Δεν γινόταν καλύτερα... (SportDay/ Βασίλης Σαμπράκος)

Αν του είχε ψιθυρίσει κάποιος πριν από το παιχνίδι ότι η ομάδα του θα έβαζε δύο γκολ, ο Οτο Ρεχάγκελ θα στοιχημάτιζε στη νίκη της Ελλάδας επί της Νορβηγίας. Διότι στο μυαλό του είχε σχεδιάσει πολύ καλά το φράγμα που θα απέκρουε τις νορβηγικές επιθέσεις από τον αέρα. Ηταν η πρώτη φορά έπειτα από καιρό που όλες οι επιλογές του Γερμανού έμοιαζαν ορθόδοξες. Και ήταν σίγουρα η πρώτη φορά ύστερα από καιρό που η ροή και η κατάληξη του παιχνιδιού δικαίωσαν τις αλλαγές του. Με εξαίρεση την αποχώρηση του Μπασινά, ό,τι έκανε ο Γερμανός αποδείχθηκε σωστό. Με τον Λυμπερόπουλο η Ελλάδα κράτησε την μπάλα και κέρδισε μέτρα στο γήπεδο. Με τον Πατσατζόγλου δεξιά και τον Αντζα ελεύθερο μπροστά από τους στόπερ οι Νορβηγοί έχασαν διαδρόμους και έπαψαν να εφορμούν από την αριστερή πτέρυγα της επίθεσής τους.
Λίγο έλειψε ο Οτο να αναγκάσει τους Νορβηγούς να τον προσκυνήσουν. Δύο φορές το δοκάρι στέρησε από τον Λυμπερόπουλο το τρίτο γκολ. Βάλτε στον λογαριασμό το φάουλ που κάνει ο Κάριου στον Κυργιάκο στο πρώτο γκολ των Νορβηγών και το 70-30 που έπαιξε ο Ελβετός Μάσιμο Μπουζάκα στις υποδείξεις του και να το συμπέρασμα: ο Οτο όχι μόνο δεν αισθάνεται τυχερός, αλλά «δικαιούται» να νιώθει αδικημένος.
Στη σούμα, η Ελλάδα μπορεί να καμαρώνει για τον χαρακτήρα της. Διότι σε ένα παιχνίδι με αρκετούς παίκτες σε μέτρια βραδιά βρήκε τον τρόπο να φύγει αήττητη από την έδρα μιας ομάδας που καιγόταν για τη νίκη. Λογαριάστε ότι χθες έπαιξαν επτά «ντόπιοι» διεθνείς, που δεν έχουν ματς στα πόδια και δεν έχουν βρει ρυθμό, για να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι η κοινωνία των Ελλήνων φιλάθλων δεν μπορούσε να περιμένει τίποτα παραπάνω στο χθεσινό παιχνίδι από την ομάδα του Ρεχάγκελ.
Ετσι όπως τα έχουν καταφέρει, ο Οτο και οι ποδοσφαιριστές του κρατούν την τύχη στα χέρια τους. Δύο εντός έδρας νίκες (με Βοσνία στις 13/10 και Μάλτα στις 17/11) είναι πιθανό να αποδειχθούν αρκετές. Ακόμα όμως κι αν δεν αποδειχθούν, αυτή η ομάδα έχει τον χαρακτήρα για να ζητήσει βαθμούς σε Τουρκία, Ουγγαρία.