Bam and down απάνθισμα... (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Και εκεί που ήμουν έτοιμος να γράψω για τον μαραθωνοδρόμο Στέλιο Κυριακίδη ή για τις πάντα ενδιαφέρουσες δηλώσεις στο «ΑΕΚ Empire» που αυτόν τον μήνα συνταράζουν, με τον Μπλάνκο να δηλώνει ότι θέλει να πετύχει πολλά γκολ και τον Μανού να δηλώνει κατηγορηματικά: «Νομίζω ότι τελικά θα καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους που έχουμε θέσει», η ζωή και το θέμα του σχόλιου άλλαξαν. Στην οθόνη του υπολογιστή μου έβλεπα τη στήλη «Σε ψάχνω» στη σελίδα του Μπάμπη, Bam and Down. Είναι μια στήλη που προσπαθεί να φέρει σε επαφή ανθρώπους που η ζωή τους διασταυρώθηκε για μια στιγμή ή διασταυρώθηκε για κάτι παραπάνω, αλλά έκοψαν ρόδα μυρωμένα. Τώρα γιατί ένας άνθρωπος που έχασε τον αγαπημένο του θα προσπαθούσε να τον βρει μέσα από το site ενός γενειοφόρου, μεσόκοπου, με ύψος που ίσα περνάς από περιοδεύων, σταματάει το μυαλό του ανθρώπου μπροστά στο μέγεθος του βίτσιου του συνανθρώπου του. Ακόμα περισσότερο όταν διαβάσει μερικές από τις αγγελίες. Ακολουθεί απάνθισμα.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ. «Κατέβαινες τις σκάλες του μετρό βιαστικά, ήσουν γεματούλα και χυμώδης! Αυτός με τη μαύρη καπαρτίνα». Πρώτον. Το «χυμώδης» δεν σώζει το «γεματούλα». Αμφότερα είναι συνώνυμα του «χοντρή», «μπόγος», «τόφαλος». Αν λοιπόν κάποιος που φοράει μαύρη καμπαρντίνα στις αρχές Σεπτεμβρίου νομίζει ότι θα βγάλει γκόμενα αποκαλώντας τη χοντρή, εξηγεί και τον λόγο για τον οποίο φοράει μαύρη καμπαρντίνα. Κάτι μακρύ και φαρδύ πρέπει να φοράς πριν το ανοίξεις, να δείξεις εκεί που καταλαβαίνετε και αρχίζεις να το παίζεις.

«ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ». «Ο Πορτοκάλογλου έκανε κέφι, αλλά εσύ ήσουν κατσούφης όλο το βράδυ. Δεν γέλασες καθόλου με τα αστεία μου;». Αν τώρα θέλει κάποιος να βγάλει τον άλλο και να γελάσει, τον πηγαίνει στον Πορτοκάλογλου; Να συμβεί τι, δηλαδή; Να ακούσει το «...τα είχα όλα μια φορά, αλλά ήθελα παραπάνω. Τι να τα κάνω όλα αυτά, απόψε που σε χάνω» και να πέσει κάτω χαχανίζοντας; Να με χέσει ο «Σταυρός του Νότου» αν τον ξαναδεί τον γκόμενο.

«REX». «Σάββατο, φορούσες κολάν και πράσινο φόρεμα. Καθόσουν με τρεις φίλες σου. Είμαι ο απέναντι που σου πέταξε λουλούδια». Τώρα με το χέρι στην καρδιά. Τι ήταν αυτό που καθόταν με τις τρεις φίλες και το πράσινο κολάν, άντρας ή γυναίκα; Και τι είναι αυτός που το γράφει, αντρούκλας ή λούγκρα. Ας πούμε ότι είναι μπάι, να πάμε στο επόμενο.

«COCOON». «Γιώργο, είσαι φτυστός ο Τζουντ Λο, στο είπα και τότε! Εφυγες νωρίς, γιατί;». Γιατί του είπε ότι είναι φτυστός ο Τζουντ Λο. Σε κανέναν άντρα δεν του αρέσει να του λένε ότι είναι φτυστός με κάποιον άλλο. Δηλαδή αν η ίδια γκόμενα έλεγε στον Τζουντ Λο ότι είναι φτυστός ο Γιώργος, νομίζει ότι θα ξαναπάταγε στο «Cocoon»;


Πριν από 50 χρόνια μια ομάδα μπράβων του παρακράτους επιτέθηκε στον βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη. Πριν από τρεις μέρες δύο άγνωστοι κουκουλοφόροι επιτέθηκαν στον προπονητή του Εθνικού Κατερίνης, Γιώργο Καμπερίδη. Οταν τρεις μέρες πριν από τις εκλογές το μόνο θύμα βίας είναι ο προπονητής του Εθνικού Κατερίνης, δύο είναι τα συμπεράσματα. Οτι η πολιτική μας ζωή έχει εκπολιτιστεί και πως ο ελληνικός λαός γράφει δεξιούς, σοσιαλιστές και αριστερούς στα δημοκρατικά του παπάρια.

Υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι αν στην Ελλάδα βγει η Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ το πολίτευμα θα γίνει καπιταλιστικό ή σοσιαλιστικό; Υπάρχει άλλος που να σκέφτεται ότι αν βγει το ΚΚΕ ή το ΣΥΡΙΖΑ θα έχουμε κομουνισμό ή συριζισμό; Και μην πείτε ότι πάντα έτσι ήταν τα πράγματα. Την εποχή που οι εφημερίδες έγραφαν για τον Λαμπράκη αντί για τον Καμπερίδη, το ποιο κόμμα θα έβγαινε μέτραγε. Στρατηγοί όπως ο Κουρούκλης απειλούσαν ότι θα κατεβάσουν στην Αθήνα το Α' Σώμα Στρατού σε περίπτωση που βγει η Ενωση Κέντρου και ότι θα κόψουν 114 κεφάλια, όσα ο αριθμός του άρθρου της κυριαρχίας του λαού στο Σύνταγμα, που ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κάνει σημαία του. Το ΚΚΕ ήταν παράνομο, αλλά αν στη συγκυβέρνηση εμφανιζόταν η ΕΔΑ, το αριστερό όχημά του, ήταν βέβαιο ότι την επόμενη μέρα θα είχαμε χούντα.

Ηταν μια εποχή που, μετά τα ερωτικά, τα πιο δυνατά πάθη ήταν τα πολιτικά. Οι πολιτικοί που ζητούσαν την ψήφο πριν από 20 χρόνια είχαν ζητήσει τον θάνατο του άλλου με το όπλο στο χέρι. Αν ο Φλωράκης είχε συναντηθεί με τον Γιώργο Παπανδρέου στη Βάρκιζα, η Αλέκα Παπαρήγα πού έχει συναντήσει τον Κώστα Καραμανλή; Στον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του Αμερικανικού Κολεγίου; Και αν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κλέψει τις ψήφους της αριστεράς, ο Αλέκος Αλαβάνος θα το ξεπληρώσει αύριο κλέβοντάς τον στο νοίκι;

Μέχρι και τη δεκαετία του '70 σε ένα δυάρι διαμέρισμα, κοντά στην οδό Γκύζη, ζούσε ο Κώστας Λουλές, μέλος του Π.Γ. του ΚΚΕ. Ο Λουλές, που ήταν γόνος τσιφλικάδικης οικογένειας του θεσσαλικού κάμπου, είχε εκχωρήσει τα περιουσιακά του στοιχεία στους αγρότες για να ζει στο δυάρι. Στην εξορία κατά τη διάρκεια της χούντας το 1973 ταξίδεψε στη Σιβηρία για να γίνει ένας από τους τελευταίους Ελληνες που συναντούσε τον Γιώργο Ζαχαριάδη πριν από την αυτοκτονία του. Σήμερα το τελευταίο ταξίδι της Λιάνα Κανέλλη πού ήταν; Στη Μύκονο; Και εκεί ποιον συνάντησε; Τον Σάκη Ρουβά; Και μήπως ο Αλέκος Αλαβάνος έχει μαζέψει όλα τα διαμερίσματα που δηλώνει επειδή δεν βρίσκει ένα μικρότερο τριάρι από αυτό του Λουλέ;

