Oποιαδήποτε βοήθεια αποδεκτή, αλλά ζητώντας βοήθειες από φίλους με καλύτερο μνημονικό χθες το βράδυ κανένας δεν θυμόταν ματς μεγάλης ελληνικής ομάδας που να χάνει με τρία γκολ διαφορά μέσα στην έδρα της σε ευρωπαϊκό παιχνίδι. Αν η τύχη της είχε στραβώσει, όπως της Λεβερκούζεν για παράδειγμα στο ματς με τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ θα μπορούσε να έχει φάει έξι στα 45 λεπτά.
Αν το ερώτημα είναι «Αξιζε η ΑΕΚ τα τρία γκολ στο ημίχρονο;», η απάντηση είναι: «Σίγουρα ναι». Αν όμως το ερώτημα είναι «Ηταν το 3-0 το πιο δίκαιο αποτέλεσμα;», η απάντηση είναι άλλη. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να έχει βάλει και ένα και δύο γκολ εναντίον της Σεβίλλης. Και αν τα τρία γκολ που έφαγε εν πολλοίς οφείλονται στις προωθήσεις του Ράμος και του Μπούρμπος, σε ακόμα μεγαλύτερο μέρος οφείλονται στην απομάκρυνση του Τσιρίλο που ο Αλβες είναι αδύνατον να αναπληρώσει ακόμα και αν του δώσουν απόχη.
Το χθεσινό ματς πρόσθεσε ελάχιστα νέα στοιχεία στην προβλεπόμενη εικόνα της φετινής ΑΕΚ. Το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι ο Μαντούκα έδειχνε καλύτερα προσαρμοσμένος στο παιχνίδι της δεξιάς πλευράς, έχοντας αναπτύξει κάποιους υποτυπώδεις αυτοματισμούς με τον Ράμος. Ενα όμως αποθαρρυντικό στοιχείο στην ίδια πλευρά είναι η τάση του Ράμος να βγαίνει στην επίθεση τόσες φορές που να είναι ανθρωπίνως αδύνατον να έχει επιστροφές.
Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχει ανέβει και ο Ενσαλίβα, η τελευταία άμυνα είναι να βγει ο Παπασταθόπουλος στο πλάι. Οπου με ένα ευέλικτο ακραίο επιθετικό οι πιθανότητες του Παπασταθόπουλου να εκτεθεί χωρίς να έχει ευθύνη είναι μεγάλες. Επίσης ενώ το ενθαρρυντικό στοιχείο στο παιχνίδι της ΑΕΚ είναι ότι ο Ακης Ζήκος δείχνει να βρίσκει τη χαμένη του φόρμα στον τελευταίο χρόνο της καριέρας του, είναι αδύνατον να καλύπτει την αριστερή γωνία. Ενας ρόλος που αναλαμβάνει ο Ζούλιο Σέζαρ, ένας χαρισματικός όσο και απρόβλεπτος στις κινήσεις του παίκτης, όπως στην ενστικτώδη κλοτσιά από την οποία έρχεται το πέναλτι της Σεβίλλης. Ας πούμε όμως ότι με τον Αρουαμπαρένα πίσω και υγιή το πρόβλημα λύνεται. Αυτό που δεν λύνεται είναι το χρόνιο πρόβλημα ότι ο Λυμπερόπουλος ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα γίνει προωθημένος.
Ακόμα χειρότερα επειδή οι κινήσεις του τον φέρνουν έξω από την περιοχή ορισμένες φορές μπερδεύεται με τον Ριβάλντο. Τις υπόλοιπες που πειθαρχεί να μείνει μέσα, προσπαθεί να τελειώσει τη φάση με τη μία, όπως στο βολέ που έφυγε ψηλά, χωρίς να κάνει την προσπάθεια να κατεβάσει την μπάλα και να προχωρήσει. Στο ποδόσφαιρο όταν αντιπαθείς μια θέση, η θέση σού επιστρέφει την αντιπάθεια.
Εάν ο Μπλάνκο δεν αποδείξει ότι η απόσταση ανάμεσα σε μία ομάδα της Β' Κατηγορίας της Αργεντινής και σε μια διεκδικήτρια του πρωταθλήματος Ελλάδας είναι μικρή ή ο Παυλής δεν γίνει φορ με ταχύρρυθμη εκπαίδευση, το κενό στο κέντρο της επίθεσης της ΑΕΚ μπορεί να γίνει κενό και στις φιλοδοξίες της για μια καλή εμφάνιση στο ΟΥΕΦΑ, και κυρίως στο πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από 13 χρόνια.
