«Ξεχάστε μας απ' τον Παναθηναϊκό»

Πιο ξεκάθαρος δεν θα μπορούσε να είναι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης.

Ανακοίνωσε πως οι μετοχές της οικογένειας καθίστανται ανενεργές, παραχωρούνται χωρίς αντίτιμο και δεν υπάρχει καμία περίπτωση επιστροφής στα κοινά του Παναθηναϊκού.

Σφοδρή επίθεση σε Βγενόπουλο, σαφείς υπόνοιες για Βοτανικό και «ευχαριστώ» στον Πέτρο Κόκκαλη για τον οποίο τόνισε:

«Αν δεν είχε καρατομηθεί για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να πάρει ακόμα ένα πρωτάθλημα, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα ήταν σήμερα πολύ καλύτερο».

Το πρώτο μέρος της συνέντευξης που παρακολουθήσατε μέσω LIVE streaming από το www.sport-fm.gr:



Το δεύτερο μέρος:



Το τρίτο μέρος:



Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης με τα παρακάτω λόγια σηματοδότησε το τέλος μιας ολόκληρης εποχής για το «τριφύλλι»:

«Δεν έχει καμία άλλη επιλογή η οικογένειά μου εκτός από την αποχώρηση. Δεχόμαστε άνανδρη επίθεση. Δίνουμε ένα τέλος σε αυτό. Αποχωρούμε από τον Παναθηναϊκό και μπορούμε να πούμε ότι μετά από 32 χρόνια ο Παναθηναϊκός θα πορευτεί χωρίς την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Αποχωρούμε άμεσα καθιστώντας τις μετοχές μας αδρανείς και παραδίδοντάς της σε πληρεξούσιο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας. Ο Ερασιτέχνης τελεί ήδη υπό διοίκηση Πρωτοδικείου και δεν δύναται να σηκώσει το βάρος».

«Πολύ ευχαρίστως να παραχωρήσουμε τις μετοχές μας σε οποιονδήποτε ακόμη και στους κυρίους κ. Πατέρα, Βγενόπουλο ή τους αδελφούς Γιαννακόπουλους. Είναι μια ρεαλιστική λύση. Αρκεί να γίνουν συζητήσεις και όχι μέσω διαρροών στον Τύπο».

«Ευχαριστώ ένα μεγάλο κομμάτι του Παναθηναϊκού κόσμου. Τους ανθρώπους που εργάζονται στην ΠΑΕ. Τον φίλο μου τον Χρήστο Αθανασόπουλο, παρά το γεγονός ότι δεν είναι πια μαζί μας. Θέλω να ξεχωρίσω δύο ποδοσφαιριστές για μένα θα έπρεπε να αποτελούν πρότυπα για όλους τους παίκτες της ομάδας. Αυτοί είναι ο Γιάννης Γκούμας και ο Λουκάς Βύντρα, οι οποίοι υβρίστηκαν από τον κόσμο αλλά δεν σταμάτησαν να δουλεύουν. Τον Σπύρο Λιβαθηνό που χάρη σε αυτόν πέρασαν από τον Παναθηναϊκό όλοι οι σπουδαίοι Έλληνες ποδοσφαιριστές. Και τον Βέλιτς, ο οποίος δέχθηκε άδικη κριτική. Και τον Πέτρο Κόκκαλη, ο οποίος εάν δεν είχε καρατομηθεί από την ομάδα του για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να πάρει ακόμα ένα πρωτάθλημα, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα ήταν σήμερα πολύ καλύτερο».

H εισαγωγή που έκανε ο Γιάννη Βαρδινογιάννης:

"Σας ευχαριστώ που ήρθατε.

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε μια δύσκολη καμπή. Ζούμε καταστάσεις πρωτόγνωρες. Για μια ακόμη φορά δεν μπορεί να είναι αναγκασμένος κάποιος να βγει μπροστά και να πάρει πρωτοβουλία. Τελευταία φορά που με ξαναείδατε με αυτόν τον τρόπο ήταν το 2008 και τώρα πρέπει να βρούμε λύση στο πρόβλημα του Παναθηναϊκού, να περάσουμε το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε. Να δώσουμε απαντήσεις σε εσάς και τον κόσμο του Παναθηναϊκού για πράγματα που έχουν απασχολήσει και απασχολούν.

