Ένας δεύτερος Γιόχαν

Γιόχαν Νέεσκενς ή αλλιώς "δεύτερος Γιόχαν". Με λίγα λόγια, ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες του Άγιαξ και της Μπαρτσελόνα, ο ποδοσφαιριστής με το πέναλτι - κεραυνός, ο Ολλανδός που συνδέθηκε όσο κανένας με τον Κρόιφ!

Ο Γιόχαν Νέεσκενς αποτέλεσε έναν θρύλο τόσο για την Ολλανδία όσο και για τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε και έγραψε τη δική του ιστορία, έστω και εάν πάντα ερχόταν δεύτερος μετά τον "Ιπτάμενο Ολλανδό" και συνοδοιπόρο του στους περισσότερους "σταθμούς" της καριέρας του.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Γιόχαν Νέεσκενς ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Χεεμστέντε, το 1968 όπου εκεί έμεινε δύο χρόνια μέχρι το 1970. Τότε, εντοπίστηκε από τον Ρίνους Μίχελς, τον προπονητή του Άγιαξ. Αυτός θεώρησε πως οι δύο Γιόχαν θα έπρεπε να "συναντηθούν" στο γήπεδο. Έτσι κι έγινε, ο Νέεσκενς συνέχισε στον Άγιαξ, όπου εκεί παρέμεινε τέσσερα χρόνια.



Το 1974, ο Γιόχαν Νέεσκενς έφυγε από τον Άγιαξ και υπέγραψε συμβόλαιο με την Μπαρτσέλονα για πέντε χρόνια, εκεί όπου είχε πάει ένα χρόνο νωρίτερα ο Κρόιφ. Τότε ήταν που οι φίλαθλοι των Μπλαουγκράνα, τον ονόμασαν «Γιόχαν, ο δεύτερος», αφού είχαν όλοι πλέον συνειδητοποιήσει, πως και οι δύο Ολλανδοί ήταν φτιαγμένοι για να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον στο γήπεδο. Τα χρόνια που έμεινε στην Μπαρτσελόνα, δεν κατάφερε να κατακτήσει πολλούς τίτλους, παρά μόνο το Κύπελλο Ισπανίας το 1978 και το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1979. Έτσι κι αλλιώς όμως, οι τίτλοι δεν κάνουν τους παίκτες και στην περίπτωση του Νέεσκενς, αυτό επιβεβαιώνεται αφού ο ίδιος αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον φίλαθλο κόσμο.

Μετά την πενταετή παραμονή του στην Ισπανική ομάδα, ο Νέεσκενς αποδέχτηκε την πρόταση από τους Νιού Γιόρκ Κόσμος, και σε ηλικία 28 ετών συνέχισε στην Αμερική, όπου εκεί παρέμεινε πέντε χρόνια.

Ο Γιόχαν Νέεσκενς, ήταν ένας παίκτης εργαλείο καθώς μπορούσε να αγωνιστεί σε οποιαδήποτε θέση μέσα στο γήπεδο, μπορούσε να γίνει βοηθητικός παίκτης αλλά και ηγέτης, έτρεχε, μάρκαρε, σκόραρε… είναι αυτό που λέμε ‘’τα κάνει όλα και συμφέρει’’. Και όσο λαϊκό κι αν ακούγεται, χαρακτηρίζει απόλυτα αυτό που ήταν ο Γιόχαν εντός γηπέδου.

Το 1984, ο Γιόχαν Νέεσκενς αγωνίστηκε για έναν χρόνο στην Χρόνινγκεν, ενώ τα επόμενα χρόνια συνέχισε στην Φορτ Λοντερντέϊλ και στους Κάνσας Σίτι. Την ποδοσφαιρική του καριέρα ολοκλήρωσε στην Ελβετική Ζούνγκ όπου εκεί παρέμεινε για έναν χρόνο από το 1991-1992.

Ο «Δεύτερος Γιόχαν» κυριάρχησε και με την Εθνική Ολλανδίας, με την οποία μπορεί να μην κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο, μπόρεσε όμως να ξεχωρίσει. Ο ίδιος συμμετείχε στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα του 1974 και του 1978, όπου και τις δύο φορές έφτασε με την ομάδα του στον τελικό χωρίς όμως στο τέλος να πανηγυρίσει. Μάλιστα, το 1974, ο Γιόχαν πέτυχε 5 γκολ στο σύνολο, δείχνοντας και με το παραπάνω την εκτελεστική του δεινότητα. Ο Γιόχαν ήταν ένας παίκτης από σίδερο και αυτό αποδείχτηκε και από τον τότε αγώνα με την Βραζιλία, όπου δέχτηκε δύο σοβαρά χτυπήματα από τους Μαρίνιο και Περέιρα αλλά κατάφερε να σηκωθεί και να συνεχίσει. Γιατί ποιος είναι ο Γιόχαν για να τα παρατήσει; Το 1974 όμως έμεινε στην ιστορία και από το πέναλτι – φωτοβολίδα που έβαλε στο πρώτο λεπτό του τελικού με την Δυτική Γερμανία, ενώ εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι μέχρι την εκτέλεση του πέναλτι, οι Γερμανοί δεν είχαν καταφέρει να αγγίξουν καθόλου την μπάλα. Παρ’ όλα αυτά, την νίκη πήραν οι Γερμανοί… με τους Ολλανδούς να είναι άτυχοι. Ο Ολλανδός ποδοσφαιριστής μετράει επίσης και μια συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1976, όπου και εκεί στάθηκε άτυχος αφού με την ομάδα του δεν μπόρεσαν να φτάσουν στον τελικό και κατέκτησαν την 3η θέση.

Το 1998, ο Γιόχαν Νέεσκενς επέστρεψε στην Εθνική Ολλανδίας, αυτή την φορά όμως όχι ως ποδοσφαιριστής αλλά ως βοηθός προπονητή. Εκεί παρέμεινε για 5 ολόκληρα χρόνια δίπλα στον Γκούς Χίντινκ. Μετά, από την Εθνική ο Γιόχαν συνέχισε την προπονητική του καριέρα στην Νάιμεγκεν όπου εκεί έμεινε έως το 2004, μέχρι που τον διώξανε επειδή δεν έφερνε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο ίδιος όμως δεν σταμάτησε εκεί αλλά βρέθηκε ως βοηθός στην Εθνική ομάδα της Αυστραλίας και έπειτα στην Μπαρτσελόνα αντικαθιστώντας τον Χενκ Τεν Κάτε. Η ενασχόληση του με την προπονητική ολοκληρώθηκε στην Μαμελόντι όπου εκεί έμεινε μόνο για έναν χρόνο το 2011-2012.



Ο μικρός αδερφός του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ, υπήρξε ένας παίκτης που δεν χαρακτηριζόταν μόνο από ταλέντο αλλά παράλληλα από μαχητικότητα, πείσμα και ψυχή. Η αγάπη του για την φανέλα αλλά και το ποδόσφαιρο γενικότερα, ήταν κάτι που φαινόταν σε κάθε του παιχνίδι ενώ με τον δικό του τρόπο κατάφερνε πάντοτε να ξεχωρίζει… Όσο για τον Κρόιφ και το γεγονός ότι βρισκόταν πάντα πίσω του… δεν φάνηκε να τον ένοιαξε ποτέ, εξάλλου εκείνος ήταν ο «μεγάλος του αδερφός»!

Επιμέλεια: Αργυρώ Φλώκου