Αυτό ήταν το μυστικό στη συνεργασία Τσιάρτα-Ντέμη, που θυμήθηκαν την γκολάρα στον Παναθηναϊκό!

Αν νομίζατε πως Βασίλης Τσιάρτας και Ντέμης Νικολαΐδης δούλευαν με τις ώρες στις προπονήσεις τις μεταξύ τους, εκπληκτικές συνεργασίες, τότε κάνετε ένα… τρομερό λάθος!

Στην κουβέντα που έκαναν οι δυο τους στο «Ντεμοτεχνείο» του ΣΠΟΡ FM και αφότου άκουσαν στον «αέρα» την περιγραφή του φοβερού γκολ απέναντι στον Παναθηναϊκό (το οποίο μπορείτε να δείτε-θυμηθείτε παρακάτω), ακολούθησε ο εξής, μυθικός διάλογος:

Ντέμης: «Την μπαλιά κόντρα στον Παναθηναϊκό την έκανε κατά λάθος (σ.σ. γέλια) . Η φορά της μπάλας για να τη βρω όπως χρειαζόταν έπρεπε να έρθει με το δεξί. Στην Τούμπα, ήταν πιο εύκολο, γιατί έμεινα και όρθιος. Καθόμουν και τα ούτε καν μιλούσαμε στα ματς! Μιλούσαμε, αλλά όχι όπως το φαντάζεστε. Κερδίζει φάουλ έξω από την περιοχή σε ματς με τον Ηρακλή. Όλοι κοιμούνται, εκτελεί τη φάση γρήγορα και με βγάζει τετ-α-τετ. Αυτή είναι η καλύτερη μπαλιά που έχει κάνει και άλλη μία στο ματς με τον Ολυμπιακό (σ.σ. ήττα 3-2 στη Νέα Φιλαδέλφια)».

Τσιάρτας: «Την έβγαλα με το δεξί, γιατί έτσι βόλευε εκείνη τη στιγμή. Αν τη γύρναγα στο αριστερό, θα χάναμε το τάιμινγκ. Ήταν ένας με έναν, βλέπω την κίνησή του Ντέμη, τολμώ να κάνω την πάσα στην πλάτη του Χένρικσεν, δεν περίμενα ότι ο Ντέμης θα κάνει αυτό που έκανε. Είχε το χρόνο να πλασάρει με την ησυχία του, αλλά έκανε την κεφαλιά, η μπάλα πήρε τέτοια τροχιά και ξάφνιασε τους πάντες, δεν έπεσε καν ο Αντώνης (σ.σ. Νικοπολίδης).

Είχα ένα θέμα πάντα. Όταν πήγαινα να εκτελέσω φάουλ, η απόσταση από το τείχος μειωνόταν αισθητά. Σε γήπεδο που η μπάλα δύσκολα σηκώνεται, οι αμυντικοί θα πηδήξουν. Σκέφτηκα να σουτάρω δυνατά χαμηλά για να έρθει αποτέλεσμα. Είναι της στιγμής κάποιες εμπνεύσεις. Κάποιοι αυτοματισμοί δεν έχουν δουλευτεί ποτέ σε προπόνηση. Λέγαμε σε όλους να αφήσουν χώρο στον Ντέμη, για να πάει εκεί μόνος του και να τον βρω. Στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ, έλεγαν… μας ξεσκίσατε! Ο Αναστασιάδης τους προετοίμαζε για το πώς δεν θα φάνε γκολ από τέτοια φάση. Και το βάλαμε έτσι, στην πρώτη φάση του αγώνα. Ήταν οι κώδικες που είχαμε μέσα στο παιχνίδι. Κάποιες φορές ο Ντέμης τσαντιζόταν μαζί μου. Εγώ τον έβλεπα από τα αποδυτήρια, αν είναι ή δεν είναι καλά. Αν έβλεπα ότι δεν είναι καλά, προσπαθούσα να βρω άλλους τρόπους για να είναι κοντά στην εστία. Όταν είχε διάθεση ήξερα ότι θα κάνει κίνηση στο χώρο. Εκεί ήταν η δύναμή του. Θυμάμαι ένα μας με τη Χερφόλγκε, που νικήσαμε 5-1, κάναμε απίστευτες φάσεις. Σε ένα άλλο ματς, είναι 2-3 μπροστά μου, ο διαιτητής ήταν εκεί. Αν δεν ζητούσες τείχος εκείνη την εποχή, μπορούσες να παίξεις γρήγορα. Με το που βλέπω ότι κάνει κίνηση, ούτε καν κοιταχτήκαμε. Δεν είναι δύσκολο να συνεργαστείς με έναν παίκτη σαν τον Ντέμη. Δεν είχα αμφιβολία για αυτό. Σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό, που είχαμε χάσει 3-2, σε ένα γήπεδο βαρύ, πιάνω βολ πλανέ, η μπάλα έφυγε ένα μέτρο από το έδαφος, έσκασε δίπλα στον Ανατολάκη, πήγε αμέσως στα πόδια του και το έκανε γκολ. Αν ήταν καλά, δεν χρειαζόταν άλλες επιλογές».

Για το πώς καταλάβαινε ότι ο Ντέμης είναι καλά: «Αν έκανε πλάκες, καταλάβαινα ότι είναι καλά. Αλλιώς απομονωνόταν, δεν μιλούσε ιδιαίτερα. Αν συμμετείχε στις πλάκες, χαμογελούσε, έλεγα εδώ είμαστε. Το πιο σημαντικό σε μια ομάδα είναι να γνωρίζονται οι παίκτες μεταξύ τους. Σήμερα, δεν υπάρχει επικοινωνία. Εγώ είχα τον Ντέμη ή τον Λάκη, την πάσα την κάνει η κίνηση. Αν είναι κρυμμένος ο επιθετικός, η πάσα δεν φτάνει ποτέ».