Θα κάνω μία σύντομη αναδρομή για να δούμε πως φτάσαμε στο σημείο αυτό. Θα ξεκινήσω από ορισμένες ημερομηνίες που είναι σημαντικές, για να καταγραφούν ορισμένα γεγονότα.

Το Μάρτιο του 2010, ούτε καν δύο χρόνια από την έναρξη της πολυμετοχικότητας, έγινε ένα ΔΣ όπου πρακτικά τότε άρχισε μια αντιπαράθεση, αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτή τη φράση. Το ΔΣ έγινε με αντικειμενικό σκοπό να καλυφθούν οι οικονομικές ανάγκες της ΠΑΕ εκείνη τη χρονιά. Θυμίζω είχε εγκριθεί ένας προϋπολογισμός μετά από διαβουλεύσεις και συζητήσεις και έγινε η υπέρβαση κατά 15 εκατομμύρια ευρώ. Είχε επίσημα εγκριθεί, αλλά παρά τις διαβεβαιώσεις των προέδρων δεν ήταν δυνατόν το Μάριο τα καλυφθεί το κενό. Έγινε ΔΣ και ομόφωνα αποφασίστηκε να γίνει ΑΜΚ. Μέχρι εκείνη την ημέρα είχαν μπει 150 εκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για 50 δισεκατομμύρια ελληνικές δραχμές. Δεν είναι αυτός ο λόγος που είμαστε εδώ. Είναι σημαντικό να τοποθετηθούν τα γεγονότα όπως έγιναν.

Τέλος Απριλίου έγινε συνάντηση μεταξύ εμού, του τότε προέδρου Νικόλα Πατέρα και του Ανδρέα Βγενόπουλου. Συναντηθήκαμε μετά από πολλούς μήνες με σκοπό να συζητήσουμε τα θέματα και τα προβλήματα μεταξύ μας, ως μέτοχοι που οικονομικά θέλουν να δώσουν λύση. Αυτά ήταν θέματα που δεν αφορούσαν τον κόσμο, αλλά έπρεπε να διευθετηθούν. Οι επαφές μας από το 2009 ήταν ελάχιστες. Κυρίως ήταν δια αλληλογραφίας και παρά την αντιπαλότητα ή καλύτερα τη διαφορετικότητα των απόψεών μας ήταν σε καλό κλίμα. Τα θέματα ήταν δύο. Το βασικό που επέμενα ήταν η απόλυση του Κώστα Αντωνίου. Το θεωρούσα και τον θεωρώ αποτυχημένο και υπεύθυνο όλων των μεταγραφών του Παναθηναϊκού. Το δεύτερο ήταν να μπορεί να επιλεχθεί μια καλύτερη διοικητική επιλογή και να μην υπάρξουν εκπλήξεις στον προϋπολογισμό. Είναι δύσκολο για κάθε μέτοχο και ακόμα δυσκολότερο για τον μεγαλύτερο μέτοχο, να καλείται να καλύπτει ελλείμματα. Δεν μπορεί να διοικηθεί καμία ποδοσφαιρική ομάδα όταν καλείσαι εν αγνοία σου να κλείσεις τρύπες. Στο θέμα του Αντωνίου ήταν κάθετα αντίθετος ο Νίκος Πατέρας.

