Γλέντι και πρωτιά για τον Ολυμπιακό!

Πάρτε και το γλέντι υπ’ αριθμόν 12 να έχετε να πορεύεστε. Ο Ολυμπιακός μπούκαρε στο δεύτερο μισό της Ευρωλίγκας με τη διάθεση που είχε τις πρώτες 15 αγωνιστικές, εκμεταλλεύτηκε την ήττα της ΤΣΣΚΑ από την Μπαρτσελόνα και πάτησε κορυφή.

Και το πέτυχε διότι φέτος οι ασόβαροι, οι μπαχαλάκηδες δεν του προκαλούν τα προβλήματα που του προκαλούσαν πέρυσι. Αν δεν θυμάστε, πέρυσι όποιος έπαιζε μπάσκετ αλάνας έβαζε στον Ολυμπιακό δύσκολα. Το έκανε δύο φορές η Μιλάνο, το έκανε και η Μακάμπι. Φέτος ο Ολυμπιακός έχει ήδη νικήσει δύο φορές την Αρμάνι, ενώ έχει ήδη πάρει διπλό στο Ισραήλ. Μπορεί σε κάποιους να μη γεμίζουν το μάτι αυτά τα ματς, αλλά είναι τα παιχνίδια που σου φτιάχνουν ή σου χαλάνε τη ζωή. Τα παίρνεις και ανεβαίνεις ψηλά στη βαθμολογία, τα χάνεις και μπαίνεις σε περιπέτειες.

Με το πρόσωπο που είχε ο Ολυμπιακός από το ξεκίνημα ήταν αδύνατο για τους Ιταλούς να γίνουν πραγματικά απειλητικοί. Σοβαρός σε κάθε κατοχή μπάλας, και εύστοχος με καλές επιλογές στην επίθεση κρατούσε τον έλεγχο της αναμέτρησης απέναντι σε παίκτες που έπαιζαν περισσότερο για την πάρτη τους και λιγότερο για την ομάδα. Και αν δεν είχε πάρει το μαξιλάρι των 17 πόντων με το φινάλε της τρίτης περιόδου μη νομίζει κανείς ότι θα επέτρεπε στους Ιταλούς να κάνουν αυτή την αντεπίθεση στο φινάλε. Σκοτωμένη αντεπίθεση, όμως, όταν τα πάντα είχαν πάρει τον δρόμο τους.

Σας τα είχα πει και σε προηγούμενη αφορμή: σιγά – σιγά με το 2018 θα αρχίσει να εμφανίζεται και ο κανονικός Ολυμπιακός. Η ομάδα, δηλαδή, που θα διεκδικήσει φέτος τρεις τίτλους αρχής γενομένης από τον τελικό του Κυπέλλου. Εμφανίστηκε πριν αλλάξει ο χρόνος ο Σπανούλης, επανεμφανίστηκαν στο ματς με τους Ιταλούς ο Πρίντεζης, ο Μάντζαρης και ο Μιλουτίνοφ. Κάποια στιγμή θα βάλει ξανά σορτσάκι και αθλητικά παπούτσια και ο Τιλί. Και τότε θα δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος.

Τώρα, εδώ που τα λέμε, από αλλού το περιμέναμε από αλλού μας ήρθε. Μια που μιλάμε για επιστροφές στο ρόστερ του Ολυμπιακού, να πούμε και μια κουβέντα για τον Γουίλτζερ. Με 15 ποντάκια σε 16 λεπτά αρχίζει να δείχνει ότι δεν είναι τελικά παίκτης μόνο για την άκρη του πάγκου...