Εντάξει, αν η Ν.Δ. μείνει στην εξουσία μπορεί να έχουμε πέντε κουμπάρους επιπλέον, ενώ αν βγει το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχουμε πέντε μιζαδόρους από πωλήσεις αεροπλάνων περισσότερους. Αν όμως συγκυβερνήσει το ΚΚΕ ή ο Συνασπισμός τι θα γίνει; Η συγκυβέρνηση του '90; Ειλικρινά χέστηκα για να ξαναδώ πολυκομματική κυβέρνηση συνεργασιών; Χέστηκα από τρόμο ενθυμούμενος τη χρυσή εκείνη εποχή των αρχών του '90 με τα ειδικά δικαστήρια, τους «αυριανιστές» και το κρατικό μπατιριλίκι. Γουστάρω στην ιδέα να μπαίνουν άνθρωποι που μου μοιάζουν στη Βουλή για να με εκπροσωπούν, αλλά αμφιβάλλω αν οι ψηφοφόροι στο κοινωνικό προφίλ μου «Πενηνταφεύγα, ανύπαντρος, με έφεση στον αλκοολισμό και τα ναρκωτικά» μπορούν να βγάλουν περισσότερο από ένα βουλευτή. Και για να πω την αλήθεια, ακόμα και να μπορούσαμε να βγάλουμε, αμφιβάλλω ότι θα ήθελα να ζω σε μια χώρα που θα κυβερνιόταν από ανθρώπους που θα μου έμοιαζαν. Αν ήταν στο χέρι μου, θα έκανα ισόβιο πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, φτάνει να με άφηνε μαζί με όλους τους Ψαριανούς να κοιμάμαι μέχρι το μεσημέρι.

Και ο μόνος λόγος που επιτρέπω να με ξυπνήσουν είναι αν ο Διονύσης Ελευθεράτος με το κόμμα του, το ΠΕΧΩΔΕ, ανατρέψουν το πολίτευμα. Κάθε μέρα ο Κώστας Καραμανλής ξυπνάει με έναν πόνο στα πλευρά. «Ωχ, και άλλη γροθιά στο κατεστημένο από τον Διονύση».

Μας το έλεγαν οι δάσκαλοι στο Γυμνάσιο. «Παιδιά, να προσέχετε τις κομουνίστριες της ΕΔΑ. Οι κομουνισταί βάζουν νεαρές κοπέλες με μαύρες κάλτσες για να αποπλανούν τα παιδιά των εθνικοφρόνων και να τα κάνουν και αυτά κομουνιστάς». Εγώ και οι φίλοι μου δεν είχαμε πρόβλημα να αλλαξοπιστήσουμε αλλά, όπως φαίνεται, οι κομουνιστές έστελναν τις κοπέλες με τις μαύρες κάλτσες σε άλλα σχολεία. Τέλος πάντων, μεγάλωσα και ευτυχώς ο Θεός με φύλαξε και δεν έγινα αδελφή ή κομουνιστής. Και αυτό που δεν έπαθα με τις κοπέλες με τις μαύρες κάλτσες θα μου συμβεί από τους Τσοχοχελάκηδες και τους αρθρογράφους της «SportDay».

Αν κρατήσουν ένα φύλλο της «SportDay» σε κάψουλα χρόνου και την ανοίξουν έπειτα από χίλια χρόνια, θα λένε ότι τρεις ήταν οι κομουνιστικές χώρες το 2007. Η Κούβα, η Βόρεια Κορέα και η Ελλάδα. Η κυβέρνηση της Κούβας είχε για εφημερίδα την «Granma», η Βόρεια Κορέα τη «Rodongja Sinmum» και η Ελλάδα, που ήταν πιο σκληροπυρηνική από όλες, τη «SportDay». Εν τω μεταξύ, δεν ξέρεις και από πού θα σε χτυπήσει ο κομουνισμός σε αυτή την εφημερίδα.

Μόνο σε μια μέρα, χθες, ο Ελευθεράτος χτυπούσε τον Πολύδωρα, ο Λεάνης τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου και τον Πλεύρη και ο Χαραλαμπόπουλος τις κρυφές ατζέντες για το ασφαλιστικό. Ακόμα και το άρθρο του Αλέξη Σπυρόπουλου για την Ελπίδων με τίτλο «Ο εθισμός στην πίεση της απαίτησης» έφερνε σε Αλντουσέρ στο μπλεγμένο. Τι να κλάσει ο δεξιός αρθρογράφος στη «SportDay». Να γράψει «44% δίνουν τα γκάλοπ στη Ν.Δ.»; Αφού εμείς που είμαστε αριστεροί πουλάγαμε το καλοκαίρι 70φεύγα χιλιάρικα μέσο όρο, αυτό το 44% τι διαβάζει; «Παντέλο» ή «Score Live»; Κολοκύθια τούμπανα. Δικομματική βουλή θα είναι και η επόμενη με 42% του ΣΥΡΙΖΑ και 38% του πάντα δημοφιλούς ΠΕΧΩΔΕ του Ελευθεράτου.