Τολμώ να πω πως πενθώ!!! (SportDay / Στέφανος Χάρης)

Η θεία μου η Λουκρητία κοντεύει να πάθει κατάθλιψη. Από την Κυριακή το βράδυ που γύρισε από το Καραϊσκάκη δεν μιλάει, δεν τρώει (εκτός αν το κάνει κρυφά τις ώρες που αναπαύομαι) και κοιτάζει στο πουθενά. Αρχισα, ειλικρινά, να ανησυχώ για την κατάστασή της όταν της έκανα τα τεστ και δεν αντέδρασε.

Πρώτα έβαλα στο dvd ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τα κατορθώματα των... γαλαζοαίματων στη Γηραιά Ηπειρο και αυτή ούτε που γύρισε το κεφάλι της να το δει. Μετά έβαλα το τελευταίο επεισόδιο από την αγαπημένη της σειρά «Η Μαρία η άσχημη», αλλά πάλι καμία αντίδραση. Αποφάσισα να τα παίξω όλα για όλα και της έβαλα να δει το «Παραπέντε» που έχασε την προηγούμενη Δευτέρα, διότι είχε έρθει εκτάκτως η κομμώτρια στο σπίτι.

Από το σίριαλ του Μεγάλου Καναλιού η θεία Λουκρητία δεν χάνει επεισόδιο, γιατί όπως ισχυρίζεται η Ντάλια της θυμίζει έντονα πώς ήταν η ίδια στα νιάτα της. Απλά η θεία ήταν πιο όμορφη. Για τυχόν αμφιβολίες μάς παρακινεί να ρωτήσουμε όποιον θέλουμε να μας πει. Αλλά δυστυχώς οι «μάρτυρες» εκείνης της εποχής, έχουν όλοι συγχωρεθεί.

Περίμενα λοιπόν μια ένδειξη, μια ανταπόκριση στην έσχατη προσπάθειά μου, αλλά εισέπραξα ένα μηδενικό. Τότε, για να είμαι ειλικρινής, ήταν που με έπιασε πανικός. Φώναξα τον Θόδωρο τον οδηγό και του ζήτησα να επικοινωνήσει με τον γιατρό. Ο Θόδωρος χαμογέλασε και μου ψιθύρισε εμπιστευτικά ότι η θεία θα παραμείνει έτσι μαρμαρωμένη σαν την «Κοιμωμένη του Χαλεπά» για τρεις μέρες. Μετά θα αναστηθεί, θα συνέλθει και θα είναι όπως πρώτα.

Του ζήτησα να μου πει πώς είναι τόσο σίγουρος και τότε ο Θόδωρος μου αποκάλυψε ότι του το είπε η ίδια μόλις πάτησε το πόδι της στο σπίτι μετά το ντέρμπι. Ηταν η τελευταία φορά που την άκουσε να μιλάει. Μάλλον η προτελευταία γιατί κάποια στιγμή την έπιασε να παραμιλάει και να λέει ότι αδυνατεί να καταλάβει πώς αυτός ο Παναθηναϊκός νίκησε την κόκκινη αυτοκρατορική στρατιά του Λεμονή. Μετά παύση και σιωπή...

Κρίμα, γιατί η κακομοίρα η θεία θα είχε αποφύγει όλη αυτή την ταλαιπωρία και συγχρόνως θα έβρισκε απάντηση στο ερώτημα που την οδήγησε σε αυτό το βαλσάμωμα, αν διάβαζε στο χθεσινό «GOAL» τον Μίμη Δομάζο να αποκαλύπτει το σατανικό σχέδιο του Μουνιόθ.

Το σχόλιο είχε τίτλο «Ο ΠΑΟ κοίμισε τον αντίπαλο». Δηλαδή όλα λειτούργησαν βάσει σχεδίου και αν αμφιβάλλεις, φίλε αναγνώστη, ο Μίμης το εξηγεί:

«Ο χθεσινός (σ.σ: προχθεσινός) Παναθηναϊκός έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του (!!!!!???). Οι παίκτες του αγωνίστηκαν όπως έπρεπε. Επαιξαν έξυπνα δίνοντας το μισό γήπεδο στον Ολυμπιακό και έκλεισαν κάθε διάδρομο στο άλλο μισό (!!!!????). Βέβαια με αυτή την τακτική που ακολούθησε ο Παναθηναϊκός ήταν λογικό ο Ολυμπιακός να έχει την κατοχή της μπάλας και να δημιουργήσει δυο-τρεις ευκαιρίες. Δεν ήταν όμως το φόβητρο, ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα και αυτό φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο, στο οποίο οι παίκτες του δεν κατάφεραν να ελέγξουν τον ρυθμό».

