Όλη η αλήθεια για την πρωινή, τη μεσημεριανή και τη βραδινή

Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω μερικά από τα πιο σκοτεινά μυστικά που έχουμε εδώ στον ΣΠΟΡ FM. Έχω χρόνια να το κάνω και όποτε επιχειρώ κάτι παρόμοιο πάντα μου έρχεται στο μυαλό η ιστορία του Μιαούλη με τις κερασόπιτες, αλλά έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε και πλέον όποτε θυμάμαι την κερασόπιτα ένα δάκρυ κυλάει, συνήθως, στο αριστερό μάτι.

Τα τελευταία 3-4 χρόνια είχα ξεχάσει -είναι η αλήθεια- να γράψω κάτι αλλά τον τελευταίο καιρό υπάρχουν πολλά πράγματα που μου έχουν κινήσει το ενδιαφέρον. Μην ανησυχείτε, τίποτα από αυτά δεν έχει αθλητικό χαρακτήρα και αν περιμένετε να διαβάσετε μία σοβαρή αγωνιστική ανάλυση τότε την έχετε πατήσει με τον χειρότερο τρόπο.

Το πρώτο πράγμα που με έβαλε ξανά στη διαδικασία να μοιράζομαι πράγματα με εσάς που διαβάζετε αυτό το site είναι ότι πλέον έχουμε αλλάξει κτίριο. Ναι ναι είναι αλήθεια.

Το concept της αλλαγής είναι πρωτοποριακό και από ότι ξέρω δεν το έχει κάνει κανένας άλλος σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το κτίριο στο οποίο έχουμε μεταφερθεί είναι κινούμενο και ενημερωνόμαστε για την ακριβή τοποθεσία του, κάθε ημέρα μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Τις πρώτες μέρες που γύρισα από άδεια όμως, κάποιο λάθος είχε γίνει με την ενημέρωση που ερχόταν σε μένα και μάθαινα πάντα την τοποθεσία της προηγούμενης ημέρας. Έτσι έχω περάσει δύο γεμάτα οχτάωρα σε οικοδομές κοιτώντας τον ουρανό. Όχι ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σύγκριση με αυτά που κάνω στον ΣΠΟΡ FM, αφού συνήθως κοιτάω το ταβάνι περιμένοντας να περάσει η ώρα, αλλά τουλάχιστον όταν είμαι με τον υπόλοιπο κόσμο όλο και κάποιος θα με ρωτήσει αν θέλω καφέ. Εγώ πάντα του απαντάω «ναι» και καταλήγω να πίνω έξι με εφτά καφέδες την ημέρα.

Για να μην τα πολυλογώ το θέμα λύθηκε, η ενημέρωση μου έρχεται κανονικά και πλέον έχω μπει σε μια σειρά και βρίσκω όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοι το κινούμενο κτίριο.

Μετά από αυτό τον μικρό πρόλογο, πάμε στο σοβαρό θέμα για το οποίο ίσως να πήρατε μία μικρή ιδέα από τον τίτλο του… πονήματος που διαβάζετε.

Για την πρωινή, τη μεσημεριανή και τη βραδινή θέλω να σας πω. Όλη αυτή η ιστορία έχει ξεκινήσει επειδή τους τελευταίους δυο-τρεις μήνες ανάμεσα στις αθλητικές ειδήσεις που μοιραζόμαστε στην επίσημη σελίδα του σταθμού και του site στο Facebook, μοιραζόμαστε και θέματα που περιλαμβάνουν γυναίκες με ελάχιστα έως καθόλου ρούχα.

Μας κατηγορούν οι fan της σελίδας ότι την έχουμε κάνει λάστιχο, σφεντόνα και άλλα τέτοια πράγματα που τεντώνονται πολύ αν τα τραβάς. Δεν θέλω να διαψεύσω τίποτα από αυτά, αφού δεν μπορώ να τους εκπροσωπήσω όλους λέγοντας «ναι την έχουμε κάνει σφεντόνα» ή «όχι δεν την έχουμε κάνει σφεντόνα» . Το τέντωμα είναι προσωπική υπόθεση του καθενός και δεν θα ήθελα να παρέμβω σε αυτό το θέμα.

Αν και μιας και το έφερε η κουβέντα μπορώ να σας μεταφέρω ένα περιστατικό που δεν ξέρω αν συνδέεται με αυτά που σας λέω ή όχι και είναι και λίγο δύσκολο να το διαπιστώσω.

Στο κινούμενο κτίριο που έχουμε εγκατασταθεί, η διαρρύθμιση της τουαλέτας είναι λίγο περίεργη. Η πόρτα της εισόδου είναι ακριβώς δίπλα στην λεκάνη. Και δεν ανοίγει από την αντίθετη πλευρά αλλά από την ίδια. Έτσι αν δεν κλειδώσεις και κάποιος βιάζεται να μπει και δεν χτυπήσει θα υπάρξει θέμα.