Η συζήτηση ξεκίνησε εκείνη την ημέρα. Παρά το γεγονός ότι ήταν πολύωρη, ήταν σε καλό. Η πλευρά μου υπολόγιζε ότι είναι απαραίτητα 30 εκατομμύρια ευρώ. 15 για την προηγούμενη χρονιά και άλλα τόσα για την επόμενη. Από αυτά εμείς έπρεπε να καταθέσουμε τα 18. Ζητάγαμε εγγυήσεις για αν θα τα βάλουν οι υπόλοιποι και όχι εξηγήσεις για το που θα ξοδευτούν. Αλλά, η άλλη πλευρά έλεγε να μπουν περισσότερα όχι μόνο άλλα 30, αλλά 50 εκατομμύρια ευρώ. Είπαμε να ξανασυναντηθούμε. Περάσανε 3 εβδομάδες από εκείνη τη μέρα, αν δεν κάνω λάθος. Στις 21 Μαΐου βρεθήκαμε και με τον Αντρέα και με τον Νίκο. Μόνο που ο Νίκος μού ανακοίνωσε ότι παραιτείται. Ότι είναι κουρασμένος και δεν θέλει να αναμειχθεί άλλο με τον Παναθηναϊκό.

Ουδέποτε είπα ότι υπήρξε κακοδιαχείριση από τον Πατέρα. Το λέω για να το ξεκαθαρίσω, γιατί έχουν γραφτεί κατά καιρούς διάφορα πράγματα. Είχαμε πει όχι σε υπέρβαση, κάτι που είχαμε αποφασίσει ομόφωνα. Δεν υπήρχε κανένα θέμα κακοδιαχείρισης. Είμαι κατηγορηματικός.

Η παραίτηση του Νίκου με αιφνιδίασε και αυτό ήταν ένα πρόβλημα που έπρεπε να διαχειριστώ και έπρεπε να αντιδράσω. Μου είπε να μην γίνει γνωστό μέχρι την Παρασκευή που θα το ανακοίνωνε ο ίδιος. Εγώ από την πλευρά μου έκανα και επίσημη δήλωση εκφράζοντας την στήριξή μου σε αυτόν, κόντρα σε συγκεκριμένη εφημερίδα που τον κατηγορούσε.

Ξεκαθάρισα και στον Αντρέα και στον Νίκο ότι δεν είχα κάποιον άλλον πρόεδρο στο μυαλό μου. Τότε ο Αντρέας σωστά έλεγε ότι μέχρι την Παρασκευή έπρεπε να έχουμε τον επόμενο πρόεδρο για να μην έχουμε θέματα. Τους είπα κύριοι, προτείνετε εσείς κάποιον και δεν έχω κανένα πρόβλημα να το στηρίξω. Προτάθηκε μάλιστα από τον Πατέρα ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης και είπε ότι δεν έχω καμία αντίρρηση. Με την παραίτηση όμως του Πατέρα, δεν προχώρησε.

Μέσα στο Σαββατοκύριακο είχα σειρά τηλεφωνικών επαφών με τον Πατέρα για να βρεθεί τρόπος και να διασφαλιστεί η επόμενη μέρα, ώστε να μην μας φέρει προ εκπλήξεων. Χαρακτηριστικά είπα ότι εσείς θα βρείτε ποιος θα είναι ο τεχνικός διευθυντής, εσείς θα τον προτείνετε, εγώ θέλω μόνο το δικαίωμα να ασκήσω βέτο σε περίπτωση που έχω σοβαρές ανησυχίες. Τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος είχα έντονη συνομιλία με τον Αντρέα, η συμπεριφορά του δεν ήταν η αναμενόμενη και με προβλημάτισε πολύ. Όποτε είχαμε μια αντιπαράθεση ή μη συμφωνία καλύτερα, την επόμενη μέρα μέσα από συγκεκριμένη εφημερίδα διάβαζα για τις θέσεις που ακολουθούσα και δεχόμουν επίθεση. Έκανα μια λευκή επιστολή σε όλες τις εφημερίδες για τη θέση της ΠΑΕ, και το τι ακριβώς είχε γίνει. Εκείνο το καλοκαίρι προσπαθούσαμε να βρούμε διοικητική σταθερότητα. Με δεδομένο ότι κανένας από τους μετόχους δεν ήθελε την προεδρία. Με λύπη μου λέω ότι ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλοι ήταν πρόθυμοι, αλλά εξέφραζαν πολλές επιφυλάξεις και τελικά δεν έκαναν το βήμα, παρά τις πιέσεις από τον κόσμο, αν και πρέπει να τονίσω ότι είναι οι άνθρωποι που έχουν προσφέρει τα περισσότερα στον Παναθηναϊκό.