Πριν ξεκινήσει η μεγάλη κουβέντα, για το αν θα πρέπει να τιμωρηθεί ο Παρασκευάς Αντζας για τη χειρονομία με το δάχτυλο μετά την αποβολή, νομίζω ότι ο παίκτης πολύ δύσκολα θα τιμωρηθεί -εκτός αν πει ότι η χειρονομία του έγινε για να προσβάλει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Aνετα η υπεράσπιση του Αντζα μπορεί να επικαλεστεί τη διαφορά στο τέντωμα του δαχτύλου από χώρα σε χώρα. Το προτεταμένο δάχτυλο στον ουρανό είναι ο αμερικανικός τρόπος που προτείνει κάποιος στον απέναντι πού πρέπει να το τοποθετήσει. Ο παραδοσιακός αγγλικός τρόπος είναι να ανοίγουν ο δείκτης και ο μέσος με τα νύχια να δείχνουν προς το έδαφος. Η σημειολογία της χειρονομίας είναι στο πώς θα πρέπει ο αντίπαλος να ανοίξει τα πόδια του. Οσο για τον ελληνικό, είναι ο κλασικός με το μεσαίο δάχτυλο, όχι όμως να δείχνει τον ουρανό, αλλά να κινείται παράλληλα προς το έδαφος.
Αλλά και οι δικαστές μπορούν να επικαλεστούν ότι η παγκοσμιοποίηση πάει να αμερικανοποιήσει την κίνηση με το δάχτυλο και το προτεταμένο στον ουρανό δάχτυλο να ισχύει σε όλες τις χώρες. Τελευταία φορά που τα δύο ανοιχτά δάχτυλα έφτιαξαν πρωτοσέλιδα ήταν το 1971. Ο Βρετανός πρωταθλητής από το Γιόρκσαϊρ στην υπερπήδηση εμποδίων Χάρβεϊ Σμιθ, πιο αυθεντικός από την τοπική πουτίγκα έπειτα από νίκη του σε αγώνα είχε ανοίξει διακριτικά τα δύο δάχτυλα που κρατούσαν τα χαλινάρια. Την κίνηση είχαν καταγράψει οι κάμερες και ο Σμιθ είχε πει ότι είναι το «V», σήμα της νίκης που έκανε ο Τσόρτσιλ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η δικαστική επιτροπή απάντησε ότι ο Τσόρτσιλ το έκανε με την παλάμη να δείχνει προς τα έξω, ενώ όταν είναι στραμμένη στο στομάχι αυτού που το κάνει το νόημα είναι άλλο, και τιμώρησαν τον Σμιθ με πρόστιμο δύο χιλιάδων λιρών. Η πιο γνωστή περίπτωση δαχτύλου στην κάμερα που έχει καταγραφεί στην Αμερική έγινε σε ένα ιδιαίτερα βαρετό αγώνα αμερικανικού ποδοσφαίρου.
Ενας θεατής κοιμόταν στην κερκίδα, η κάμερα έπαιρνε τη σκηνή, αλλά ο θεατής ενοχλήθηκε και ξύπνησε. Σήκωσε το δάχτυλο φάτσα στην κάμερα, αλλά ο Φρανκ Γκίφορντ χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του είχε πει: «Εννοεί ότι η ομάδα του είναι νούμερο 1». Για το ντέρμπι της Λεωφόρου δεν μπορείς να πεις πολλά. O Ολυμπιακός ήταν η πιο ποιοτική ομάδα, ο Παναθηναϊκός πιο ενθουσιώδης. Οπως το προέβλεπαν και οι μπουκ, το ματς ήρθε ισόπαλο. Από παίκτες με ένα χαφ να κατεβάζει την μπάλα από πλευράς Παναθηναϊκού συνήθως ο Παπαδόπουλος και ο Μάντζιος περιορίζονταν να περιμένουν γιόμες και από τους υπόλοιπους ο «Ουτσεκάς», όπως είναι το καλλιτεχνικό του Δημούτσου, έδειξε ότι μπορεί να σταθεί στην ομάδα, αλλά λιγότερες δημιουργικές δυνατότητες είδαμε από τον Σωτήρη Νίνη.