Το πρώτο περιστατικό συνέβη πριν λίγες ημέρες, όταν συνάδελφος με δημοφιλή εκπομπή στη βραδινή ζώνη του σταθμού μπήκε στην τουαλέτα και πέτυχε συνάδελφο του site με πολλά μούσια, να κρατάει τον γιαννούκο του στο χέρι προσπαθώντας ο άνθρωπος να κατουρήσει.

Από το ρεπορτάζ που έκανα έμαθα ότι υπήρξαν μερικά δευτερόλεπτα αμηχανίας χωρίς κανένας από τους δύο να κουνηθεί από τη θέση του. Το ότι υπήρξε οπτική επαφή του συναδέλφου (με την δημοφιλή βραδινή εκπομπή), με τον γιαννούκο του συντάκτη του site με τα μούσια είναι απόλυτα εξακριβωμένο και είναι από αυτές τις στιγμές που τις μνημονεύεις. Και αν διαρρεύσει τις μνημονεύουν και οι υπόλοιποι.

Μετά από αυτή τη μικρή παρένθεση ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Την πρωινή, τη μεσημεριανή και τη βραδινή.

Θα σας αποκαλύψω λοιπόν, ότι ναι υπάρχει σχέδιο. Όσο και αν προσπαθούν να το διαψεύσουν τα μεγάλα κεφάλια, εγώ την αλήθεια θα την πω. Υπάρχει σχέδιο και μάλιστα οργανωμένο και απόλυτα επιστημονικό.

Το σχέδιο έχει την κωδική ονομασία: «Μας αρέσει να χαζεύουμε γκομενάκια και αφού αρέσει σε εμάς θα φτιάχνουμε θέματα και θα τα ανεβάζουμε στο Facebook γιατί μπορεί να υπάρχει κόσμος που γουστάρει τέτοιου τύπου φωτογραφίες».

Ξέρω τι σκέφτεστε. Ότι δεν είναι εύκολο όνομα αυτό για ολόκληρη επιχείρηση και ότι ίσως θα έπρεπε να βρούμε κάτι άλλο.

Το σκεφτήκαμε και ψηφίσαμε πολλές φορές, αλλά οι εναλλακτικές επιλογές που είχαν πέσει στο τραπέζι ήταν «Project Sfentona» και «Λευκό ελάφι» έτσι κρατήσαμε το μεγάλο.

Μαζευόμαστε λοιπόν τρεις φορές την ημέρα γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι. Πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Για ζέσταμα γελάμε σατανικά για περίπου πέντε λεπτά και μετά αρχίζουμε να φωνάζουμε ο καθένας ονόματα γυναικών (σελέμπριτι κατά κύριο λόγο). Αν δύο συνάδελφοι φωνάξουν το ίδιο όνομα, τότε αυτό είναι που επικρατεί και φτιάχνουμε το αντίστοιχο θέμα.

Γιατί το κάνουμε αυτό; Για ένα πολύ απλό λόγο. Για να σας ρίξουμε στάχτη στα μάτια και να περάσουμε στη ζούλα όλες τις κρίσιμες για το εθνικό συμφέρον ειδήσεις που φιλοξενούμε στο site. Ξέρετε, αυτές για τον αν ο Ολυμπιακός τελείωσε τις μεταγραφές του, για το αν θα παίξει ο Πράνιτς ή ο Νάνο και το ποιες ομάδες θα είναι τελικά στη Σούπερ Λίγκα.

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά δεν συμφωνείτε;

Και κάνουμε και κάτι άλλο, που κανονικά δεν θα έπρεπε να σας το πω αφού είναι παράνομο, αλλά θα σας το πω γιατί δεν μπορώ να κρατήσω το στόμα μου κλειστό.
Σε όσους από εσάς δεν πατάτε κλικ σε τέτοιου τύπου θέματα, ερχόμαστε στο σπίτι σας όταν λείπετε, ανοίγουμε τους υπολογιστές και τους ταράζουμε στα κλικ στη σελίδα μας. Έτσι ανεβαίνουν και τα pageviews και έχουμε μετά να λέμε ότι κάτι πετύχαμε.

Και αφού σας έλυσα όλες τις απορίες και εδώ θα είμαι στο μέλλον για να πω και άλλα τέτοια που είμαι σίγουρος ότι σας ενδιαφέρουν πάρα μα πάρα πολύ, θα ήθελα να κλείσω αυτό το μικρό και καθόλου… τεντωμένο κείμενο σε ένα πιο προσωπικό τόνο.

Ή μάλλον όχι δεν θα το κλείσω καθόλου έτσι για αλλαγή και θα σας αφήσω με μια φωτογραφία από ένα εξώφυλλο του Κώστα Χαριτωδιπλωμένου.