Εγώ προσπάθησαν να βρω πρόεδρο κοινής αποδοχής, αλλά η προσπάθειά μου έπεσε στο κενό. Ήταν να αναλάβει τεχνικός διευθυντής ο κύριος Κόντης και πρόεδρος ο Θανάσης Κανελλόπουλος. Δεν χρειάζεται να πω πολλά, όλοι ξέρετε ποιος είναι ο Κανελλόπουλος και δεν έπρεπε να μπει σε καμία περίπτωση.

Αντιμετωπίσαμε καταστάσεις απαράδεκτες. Ύβρεις προς εμένα και την οικογένειά μου. Η κατάσταση ήταν απαράδεκτη. Άρρωστη

Προχωρήσαμε με μία λύση που πιστεύαμε ότι θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Καταλάβαινα την πίεση του κόσμου. Υπήρχε εν δυνάμει αγοραστής και παράμετροι που θα έδιναν άλλη διάσταση στον Παναθηναϊκό. Βγήκαμε και είπαμε ότι χρίζουμε το 25%. Το κάναμε για να βρεθεί μία λύση. Το κάναμε γιατί εφόσον υπήρχαν άνθρωποι που ήταν έτοιμοι να βγουν μπροστά.

Μετά από μια πολύωρη συζήτηση συμφωνήθηκε ότι η οικογένειά μου θα συμμετείχε με 30% στο επόμενο συμβούλιο και στις αυξήσεις και θα κινούταν σε αυτό το επίπεδο. Αρα και στην επόμενη αύξηση με 30% θα μπαίναμε, είχαμε δεσμευτεί και ότι θα ήμασταν μειοψηφία στο ΔΣ και μέχρι το τέλος του κόσμου το ποσοστό που χάριζα θα το έπαιρνε μέσω αύξησης ο Ανδρέας. Τονίζω ότι ο Πατέρας ποτέ δεν είχε δηλώσει υποψήφιος αγοραστής του Παναθηναϊκού. Ποτέ. Ακόμα ένα θέμα ήταν οι αδιάθετες μετοχές. Συμφωνήθηκε να καλυφθούν από τον Ανδρέα και να αναλάβει πρόεδρος ο Νικόλας.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προσληφθεί ξανά ο Αντωνίου, ο οποίος θα είχε να κάνει με άλλο εν δυνάμει μεγαλομέτοχο. Προχωρήσαμε με αναπτερωμένο ηθικό στην αύξηση του ΜΚ που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Πολλοί μέτοχοι δεν έβαλαν τα χρήματά τους. Βρεθήκαμε να έχουμε βάλει το 54% στο συνολικό ποσό των 9 εκ.

Το ποσό που υπολείπεται αναλάβαμε να το βάλουμε υπό μορφή χορηγίας. Είναι το περίφημο ποσό των 4 εκ που θα κάλυπτε τα αδιάθετα ποσά. Τα υπόλοιπα χρήματα δεν μπήκαν από κανέναν, άρα δεν ολοκληρώθηκε η αύξηση επιτυχώς. Το συμφωνητικό χορηγίας είχε σταλεί, δεν είχε παρά να υπογραφεί, κάτι που για άγνωστους λόγους δεν έγινε. Την δικαιολογία δεν θα τη συζητήσουμε τώρα.

Φτάσαμε στην αιφνιδιαστική αποχώρηση του Βγενόπουλου, που την θεωρώ προσχηματική, αφού ποτέ δεν βγήκε να εξηγήσει στον κόσμο το γιατί. Φυσιολογικά αποχώρησε και ο Νικόλας Πατέρας από την προεδρία. Γνωστή η συνέχεια.

