Ντροπή σου, Βραζιλία!

Η Βραζιλία νίκησε. Ε, και; Με «μαϊμού» πέναλτι τα κατάφερε. Ήταν αυτή εικόνα για μια επίδοξη πρωταθλήτρια κόσμου;

Η μεγάλη «σελεσάο» απογοήτευσε. Εκανε την ανατροπή, αλλά δεν έπεισε κανένα. Ναι, πάντα υπάρχει άγχος σε μια πρεμιέρα. Ειδικά για τη διοργανώτρια. Το ήξεραν αυτό οι Βραζιλιάνοι.

Ο Σκολάρι όμως δεν έχει στην ομάδα του παιδάκια που τώρα βγήκαν από τις ακαδημίες. Τεράστια ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου παίζουν εκεί.

Η Κροατία δεν είναι μεγαθήριο. Εχει καλό όνομα, παλεύει, αλλά μέχρι εκεί. Εμοιαζε με τέλειο θύμα στο Σάο Πάουλο, αλλά δεν έγινε έτσι. Χρειάστηκε εφεύρεση του ασιάτη ρέφερι για να νικήσουν οι γηπεδούχοι. Αν το έδιναν το πέναλτι αυτό σε αγώνα της Σούπερ Λίγκας θα μιλάγαμε για εβδομάδες περί σκανδάλου και όλα τα σχετικά. Ο Νεϊμαρ ανέλαβε την ευθύνη και πήρε την ομάδα στις πλάτες του. Αν δεν ήταν κι αυτός, ακόμη κι αυτή η ισοπαλία θα είχε χαθεί για τη «σελεσάο».

Μπορεί το πρώτο παιχνίδι να είναι πάντα δύσκολο, μα η εικόνα ήταν τέτοια που απογοήτευσε τους πάντες. Είναι αλλιώς να το βλέπεις από την τηλεόραση κι αλλιώς να ζεις την πίεση στο γήπεδο. Αυτή όμως είναι η μοίρα για τέτοιες ομάδες. Ο ξένος Τύπος κι ακόμη περισσότεροι οι ίδιοι οι Βραζιλιάνοι λίγο μετά το φινάλε έκαναν λόγο για νίκη-ντροπή. Είχαν άδικο; Όχι.

Δεν έχει όμως πια σημασία. Οι βαθμοί είναι αυτοί που μετράνε. Στην ιστορία όμως μένει ως κλοπή. Ένα δώρο για την διοργανώτρια του Μουντιάλ. Το 3-1 στις καθυστερήσεις, απλά διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα. Χαροποίησε τους Βραζιλιάνους, αλλά η ουσία δεν αλλάζει αν θέλουμε να δούμε την αλήθεια και όχι να μείνουμε στο ότι έγραψε στο φινάλε το ταμπλό. Αδικία. Την πλήρωσε η Κροατία που ήταν τουλάχιστον ισάξια της «σελεσάο»...

Γιώργος Μαζιάς