Λαγαρίας στον ΣΠΟΡ FM: «Ο Σιστόν παραβίασε το συμβόλαιο του»!

Μιλωντας στην "Εφεση της Τρίτης" του ΣΠΟΡ FM αποκάλυψε ότι ο Σιστόν παραβίασε όρο του συμβολαίου του, προσφεύγοντας στη FIFA!

Ιδού όσα είπε ο Νίκος Λαγαρίας στον Κυριάκο Θωμαΐδη:

Η οφειλή του Άρη προς τον Σιστόν, που ανατρέχει τουλάχιστον 7 χρόνια πίσω, έχει επιδικαστεί από δικαιοδοτικό όργανο της FIFA ή της ΕΠΟ;

«Από δικαιοδοτικό όργανο της FIFA, την Επιτροπή Επίλυσης οικονομικών διαφορών της, το λεγόμενο DRC».

Δηλαδή, για να καταλάβουν οι ακροατές, μπορεί ο κάθε ποδοσφαιριστής να διαλέξει πού θα προσφύγει, στη FIFA ή στην ΕΠΟ, για να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του;

«Δεν είναι απολύτως έτσι τα πράγματα, για δύο κυρίως λόγους.

Πρώτον διότι το DRC της FIFA είναι αρμόδιο και επιλαμβάνεται κατά κανόνα υποθέσεων που έχουν διεθνή διάσταση, όπως για παράδειγμα η υπόθεση του συγκεκριμένου αλλοδαπού ποδοσφαιριστή που εργαζόταν σε μια ελληνική ΠΑΕ.

Και δεύτερον διότι για να προσφύγει ένας ποδοσφαιριστής σε μια τέτοια Επιτροπή της FIFA ή της ΕΠΟ θα πρέπει να έχει συμφωνήσει, με γραπτό όρο στο συμβόλαιό του, ότι υπάγεται η υπόθεσή του σε διαιτησία, όπως λέγεται στα νομικά, ενώπιον αυτών των Επιτροπών.

Από την άλλη βέβαια, αν δεν έχει συμφωνήσει τέτοιο όρο ο ποδοσφαιριστής, είναι ευνόητο ότι μπορεί να προσφύγει οποτεδήποτε στην τακτική δικαιοσύνη, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, γιατί πρόκειται για εργατική διαφορά».

Δηλαδή ο Σιστόν είχε συμφωνήσει με τον Άρη να επιλύονται οι οικονομικές τους διαφορές στη FIFA;

«Σχεδόν το αποκλείω αυτό και θα σας πω γιατί. Στην Ελλάδα όπως και σε αρκετά άλλα κράτη στον κόσμο, πάντως όχι παντού, το συμβόλαιο που υπογράφουν οι ποδοσφαιριστές είναι τυποποιημένο και στην ποδοσφαιρική ορολογία λέγεται standardcontract. Οι όροι του είναι τυποποιημένοι δηλαδή και συμπληρώνονται σ’ αυτό μόνο οι τα ονόματα των συμβαλλόμενων, οι ειδικοί όροι της συμφωνίας, η χρονική διάρκεια της συνεργασίας, οι συμφωνημένες αποδοχές.

Το άρθρο 10 του ελληνικού τυποποιημένου συμβολαίου προβλέπει ότι οι διαφορές θα επιλύονται από την Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών και σε δεύτερο βαθμό από το Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ».

Και πώς έφτασε να εκδικαστεί η υπόθεση του Σιστόν στη FIFA; Δεν παραβιάστηκε έτσι η συμφωνία που πιθανότατα είχε κάνει ο παίκτης με τον Άρη στο συμβόλαιο;

«Αν πράγματι είχαν υπογράψει το τυποποιημένο ελληνικό συμβόλαιο, που για μένα αυτό είναι σχεδόν βέβαιο, τότε ναι, παραβιάστηκε η μεταξύ τους συμφωνία».

Και η FIFA δεν είδε τον όρο του συμβολαίου, που όπως φαίνεται προέβλεπε ότι η διαφορά τους θα έπρεπε να επιλυθεί στην Ελλάδα;

«Προφανώς και θα τον είδε, αν πράγματι υπάρχει, αλλά το DRC της FIFA προχώρησε στην έκδοση της απόφασής του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα έλεγα ότι είναι αρκετά συνηθισμένο. Το DRC δεν απέχει από την εκδίκαση υποθέσεων που κανονικά θα έπρεπε να εκδικαστούν στην Ελλάδα, τις εκδικάζει, βγάζει αποφάσεις».