Η οικογένειά μου κράτησε την υπόσχεσή της. Μείναμε έξω από το Δ.Σ και προσπαθήσαμε να ορίσουμε έξι άτομα σε αυτό, για να υπάρχει σταθερότητα. Βρισκόμαστε σε θλιβερή κατάσταση. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Κάποιοι βρίζουν, δημιουργούν προβλήματα και αυτό κοστίζει στην ομάδα. Δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή παρά να ακολουθήσουμε την επόμενη λύση.

Αυτή είναι η αποχώρηση της οικογένειάς μου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί τέλος στην εσωστρέφεια και την διχόνοια. Αφού δεν είμαστε μέλος στον Παναθηναϊκό. αποχωρούμε άμεσα, καθιστώντας τις μετοχές μας αδρανείς και ανενεργές, παραχωρώντας τες σε δικηγορικό γραφείο πληρεξούσιο της Αθήνας.

Δεν συμμετέχουμε πλέον στις αποφάσεις. Οι υπόλοιποι μέτοχοι έχουν την δυνατότητα να ασκήσουν διοίκηση. Αυτή η πρωτοβουλία μας, αφήνει ελεύθερο το πεδίο προκειμένου να βρεθεί κάποιος να πάρει τις μετοχές. Το θέμα μεταβίβασης των μετοχών στον Ερασιτέχνη είναι άτοπο. Τελεί ήδη υπό διοίκηση πρωτοδικείου και δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος. Εφόσον ο Ερασιτέχνης λύσει το πρόβλημά του είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις.

Ο Παναθηναϊκός σπαράζεται από έναν άνανδρο πόλεμο που διαρκεί εδώ και πολύ καιρό. Η στοχοποίηση της οικογένειάς μου και εμένα προσωπικά, έχει κυρίαρχο ρόλο. Προχωρούν σε ύβρεις και βανδαλισμούς στο γήπεδο κάνοντας κακό στην ομάδα. Ως εδώ. Μετά από 32 χρόνια ο Παναθηναϊκός θα πορευτεί χωρίς την οικογένεια Βαρδινογιάννη".


«Η καλύτερη στιγμή το 2004, όταν πήραμε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, ξεφτιλίζοντας τον Ολυμπιακό».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα μεγάλα λάθη που έγιναν επί ημερών του, ξεκαθαρίζοντας πως τα δύο εξ αυτών θα τα ξαναέκανε, αναφερόμενος στη σχέση του με τους οπαδούς και την «προστασία» μέσω διαιτησίας της ομάδας. Μίλησε όμως και για το θέμα κατασκευής γηπέδου στο Βοτανικό, αποκαλύπτοντας πως οι προσφυγές έγιναν –όλως τυχαίως- όταν ανακοίβσε στο Δ.Σ πως όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει η κατασκευή του.

«Τρία μεγάλα λάθη έχω κάνει στη θητεία μου. Τα δύο θα τα ξανάκανα, το τρίτο όχι. Το ένα λάθος είναι πως δεν έφερα κοντά τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Δηλαδή αυτούς που θα τους έδινα εισιτήρια φτηνά για να τα πουλάνε πιο ακριβά, αυτούς που θα έπρεπε να βγάζω από τη φυλακή, αυτούς που θα έπρεπε να έχω στην ασφάλειά μου. Αυτό είναι ένα λάθος που μου κόστισε, αλλά θα το ξαναέκανα.

Το δεύτερο λάθος ήταν που δεν προστάτευσα την ομάδα μετά τον τίτλο του 2004, όταν κάναμε το νταμπλ και την επόμενη σεζόν κάναμε τρεις ισοπαλίες στις τελευταίες αγωνιστικές. Η λύση είναι απλή. Πληρώνεις και παίρνεις τα αποτελέσματα που θέλεις. Προτίμησα να χάσω το πρωτάθλημα του 2005, παρά να το πάρω κάλπικα. Κι αυτό το λάθος θα το ξαναέκανα.

