Στα παλιά του τα παπούτσια γράφει ο Ταγίπ Ερντογάν έννοιες όπως τα ατομικά δικαιώματα, συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες, τη διάκριση των εξουσιών και –για να μην μακρηγορούμε- σχεδόν οτιδήποτε ορίζει και σκιαγραφεί μια δημοκρατία.
Στην προσπάθειά του να ξεφύγει από τη μέγγενη των αποκαλύψεων που εμπλέκουν τον ίδιο και την οικογένειά του σε οικονομικά σκάνδαλα διαφοράς, ο Τούρκος πρωθυπουργός κινείται σε δύο άξονες.
Στόχος του είναι είτε ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης (βλέπε κατάρριψη συριακού αεροσκάφους), είτε η απόλυτη φίμωση των Μέσων που η κεντρική εξουσία αδυνατεί να ελέγξει.
Η αρχή έγινε με το Twitter. Ως σύγχρονος -δημοκρατικά εκλεγμένος- σουλτάνος, ο Ερντογάν μπλόκαρε την πρόσβαση του λαού της χώρας του σε αυτό, ενώ αργότερα αναγκάστηκε να ανακαλέσει μετά την απόφαση ανεξάρτητου δικαστηρίου (ναι, διαθέτουν τέτοια στη γειτονική χώρα) που αποφάνθηκε πως κάτι τέτοιο είναι παράνομο και αντισυνταγματικό.
Μία μέρα μετά, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας ανακάλυψε έναν άλλον εχθρό, του YouTube και με το πρόσχημα πως αποτελεί απειλή για την ασφάλεια της χώρας, το μπλοκάρει κι αυτό. Έτσι απλά…
Αφορμή στάθηκε η διαρροή ενός ηχητικού ντοκουμέντου στο οποίο ακούγονταν οι διάλογοι Τούρκων αξιωματούχων σχετικά με την κρίση με τη Συρία. Θα μπορούσε να είναι όμως οτιδήποτε…
Όταν ο Ερντογάν ανέλαβε τις τύχες της Τουρκίας, πολλοί ήταν εκείνοι στην από ‘δω όχθη του Αιγαίου που το μόνο που δεν έκαναν ήταν να βγουν στην Ομόνοια να πανηγυρίσουν, λες και πήρε ευρωπαϊκό ελληνική ομάδα. Τότε, βλέπετε, παρουσιάστηκε ως η τελειότερη δυνατή λύση και για μας και για τις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Σκιαγραφώντας οι «ειδικοί» το προφίλ του, μας ενημέρωσαν πως ναι μεν είναι ισλαμιστής, αλλά όχι ακραιφνής, οπότε θα μπορούσε να εγγυηθεί τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους. Χαράς ευαγγέλια… Επιπλέον, ήταν ικανός να θέσει υπό έλεγχο και τους στρατηγούς του, που ποτέ -μα ποτέ- δεν έβγαλαν από το μυαλό τους την περίπτωση να επανέλθουν κανονικά και με το νόμο (των όπλων) στην εξουσία.
Από το 2007, όταν και ανέβηκε στην εξουσία, ο Ερντογάν υπηρέτησε πιστά το δόγμα του Νέο-Οθωμανισμού σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική και του απολυταρχισμού στο εσωτερικό της χώρας. Τώρα που ο ήχος των ελληνικών χειροκροτημάτων και των επιδοκιμασιών για το γεγονός πως ένας τόσο καλός κύριος διαφεντεύει τον «προαιώνιο» εχθρό της Ελλάδας έχει καταλαγιάσει για τα καλά, ας αναλογιστούμε τι μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που η κατάσταση στην Τουρκία δεν αλλάξει.
Επειδή η ιστορία πολύ συχνά, εκτός από το παρελθόν, μπορεί να σου μάθει πράγματα για το μέλλον και με βάση τον τρόπο δράσης (και τις σπασμωδικές αντιδράσεις) του Ερντογάν, δύο θα είναι οι επιλογές του. Ή θα κλείσει το… Facebook (όπως έκανε με Twitter, YouTube) ή θα ψάξει για να καταρρίψει κανένα αεροπλάνο ξανά…
Μόνο που αυτήν τη φορά ενδέχεται να μην πετά πάνω από τα συροτουρκικά σύνορα, στα ανατολικά της χώρας, αλλά πουθενά αλλού. Σταματώ εδώ γιατί ήδη κάποιος που έδωσε μια κλεφτή ματιά στο word μου με κατηγορεί για κινδυνολογία...
Νικόλας Ακτύπης
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