Γιατί συμβαίνει αυτό;

«Αυτό δεν θα το απαντήσω εγώ, αν και έχω άποψη, υπάρχουν οι αρμόδιοι για να το απαντήσουν. Πάντως γνωρίζω καλά ότι και η FIFpro πίεζε τα τελευταία χρόνια τον ΠΣΑΠ, το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα, να μην υπογράφουν οι αλλοδαποί ποδοσφαιριστές τέτοιες ρήτρες για την επίλυση των διαφορών τους στην Ελλάδα. Ίσως είχαν τους λόγους τους».

Να πιθανολογήσω ότι δεν εμπιστεύονται για κάποιους λόγους την Επιτροπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών της ΕΠΟ;

«Όχι, δε νομίζω ότι τίθεται τέτοιο θέμα, επισήμως τουλάχιστον, παρότι αναμφίβολα η σύνθεση της ΠΕΕΟΔ της ΕΠΟ δεν είναι αυτή που απαιτούν οι κανονισμοί της FIFA, δηλαδή πενταμελής με πρόεδρο κοινής αποδοχής και να επιλέγονται κάθε φορά τα μέλη από τους διαδίκους, αλλά ούτε και αυτή που απαιτεί ο ελληνικός αθλητικός νόμος, στο άρθρο 95, με τρεις τακτικούς δικαστές και δύο μη δικαστές. Δεν είναι ούτε καν αυτή που προβλέπουν οι κανονισμοί της ΕΠΟ, αφού πρέπει να έχει πρόεδρο τακτικό δικαστή και μόνο σε περίπτωση κωλύματος διορισμού του, μπορεί να έχει πρόεδρο συνταξιούχο, όπως έχει τώρα. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με την πάγια νομολογία της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού, οι αποφάσεις της ΠΕΕΟΔ είναι ανυπόστατες, ανύπαρκτες δηλαδή από νομικής άποψης, λόγω της μη νόμιμης σύνθεσής της.

Παλαιότερα υπήρξε αμφισβήτηση για το αν η ΠΕΕΟΔ πληρούσε τα κριτήρια και τις απαιτήσεις της FIFA, υπό τις τότε συνθήκες, και το CAS είχε κρίνει το 2012, στην υπόθεση Αμορόζο ντος Σάντος κατά Άρη, ότι τα πληρούσε».

Χθες όμως, στην τηλεοπτική Δίκη, ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής είπε ότι η ΠΕΕΟΔ της ΕΠΟ είναι μια απλή επιτροπή, ότι δεν είναι δικαιοδοτικό όργανο, γι’ αυτό και δεν έβαλε εκεί τακτικό δικαστή και συνεχίζει να υπηρετεί σ’ αυτή ο συνταξιούχος δικαστής, όπως αναφέρατε.

«Είναι προφανές ότι ο κύριος Κοντονής δεν είναι σωστά πληροφορημένος. Αν δεν είναι δικαιοδοτικό όργανο αυτό που επιλύει τις οικονομικές διαφορές, που βλέπετε τι επιπτώσεις μπορεί να έχουν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τότε ποιο είναι;

Φαίνεται ότι ο κύριος Κοντονής δεν θα έχει ακουστά την υπόθεση του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, με τη διαρροή της απόφασης πριν τη δημοσίευσή της για παράδειγμα, και τι οπαδικά πάθη αναμόχλευσε και υποκίνησε.

Ούτε θα έχει ακούσει κάτι για τις δώδεκα αναβολές που χορήγησε αυτή η Επιτροπή, σε μια υπόθεση στον Απόλλωνα Λάρισας».