Το τρίτο αφορά το γήπεδο. Με το γήπεδο έχουμε περάσει πολλά και λίγοι ξέρουν τα πραγματικά γεγονότα και τον πόλεμο που είχαμε προκειμένου να μην γίνει το γήπεδο ή να γίνει αλλού. Τελικά καταλήξαμε στον Βοτανικό. Τον Ελαιώνα που έλεγαν κάποιες εποχές «ούτε τον άλλον αιώνα». Είχαμε καταφέρει το 2008, την χρονιά που ο Παναθηναϊκός ήταν υπατμόν, να έχει ξεκινήσει το πρότζεκτ. Ο Βωβός να έχει ξεκινήσει να χτίζει το εμπορικό του κέντρο, πάνω από ένα χρόνο. Το έχτιζε χωρίς ούτε μία προσφυγή. Είχαμε κλείσει εμπορικές συμφωνίες που διασφάλιζαν το πρότζεκτ. Είχαμε κλείσει και χρηματοδότηση και είχαμε συμφωνήσει με τον δήμο και είχαμε υπογράψει συμφωνία με εταιρία που θα τρέξει το έργο. Αυτά τα ήξεραν πέντε άνθρωποι.

Το γήπεδο του Παναθηναϊκού είχε φτάσει κοντά στη ολοκλήρωση, είχε βγει οικοδομική άδεια. Με δεδομένη την άδεια και συμφωνημένα τα πάντα, έκανα το λάθος και το ανακοίνωσα στο Δ.Σ του Παναθηναϊκού. Τυχαία και συμπτωματικά μετά από 15 μέρες και 2 μήνες αφού λήξει η προθεσμία για καταγγελίες, έγινε η καταγγελία. Δεν το θεωρώ τυχαίο και δυστυχώς έγινε η προσφυγή που αν περίμενα 15 μέρες, θα ήταν εκπρόθεσμη. Αυτό το λάθος δεν το ξανάκανα».

«Δεν μπορώ να πω ότι φεύγω ηττημένος. Αν βάλουμε μέτρο σύγκρισης τα πρωταθλήματα, τότε χάσαμε. Αν κοιτάξουμε τους τρόπους κατάκτησης τίτλων, πετύχαμε. Δημιουργήσαμε την πιο επιτυχημένη ομάδα στην Ευρώπη με κανονικά μπάτζετ. Δημιουργήσαμε τη Σούπερ Λίγκα. Σας θυμίζουμε πως χάσαμε το 2006 το πρωτάθλημα επειδή όλη η βρώμα και το κατεστημένο του ελληνικού ποδοσφαίρου ήξερε πως στο πρώτο πέναλτι που δεν θα μας έδιναν θα διαλυόμασταν. Πανηγυρίσαμε την επιτυχία της Εθνικής το 2004 που αποτελούνταν από παίκτες του Παναθηναϊκού ή άλλους που έφυγαν σε προχωρημένοι ηλικία. Είχαμε ομάδα με ήθος. Ήμασταν οι μόνοι που δεν χρωστάγαμε σε κανέναν. Δυστυχώς, η ιστορία μετράει τα πρωταθλήματα».

Άλλα σημαντικά σημεία της συνέντευξης Τύπου:

«Αν θέλαμε το 2008 θα είχαμε πουλήσει τον Παναθηναϊκό, θα τα είχαμε οικονομήσει και θα ήταν όλα μια χαρά. Προτιμήσαμε μια άλλη λύση. Από εκεί και μετά η οικογένεια δεν έχει την παραμικρή συμμετοχή σε οποιαδήποτε απόφαση. Για το ποιοι παίκτες ήρθαν ή έφυγαν, δεν είχα ούτε έχω ιδέα».

«Δεν θα είναι το βασικό πρόβλημα για την αγορά του Παναθηναϊκού η Παιανία. Οποιοσδήποτε σοβαρός επενδυτής μπορεί να αγοράσει 60-70 στρέμματα και να φτιάξει 5 γήπεδα. Για το μεταβατικό στάδιο μπορούμε να τα βρούμε».

«Η εταιρεία λαϊκή βάσης κατά τη γνώμη μου δεν έχει τύχη, αλλά αν υπάρχει μια σοβαρή πρόταση, θα συζητηθεί».