Ο Λεντέσμα ανακούφισε τον Στολτίδη και ο Τοροσίδης έδειξε την οροφή στην απόδοσή του. Δεξί μπακ είναι, στόπερ πιθανότατα, αμυντικό χαφ με το ζόρι, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός πέρυσι είχε ξεμείνει από χαφ και ο Τοροσίδης κάλυπτε τις «τρύπες», δεν σημαίνει ότι είναι και ο Καραπιάλης. Και τώρα για δύο εβδομάδες πρέπει να τη βγάλουμε με Εθνική και εκλογές. Για την πρώτη δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον. Από την εποχή που ο Ζίγδης είχε κόμμα δεν υπάρχει τίποτα πιο προβλεπόμενο από τις κλήσεις στις Εθνικές του Ρεχάγκελ. Και το μόνο νέο πρόσωπο του επόμενου 15νθημέρου είναι αυτός που πάει να ανατρέψει τις ισορροπίες στις φετινές εκλογές. Ο Τσόμσκι της ελληνικής πολιτικής σκέψης, ο Μαραντόνα της εκλογικής αναμέτρησης, ο Γρηγόρης Ψαριανός, που σε πρόσφατα γκάλοπ τα οποία η Ν.Δ. φρόντισε επιμελώς να αποκρύψει είναι ο δημοφιλέστερος νέος πολιτικός του βορείου ημισφαιρίου. Την Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου γίνονται τα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου του Γρηγόρη Ψαριανού στο μπαρ «MG» της οδού Σούτσου.
Στην τελευταία του επίσκεψη ο πολιτικός άνδρας επιθεώρησε τις σύγχρονες εγκαταστάσεις του μπαρ, άκουσε τις επιτυχίες του DJ Super Paradise Yannis και έκανε συνεχείς δειγματοληψίες στα μοχίτο. Σπάζοντας τη σιωπή του, ο Γρηγόρης έκανε δηλώσεις ζητώντας συνδιαχείριση του Αιγαίου ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, μια θέση που αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις ενός άλλου στοχαστή του Συνασπισμού, του Μάκη Β. Διόγου. Αλλά ο Γρηγόρης δεν έμεινε μόνο στα εθνικά θέματα, αλλά έσκυψε στοργικά και στα καθημερινά προβλήματα του Ελληνα συμπολίτη μας, ζητώντας τη νομιμοποίηση της «φούντας» για να ενισχυθεί η οικονομία της πολύπαθης Ηλείας. Ανοίγοντας την καρδιά του στους πολυπληθείς (6) φίλους του, ο Δημήτρης προσέθεσε ότι το μέτρο δεν αποσκοπεί σε προσωπικά οφέλη, αφού δεν το έχει βάλει στο στόμα του τα τελευταία τρία χρόνια. Δεν υπάρχει όμως τίποτα πιο όμορφο από το να κάθεσαι δίπλα σε έναν υπέργηρο DJ και να τον βλέπεις σαν νεοσσό, που θέλει να πετάξει, να ανοίγει τα φτερά του στην πολιτική.
Οπως τη στιγμή που ένας πελάτης μπήκε, δήλωσε οπαδός του Φωστήρα και ο Γρηγόρης συγκινημένος του είπε ότι και ο πατέρας του για κάποιο χρόνο ήταν οπαδός του «Φονέα των Γιγάντων». Αργότερα μπήκε ένα νεαρό ζευγάρι. Η κοπέλα ήταν μαύρη. Ο Γρηγόρης άνοιξε το στόμα, αλλά συγκρατήθηκε να πει και στην κοπέλα ότι ο πατέρας του για κάποιο διάστημα ήταν νέγρος. Η ματιά του έγινε σαν ατσάλι, ομολογουμένως θολό λόγω των μοχίτο, και το στόμα του έγινε μια λεπτή γραμμή για να κρατήσει το καλαμάκι χωρίς να τρέχουν σάλια στο καλαίσθητο διαφημιστικό μπλουζάκι της Jack Daniels. Εκεί στο μετερίζι τού πάγκου τού «MG» ένας αγωνιστής έδινε τη δική του μάχη. Και τώρα.
Πριν από 30 χρόνια μου είχαν φορτώσει ένα μπλοκ του κόμματος προγόνου του Συνασπισμού, του ΚΚΕ Εσωτερικού. Επειδή το μπλοκ ήταν από χέρι γκόμενας δεν είχα πολλές επιλογές, έπρεπε να πουλήσω τα κουπόνια ή να τα πληρώσω. Το πούλησα με ένα απλό επιχείρημα. Σε κάθε μπαρ που έμπαινα και έβρισκα ένα γνωστό τού έλεγα: «Πες ότι έχεις ναυαγήσει σε ερημονήσι και βλέπεις έναν άλλο ναυαγό να έρχεται κολυμπώντας. Ξέρεις ότι θα μείνετε στο νησί μόνοι για τον επόμενο χρόνο. Τι θέλεις να είναι ο ναυαγός; ΚΚΕ ή του Εσωτερικού;». Μια γκριμάτσα τρόμου σχηματιζόταν στο πρόσωπο του συνομιλητή μου και το χέρι πήγαινε αυτόματα στην τσέπη για να βοηθήσει την επιβίωση του κόμματος, που αντί για σφυροδρέπανο θα έπρεπε να έχει δύο παγάκια και ένα καλαμάκι.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