Ο οποίος είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης στις εκθέσεις της Sportradar, αλλά στην Ελλάδα απολαμβάνει τέτοιας προνομιακής μεταχείρισης από την ΠΕΕΟΔ. Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα του Σιστόν. Ποια θα ήταν η εξέλιξη αν ο Σιστόν είχε προσφύγει στην ΕΠΟ και όχι στη FIFA;

«Πολύ ενδιαφέρουσα η ερώτηση. Χθες με φιλοξένησε συνάδελφός σας, ο κύριος Κανελλάκης, για το ίδιο θέμα. Και έκανε μια επίσης πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Ότι υπάρχουν παιδία και αποπαίδια. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Ο Σιστόν, που έχει στα χέρια του απόφαση της FIFA, πιθανώς θα εισπράξει τα δεδουλευμένα του. Όσοι πρώην ποδοσφαιριστές του Άρη έχουν στα χέρια τους αποφάσεις της ΠΕΕΟΔ ή του Διαιτητικού της ΕΠΟ, έχουν άραγε κάποια ελπίδα να τα εισπράξουν, απειλώντας με την ενεργοποίηση ποινών κατά του Άρη μέσω του Διαιτητικού Δικαστηρίου της ΕΠΟ;

Ενδιαφέρουσα παρατήρηση, για να απαντήσει επ’ αυτής ο κύριος Γραμμένος, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, που είναι και φίλαθλος του Άρη. Το ερώτημα όμως είναι, τι προβλέπει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, τι ισχύει για τα χρέη των ομάδων εκτός Ελλάδος; Και αν υπάρχει ζήτημα παραγραφής της απαίτησης του Σιστόν, μετά από τόσα χρόνια.

«Θα αρχίσω από το τελευταίο. Για να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του ένας ποδοσφαιριστής πρέπει να κάνει προσφυγή μέσα σε δύο χρόνια από τότε που δημιουργήθηκε η οφειλή. Αυτό λέγεται διετής αποσβεστική προθεσμία. Όταν όμως εκδοθεί η απόφαση και γίνει τελεσίδικη, ούτε καν αμετάκλητη, μπορεί να εκτελέσει την απόφαση αυτή μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια. Αυτό λέει ο ελληνικός αστικός κώδικας, που εφαρμόζεται αναλογικά. Ο Άρης τώρα εγκαλείται από τη FIFA στη βάση του άρθρου 64 του Πειθαρχικού Κώδικά της, διότι έχει αποτύχει να σεβαστεί την απόφαση του DRC.

Τώρα, ως προς το ΑΦΜ. Η FIFA και η UEFA δεν ανακατεύονται με τέτοια πράγματα, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η ακεραιότητα του παιχνιδιού και το ευ αγωνίζεσθαι με βάση τα αθλητικά και μόνο κριτήρια. Τα καταστατικά τους δεν επιτρέπουν αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αυτή την ελληνική ευρεσιτεχνία, να υποβιβάζεται δηλαδή μια ομάδα σε ερασιτεχνική κατηγορία για να απαλλάσσεται από τα χρέη, να τίθεται σε εκκαθάριση και την αμέσως επόμενη χρονιά να προβιβάζεται ξανά σε επαγγελματική κατηγορία, ως νέα ΠΑΕ, με νέο ΑΦΜ.

Αυτό είναι κάτι που νοθεύει τον αθλητικό ανταγωνισμό και όχι μόνο. Γι’ αυτό και η διεθνείς ποδοσφαιρικοί οργανισμοί δεν ασχολούνται με το ΑΦΜ, αλλά με το σήμα της ομάδας, το χρώμα της φανέλας, την έδρα, το γήπεδο. Υπήρξε παλαιότερα και η απόφαση για τον Μακεδονικό, αλλά η ελληνική νομοθεσία ήταν και συνεχίζει πλέον να είναι διαφορετική».

Υπάρχει μια φημολογία τις τελευταίες ώρες που λέει ότι το CAS έχει ήδη νομολογήσει στις περιπτώσεις της ΑΕΚ και της Λάρισας, ότι η νέα ΠΑΕ δεν ευθύνεται για τα χρέη της παλιάς που υποβιβάστηκε σε ερασιτεχνική κατηγορία. Είναι πράγματι έτσι, συμφωνείτε με αυτή την άποψη;

«Το άκουσα και εγώ, αναζήτησα αυτές τις αποφάσεις αλλά δεν τις εντόπισα μέχρι στιγμής. Έχω μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον να τις μελετήσω. Πάντως, όπως έχω αρθρογραφήσει και στη στήλη σας στο διαδίκτυο, τυχαίνει να γνωρίζω μια άλλη απόφαση του CAS, στην υπόθεση Τιμισοάρα κατά UEFA, που δεν λέει ακριβώς αυτό.