«Ο Παναθηναϊκός έχει μια άυλη αξία που είναι τεράστια και δεν αποτιμάται. Τώρα δεν φτάσαμε από τα 200 εκατ. ευρώ στο μηδέν έτσι. Το κάνουμε για να βρεθεί μια λύση».

«Θεωρούσα και θεωρώ αποτυχημένο τον Κώστα Αντωνίου στη θέση του τεχνικού διευθυντή. Σε αυτό το θέμα ήταν κάθετα αντίθετος ο Νίκος Πατέρας. Ζήτησα να μπει κάποιος άλλος στη θέση του κι εγώ ήθελα να διατηρήσω το δικαίωμα βέτο».

«Δεν είχα πει ποτέ πως ο Νίκος Πατέρας έκανε κακοδιαχείριση στην ΠΑΕ, το μόνο που είπα ήταν πως ήθελα να μην υπερβούμε το μπάτζετ».

«Ήταν φυσιολογικό τον πρώτο χρόνο της πολυμετοχικότητας να ξοδευτούν πολλά χρήματα. Αυτό που θεωρώ μεγάλο λάθος είναι να έχει συμφωνηθεί ένας προϋπολογισμός και στη συνέχεια να εκτελείται λάθος και να έχουμε τα αποτελέσματα που μας ταλαιπωρούν ακόμη και σήμερα. Δεν είναι αποκλειστική ευθύνη του Νίκου Πατέρα αυτό, αλλά του τεχνικού διευθυντή. Όταν έχεις όμως έναν κόσμο που ζητεί συνεχώς μεταγραφές και έναν μέτοχο που πιέζει ανηλεώς για αυτό, είναι φυσιολογικό να σκορπάς τα λεφτά. Στον κόσμο του ποδοσφαίρου δεν υπάρχει λογική και επιχειρηματικότητα, αλλά δημαγωγία. Είναι πολύ εύκολο κάποιος να διοικεί όταν υπάρχει δίπλα του κάποιος που του λέει ξόδεψε λεφτά κι εγώ είμαι εδώ».

«Η παραίτηση Πατέρα από την προεδρεία με αιφνιδίασε, όχι με την κακή έννοια. Ο Βγενόπουλος πρότεινε να μπει ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης, χωρίς εγώ να έχω καμία αντίρρηση».

«Με λύπη μου αναφέρω πως Θανάσης και Παύλος Γιαννακόπουλος δεν πήραν την απόφαση να μπουν στην προεδρεία, επειδή πιέστηκαν από μερίδα του κόσμου να μην το κάνουν. Έδωσαν τα περισσότερα από όλους τους άλλους. Η πρόταση Πατέρα ήταν να αναλάβουν Κόντης, Κανελλόπουλος. Δεν χρειάζεται να σας πω εγώ ποιος είναι ο Κανελλόπουλος».

«Όταν πρότεινα να δώσω τις μετοχές έγινε συνάντηση και συμφωνήθηκε το εξής. Η οικογένειά μου δεσμεύτηκε πως θα ήμασταν χρηματοδότες κατά 30% και το ποσοστό μου θα το χάριζα στον Ερασιτέχνη και μέσω αύξησης Μ.Κ, ουσιαστικά θα πήγαινε στον Ανδρέα Βγενόπουλου με πρόεδρο τον Νίκο Πατέρα, χωρίς να έχω εγώ καμία αντίρρηση για τις αποφάσεις που θα έπαιρνε».

«Η αύξηση Μ.Κ δεν έγινε ποτέ. Δεν μπήκαν χρήματα από κανέναν. Εμείς θα συμμετείχαμε με 4 εκατ. ευρώ με τη μορφή χορηγίας».

«Προσχηματική η αποχώρηση του κ. Ανδρέα από την ομάδα μετά από θλιβερά μεν, αλλά μικρής έκτασης επεισόδια με τον Ολυμπιακό Βόλου».

Παρακολουθήσατε live από το www,sport-fm.gr την συνέντευξη Τύπου