει θαμπώνεται από την ομορφιά της. Με παρατηρητή τον Κουκούλα, πάντως, που έδινε πέναλτι για πλάκα όταν έπαιζε, δεν αποκλείεται να δώσει κι αυτός ένα.

- Κύρκος (Ξάνθη - Τρίπολη). Πρωτάρης στην πόλη που θέλουν να πηγαίνουν όλοι οι Ελληνες διαιτητές. Κι ας βγάζει ανακοινώσεις ο Πανόπουλος.

- Σπάθας (Λάρισα - Βέροια). Ντεμπούτο από το Ηλιάκι (που έλεγε κι ο κυρ-Γιάννης), αληθινή απόδειξη ότι πρωτάθλημα στην Ελλάδα χωρίς Σπάθα δεν έχει γούστο. Στη Β' έδειξε πυγμή και δεν άκουγε. Καλό είναι αυτό το ρημάδι το τηλέφωνο να το έχει κλειστό, διότι εκεί προς τα πάνω, στη Βόρεια Ελλάδα, το χρησιμοποιούν πολύ...

- Κοντογιαννίδης (Πανιώνιος - Λεβαδειακός). Παλιά, επί ημερών Αχιλλέα, ήμασταν μια χαρά. Τώρα θα παίξει 50-50 και ίσως μια ψιλή Λιβαδειά. Θυμίζω ότι εγώ στο πρωτάθλημα διαιτησίας είμαι με τον φίλο μου τον Κομπότη, που έχει και ωραίο γούστο.

- Τσίκινης (ΑΕΚ - Ατρόμητος). Με τρελά νεύρα, με κακή προϊστορία με την ΑΕΚ (του έχει κάνει μέχρι και πεσίμι ο Ντέμης), αλλά όχι και με αγάπες με τον Ατρόμητο. Ή ρεσιτάλ ή γης Μαδιάμ...
- Γερμανάκος (Απόλλων Καλαμαριάς - Αρης). Για να μη λέμε ότι ο Μιχάλης είναι ο μόνος διεθνής στον κόσμο που έγινε 40 χρόνων και δεν σφυρίζει ντέρμπι, ο Ψυχώ τον έβαλε στο δεύτερο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης. Θα κάνει δύο λάθη, δύσκολα και τα δύο προς την ίδια κατεύθυνση. Με παρατηρητή τον Ζαχαριάδη, για τους φίλους «Ζαχά», δεν έχει να φοβηθεί και πολλά.
- Φωτιάδης (Ολυμπιακός - ΟΦΗ). Ο για τους φίλους «Σκοτεινιάδης» ξεκινά με ένα μάλλον εύκολο ματς την προσπάθειά του να κρατηθεί και του χρόνου στους πίνακες. Λογικά μια ψιλή Ολυμπιακό. Πάντως, η παρουσία των εποπτών του Βασσάρα (Σαραϊδάρης, Μποζατζίδης) δεν θα αρέσει πολύ στο Καραϊσκάκη.
- Κάκος (Εργοτέλης - ΠΑΟ). Φρέσκος διεθνής με τη ρετσινιά του φιλοπαναθηναϊκού που του έχει κολλήσει ο Σάββας. Καμιά φορά αυτό το έχει πολύ στο κεφάλι του και για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας κάνει διάφορα τρελά. Για να δούμε...