Λέει επακριβώς ότι δεν επιτρέπεται στις ποδοσφαιρικές ομάδες, στις ΠΑΕ, να δημιουργούν μια νέα εταιρεία, ή να αλλάζουν την εταιρική τους δομή, ώστε να καθαρίζουν τον ισολογισμό τους αφήνοντας τα χρέη τους σε μια άλλη νομική οντότητα, η οποία ενδέχεται να χρεοκοπήσει».

Χθες όμως, στην τηλεοπτική Δίκη, ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής σχεδόν έσκυψε με απογοήτευση το κεφάλι όταν τον ρωτήσαμε για τα χρέη των ΠΑΕ. Είχε ψηφιστεί επί των ημερών του η διάταξη του άρθρου 111 του αθλητικού νόμου, που έλεγε ότι οι νέες ΠΑΕ μετά τον υποβιβασμό τους σε ερασιτεχνική κατηγορία, θα ευθύνονται για όλα τα χρέη που είχαν πριν τον υποβιβασμό. Αλλά η διάταξη αυτή περιέργως τροποποιήθηκε από τον διάδοχό του, τον κύριο Βασιλειάδη και τώρα η διάταξη λέει ότι ευθύνονται για το 50% των χρεών τους προς ιδιώτες. Βέβαια, όπως βλέπουμε τώρα, οι ΠΑΕ διεκδικούν να μην ευθύνονται ούτε και γι’ αυτά. Έχει κάποια σχέση η τροποποίηση του άρθρου 111 του αθλητικού νόμου με την υπόθεση Σιστόν – Άρη;

«Δεν το γνωρίζω, ίσως είναι και αυτό ένα ενδεχόμενο. Όπως διαπιστώθηκε για άλλη μια φορά χθες στην εκπομπή σας, το θέμα των χρεών των ΠΑΕ είναι κατεξοχήν και βαθύτατα πολιτικό. Οι ελληνικές κυβερνήσεις επέλεγαν διαχρονικά τον στενό εναγκαλισμό με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, λόγω της μεγάλης επιρροής που ασκεί στην κοινωνία. Θεωρώ ότι οι συνθήκες πλέον είναι ώριμες για να διαχωριστούν τελείως οι ρόλοι των δύο μερών. Οι κυβερνήσεις πρέπει να πάψουν να χρηματοδοτούν τις ΠΑΕ και να είναι ο εγγυητής της οικονομικής τους βιωσιμότητας. Η νόθευση του ανταγωνισμού στο ποδόσφαιρο με κρατικές ενισχύσεις θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσει εδώ. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έγιναν πρωτοφανή πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με απίστευτες κρατικές παρεμβάσεις, που αναρωτιέμαι πώς και γιατί τις αποδέχθηκαν οι ίδιοι οι διεθνείς ποδοσφαιρικοί οργανισμοί».

Τι προβλέπετε για την εξέλιξη της υπόθεσης Σιστόν-Άρη;

«Δεν μπορώ να κάνω καμία πρόβλεψη, γιατί δεν έχω μπροστά μου το φάκελο της υπόθεσης. Αλλά και αν τον είχα, δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να την κάνω, για ευνόητους δεοντολογικούς λόγους.

Θα κάνω όμως μια απλή διαπίστωση. Ότι η συγκεκριμένη υπόθεση είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που το εγχώριο ποδόσφαιρο προτιμάει, παρακαλάει για την ακρίβεια, να εφαρμοστεί ο ελληνικός αθλητικός νόμος και όχι οι κανονισμοί του ομοσπονδιακού, του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Γιατί πολύ απλά ο ελληνικός νόμος το εξυπηρετεί.

Και εδώ αναδεικνύεται η μέγιστη υποκρισία του λεγόμενου ελληνικού ποδοσφαιρικού αυτοδιοίκητου, μιας ακόμα καταπληκτικής ευρεσιτεχνίας μας. Που όταν μας συμφέρει κάμπτεται και όταν δε μας συμφέρει γιγαντώνεται. Πάντοτε με τις ευλογίες της Πολιτείας, δυστυχώς».