Μπορεί και να έγινε έτσι, φίλε αναγνώστη. Η τακτική του Μουνιόθ να ήταν αυτή που επέβαλε να σκοράρει η ομάδα στο τελευταίο λεπτό. Αν και εγώ προσωπικά συμφωνώ με τον μεγάλο Μίμη Δομάζο, ότι ο Μουνιόθ κοίμισε όντως τον Ολυμπιακό, όχι όμως με κάποιο σύστημα αλλά με ένα ρολόι, το οποίο κουνούσε από τον πάγκο σαν εκκρεμές. Μέθοδο που ως γνωστόν χρησιμοποιούν οι υπνωτιστές.

Για να το καταλάβεις καλύτερα, μια κι η δύναμη της εικόνας είναι μεγαλύτερη από αυτή ενός κειμένου, το έφτιαξα σκίτσο για να φιλοτεχνήσει το κέντρο της σελίδας, όπως συνηθίζω να κάνω κάθε φορά. Τελευταία στιγμή, όμως, άλλαξα γνώμη και ζήτησα να μην μπει.

Εδώ όμως ανοίγει ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο, φίλε αναγνώστη, για το οποίο οφείλω να απολογηθώ. Ξεφυλλίζοντας το χθεσινό «GOAL» αδημονούσα να φτάσω στην τελευταία σελίδα για να χαθώ στις απόψεις του αγαπημένου μου αθλητικού λογοτέχνη και στατιστικολόγου, Βαγγέλη Μπραουδάκη.

Με τα πολλά φτάνω και τι να δω; Οτι έχει γίνει κατάληψη!!! Ο Βασίλης Βέργης προφανώς με την απειλή νυστεριού έχει διώξει από την τελευταία σελίδα τον Μπραουδάκη και την έχει καβατζώσει όλη για πάρτη του.

Στο κάτω δεξιό μέρος της σελίδας διακρίνω τη φωτό του αγαπημένου μου Βαγγέλη και δίπλα της τον τίτλο της στήλης του «Γκολ στο 90'» όλα αυτά συρρικνωμένα, σαν να τον έβαλαν τιμωρία. Με κόπο διαβάζω τις πέντε αράδες που έχει γράψει με κίνδυνο, προφανώς, της σωματικής του ακεραιότητας. Κάτι σαν σημείωμα, ελπίζοντας ότι κάποιος θα το διαβάσει και θα συγκινηθεί. Γράφει λοιπόν:

«Εχω μείνει άναυδος από τα ξημερώματα της Κυριακής με το Σεβίλλη-Μπαρτσελόνα! Η ματσάρα!! Ε, και αφού ο Παπαδόπουλος το έκανε όπως λέει και ο τίτλος της στήλης, δεν χρειάζονται άλλα δικά μου λόγια. Τα έγραψε, άλλωστε, όλα ο Βέργης! Προσυπογράφω (και λόγω… αδυναμίας της σελίδας να χωρέσει περισσότερες από μια χιλιάδα λέξεις)».

Με όση δύναμη διαθέτω, τολμώ να φωνάξω: ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!!! Αν είναι δυνατόν να φιμώνουν κατ' αυτόν τον αναίσχυντο τρόπο τον άνθρωπο που μας έκανε να αγαπήσουμε, τους αριθμούς και τα ποσοστά. Τολμώ να φωνάξω γιατί ξέρω ότι δεν είμαι μόνος. Στον δίκαιο αγώνα μου άξιοι συμπαραστάτες είναι χιλιάδες ημίτονα, συνημίτονα, αγανακτισμένα κλάσματα, τεταρτημόρια που ζητούν πίσω αυτόν που τα ανέδειξε και μαζί τους εκατοντάδες τετραγωνικές ρίζες ενώνουν τις φωνές τους για να γυρίσει πίσω ο Βαγγέλης.

Αυτό όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το εξής: το άρθρο του καταπατητή Βέργη καλύπτει όλη την τελευταία σελίδα συνοδευόμενο και από σκίτσο. Στο «GOAL» δηλαδή αποφάσισαν ότι ένα χαριτωμένο, ομολογουμένως, σκιτσάκι είναι πιο σημαντικό από τις αλήθειες του Μπραουδάκη.

Και μετά σου λένε γιατί δεν διαβάζει ο κόσμος πια εφημερίδες... Γι' αυτό και εγώ, φίλε αναγνώστη, αποφάσισα σε ένδειξη διαμαρτυρίας να μη βάλω σήμερα σκίτσο. Το αντικατέστησα με το μαύρο που βλέπεις και με το ερωτηματικό. Το μαύρο παραπέμπει σε πένθος. Το ερωτηματικό είναι και αυτό συμβολικό. Αναρωτιέται ως πότε θα ανεχόμαστε να μας φιμώνουν.

Αν και αύριο δεν έχει Μπραουδάκη και στη θέση του έχει σκίτσο, τότε δεσμεύομαι να καταργήσω από αύριο στη σελίδα μου και εγώ το σκίτσο και στη θέση του να φιλοξενώ τον Μπραουδάκη.