Όταν μπήκε το εξτρέμ…

Ο Παναθηναϊκός είχε το ιδανικό ξεκίνημα στο ματς, το ξεκίνημα που ονειρεύεται κάθε φιλοξενούμενος σε ντέρμπι. Προηγήθηκε στο τρίτο λεπτό και αυτό ήταν ένα πρόβλημα για τον Ολυμπιακό που βρέθηκε από το τρίτο λεπτό του αγώνα με γκολ στην “πλάτη”. Αυτό ήταν το πρώτο μειονέκτημα των Πειραιωτών στο παιχνίδι γιατί υπήρχε και δεύτερο, το οποίο όμως είδε και διόρθωσε ο Σίλβα.

Του Χριστόφορου Ευαγγελάτου

Με την επιλογή του Πορτογάλου να συνυπάρξουν στο αρχικό σχήμα Τσόρι και Φορτούνης, ο Ολυμπιακός “έχασε” το ένα του...φτερό στην επίθεση. Αν σε αυτό προσθέσει κάποιος και την συνεχή κίνηση του Φουστέρ να συγκλίνει προς τον άξονα, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ότι οι “ερυθρόλευκοι” χάρισαν στον αντίπαλο τους ένα ημίχρονο.

Γιατί με βάση τα όσα έγιναν στο δεύτερο μέρος, μόνο ως “δώρο” του Ολυμπιακού προς τον Παναθηναϊκό μπορεί να χαρακτηριστεί η επιθετική ανάπτυξη των πρωταθλητών. Τι είδε λοιπόν ο Μάρκο Σίλβα; Ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε παιχνίδι από τα άκρα. Έκανε λοιπόν αυτό που έκρινε σε μεγάλο βαθμό και το ματς.

Πέρασε στον αγώνα ένα “καθαρό” εξτρέμ, τον Πάρντο και παράλληλα έδωσε εντολή σε Σαλίνο (αφού ο Παναθηναϊκός δεν απειλούσε) αλλά και Φορτούνη (σε αρκετές περιπτώσεις βγήκε από τα δεξιά) να “πέσουν” πάνω στον Κροάτη μπακ του Παναθηναϊκού. Ασφαλώς και ο Σίλβα δεν έβγαλε “άσο απ' το μανίκι” ούτε η επιλογή του παραπέμπει σε πυρηνική φυσική.

Ήταν όμως μια κίνηση από έναν προπονητή ο οποίος είδε την αδυναμία της ομάδας του και θέλησε να “επέμβει” για να διορθώσει το λάθος. Ο Πράνιτς ενδεχομένως και να πέρασε το...χειρότερο βράδυ της καριέρας του, καθώς ο Κολομβιανός τον πέρασε πάνω από δέκα φορές στο ένας μ΄έναν, με όποιον τρόπο μπορεί να φανταστεί κάποιος.

Αν προσθέσει κάποιος και τις φάσεις που δύο παίκτες του Ολυμπιακού (συνήθως Πάρντο και Σαλίνο) έβαλαν στη...μέση τον Πράνιτς προκαλώντας “ρήγμα” στην αμυντική γραμμή των “πράσινων”, τότε θ' απορήσει που ο προπονητής του Παναθηναϊκού δεν το αντιλήφθηκε. Ίσως να περίμενε να του το πει ο ίδιος ο Πράνιτς. Μπορεί βέβαια κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Ολυμπιακός δε βρήκε από εκείνη την πλευρά τις φάσεις για τα δύο γκολ στο φινάλε.

Σύμφωνοι, αλλά “βρήκε” πολλά άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα η πίεση που άσκησε στην άμυνα του Παναθηναϊκού. Και όταν μια άμυνα δέχεται πίεση και φαίνεται ότι δεν υπάρχει αντίδραση τότε γίνεται πιο εύκολο το λάθος. Κι ένα τέτοιο λάθος επέτρεψε στον Ιντέγε να δώσει πανηγυρικό χαρακτήρα στη νίκη του Ολυμπιακού, γράφοντας το 3-1.

Παράλληλα οι συνεχόμενες κερδισμένες “μάχες” του Πάρντο κόντρα στον Πράνιτς, έδιναν στους παίκτες του Ολυμπιακού την ψυχολογική ώθηση που έψαχναν. Έδειχναν επίσης και την ανωτερότητα των “ερυθρόλευκων” απέναντι σε μια ομάδα που από το 46' και μετά επέλεξε (προφανώς δεν είπε τυχαία ο Στραματσόνι για ισοπαλία) να οπισθοχωρήσει και μάλιστα πολλά μέτρα.

Σε τέτοιου είδους ντέρμπι και σε αυτό το γήπεδο, όταν μια ομάδα επιλέγει να παίξει (πολύ) αμυντικά τότε στο τέλος το πληρώνει. Η ανορθογραφία που είχε το επιθετικό σκέλος του παιχνιδιού του πρώτου ημιχρόνου για τον Ολυμπιακό αποτέλεσε παρελθόν στο δεύτερο μέρος με την “παρέμβαση” του Σίλβα.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό και αυτό χρήζει ιδιαίτερης μνείας πως και οι άλλες δύο αλλαγές που έκανε ο Πορτογάλος ήταν εξτρέμ. Πέρασε στο ματς δηλαδή τον Ερνάνι και τον Πουλίδο στο 81' . Οι κινήσεις του 39χρονου τεχνικού του Ολυμπιακού ήταν κάτι παραπάνω από στοχευμένες και αν μη τι άλλο χαρακτηρίζονται και αποτελεσματικές.

Διόρθωσε αυτό που έβλεπε από νωρίς ότι δε βοηθά την ομάδα του και όταν τα πρόσωπα στην εντεκάδα των πρωταθλητών απέκτησαν πιο ξεκάθαρους ρόλους (με την είσοδο του Πάρντο) τότε έγινε και το πάρτι με πρωταγωνιστή τον Κολομβιανό άσο.