Ο άλλος Λίλα κι ο άλλος… ΠΑΣ Γιάννινα

Να το πάρουμε αλλιώς. Ο Λίλα, τον οποίο, όσοι δεν πρόκαμαν και επιθυμούν να τον… απολαύσουν στα κλωτσομπουνίδια με τους Σέρβους, στην αρένα της Παρτιζάν, το βράδυ της Τρίτης, πήγε γραμμή στη διοίκηση του ΠΑΣ και υποτίθεται ότι απολογήθηκε. «Τι συνέβη ακριβώς», τον ρωτούν.

Και εκείνος απαντά με ερώτηση: «Αν, λοιπόν, στον αγώνα Τουρκίας-Ελλάδας, στο Κεμάλ Ατατούρκ, όπου οι φανατισμένοι Τούρκοι θα θέλουν να φάνε τους Έλληνες ζωντανούς, εμφανιστεί, στην κερκίδα, μια ελληνική σημαία και την πάρει ο αέρας… Αν καταλήξει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και την αρπάξει ο Μπουλούτ και την κατεβάσει… Πως θα αντιδράσουν οι Έλληνες διεθνείς;»

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Πόσοι θα τρέξουν να την μαζέψουν θεωρώντας ότι είναι πρόκληση η κίνηση του Τούρκου αντιπάλου; Είναι πολύ εύκολα θα λες ότι υπερασπίζεσαι τα αθλητικά στεγανά και δεν αφήνεις την πολιτική να εισχωρήσει, αλλά, ποια είναι η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα του Αλβανού;

Που στο κάτω κάτω της γραφής, όταν υπέγραφε στα Γιάννενα, δεν του επέβαλε κανείς να σβήσει όσα του έμαθαν στην Αλβανία, για τη μεγάλη Αλβανία, που περιλαμβάνει την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τη Σερβία κι ό,τι άλλο γουστάρουν οι ιστορικοί τους και οι πολιτικοί.

Και οι Γιαννιώτες, καλύτερα από τον καθένα, γνωρίζουν ότι οι Αλβανοί δεν… βάζουν μυαλό. Και προηγήθηκαν κι άλλες «παρεξηγήσεις» γιατί δεν είναι όλοι τους ήσυχοι, αλλά, βράζει το αλβανικό τους αίμα για τα εθνικά τους συμφέροντα και τις διεκδικήσεις. Και δεν θα τους το βγάλει κανείς από τον εγκέφαλο ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από αδιέξοδη προπαγάνδα.
Ειδικά για ποδοσφαιριστές που δεν έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα ή δεν νοιώθουν την Ελλάδα όσο πατρίδα τους θα χρειαζόταν για να εκτιμήσουν ότι δεν πρέπει να σταθούν σε ανούσιες χωροταξιακές διαφορές και ανόητες διεκδικήσεις επί χάρτου (ή επί σημαίας…), θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί.

Ίσως θα πρέπει να σεβόμαστε -όχι να δεχόμαστε- όσα θέλουμε και εμείς να σέβονται όταν παίζουμε για την Ελλάδα στις χαμένες πατρίδες και μας έμαθαν ότι ήταν ελληνικές.

Για τον Λίλα και κάθε Λίλα, θα πρέπει να υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή. Να μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Να σκεφτόμαστε ότι υπάρχει και η άλλη εξήγηση των ιστορικών γεγονότων και ας είναι μέγα ψέμα και πρόκληση. Στην ουσία, εμείς δίνουμε διαστάσεις πρόκλησης. Κι αυτοί που τις κατασκευάζουν για να νοιώσουν ότι τελικά υπάρχει λόγος να υπάρχουν.

Θεωρώ ότι στον ΠΑΣ δεν έκαναν τελικά άσχημα που κάλεσαν τον Λίλα να δώσει εξηγήσεις. Δείχνουν ότι σκέφτονται και ελληνικά και ποδοσφαιρικά.

Αν ψάχνουν, όμως, τρόπο να δείξετε περισσότερο Έλληνες, μην δέχεστε εξ αρχής τον Λίλα στην ομάδα σας. Αποκλείστε όσους δεν αντέχουν την ελληνική ιστορία και αφήστε εκτός ομάδας όλους αυτούς που προκαλούν με τις απόψεις τους. Το πράγμα είναι πιο ξεκάθαρο. Ως εδώ τουλάχιστον…

Διότι όταν διαβάζεις την ανακοίνωση- μετάνοιας του ποδοσφαιριστή και ξεχνάς τις θλιβερές εικόνες της σύρραξης, το βράδυ της Τρίτης, αντιλαμβάνεσαι ότι όλα τα παραπάνω δεν θα πρέπει να μας απασχολήσουν. Διότι τελικά, άλλος Λίλα ήταν στο Βελιγράδι, που έδωσε μάχη για τη σημαία της μεγάλης Αλβανίας (με ελληνικά κομμάτια, άρα δεν προσβάλει την Ελλάδα, όπως υποστηρίζει στην ανακοίνωσή του) κι άλλος Λίλα παίζει στα Γιάννενα. Που δεν τον ενδιαφέρει η πολιτική, αλλά, το μεροκάματο.

Εκεί στα Γιάννινα μου φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα: Δεν γνωρίζει κανείς ποια είναι τα όρια της πρόκλησης, της προσβολής.