Οταν ο όχλος φωνάζει... (Sportday / Μιχάλης Τσόχος)

Άκουγα τους οργανωμένους της Θύρας 7 να φωνάζουν ρυθμικά το όνομα του Τροντ Σόλιντ και είχα μια απορία. Υπάρχει στην ιστορία του Ολυμπιακού προπονητής που να άκουσε ρυθμικά το όνομά του, τη στιγμή που η ομάδα έτρωγε τέσσερα γκολ στο Καραϊσκάκη;

Δεν βρήκα κάποιον πρόχειρο. Στη συνέχεια έψαξα να θυμηθώ αν στο παρελθόν έχει αποδοκιμαστεί εν χορώ ο Κόκκαλης; Και γι' αυτό δεν βρήκα κάτι πρόχειρο. Στη συνέχεια τους άκουσα να ζητούν παίκτες, αλλά να έχουν και προτιμήσεις. Το νόημα ήταν: όχι σε Μπασινά, ναι σε Ζιοβάνι. Όλα αυτά μαζί με εμένα τα άκουγε λίγα μέτρα πιο ψηλά και ο Κόκκαλης.

Σήμερα θα μπορούσα να κοκορεύομαι. Να ξεκινήσω το κομμάτι λέγοντας: «Μάγκες, όσα είπατε χθες το βράδυ στο Καραϊσκάκη τα έγραψα πριν από μία εβδομάδα». Και δεν έχει καμία σημασία να το κάνω. Και στο φινάλε σιγά την ανακάλυψη που έκανα. Και ποιος δεν τα ήξερε άλλωστε. Ο Κόκκαλης έχει να βάλει το χέρι στην τσέπη από το καλοκαίρι του 2001 και όπως έλεγε η γιαγιά μου, «με πορδές δεν βάφονται αυγά». Σε όλα αυτά δεν υπάρχει αντίρρηση και είναι βέβαιο ότι όσα ακούστηκαν χθες έχουν βάση. Όπως είναι καλό να υπάρχει κριτική, έστω και έπειτα από 10 χρόνια, προς τον Κόκκαλη, ο οποίος υποσχέθηκε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ το 2007 παίρνοντας τον Μπουλούτ, τον Λέμενς και τον Ντάνι.

Όμως σήμερα δεν είναι μέρα πανικού. Αν ο Κόκκαλης αποφασίσει εν θερμώ να πάρει παίκτες ή να μην πάρει τον Μπασινά ή να ξαναφέρει τον Ζιοβάνι ή να διώξει τον Λούβαρη ή να κρατήσει τον Σόλιντ ή να διώξει τον Σόλιντ. Οταν ο όχλος αποφασίζει, έστω και αν έχει σωστά κίνητρα και έχει δίκιο, συνήθως αποφασίζει λάθος. Θα είναι λάθος να γίνει αυτό τώρα. Οι ομάδες δεν χτίζονται μόνο με λεφτά. Ακόμη και αν βάλει περισσότερα από κάθε άλλη φορά ο Κόκκαλης, ο κίνδυνος ο Ολυμπιακός να παραμείνει κακή ομάδα είναι μεγάλος. Να βάλει λεφτά, ρε παιδιά, αλλά όχι για να πάρει τους παίκτες που θέλει αυτός να βλέπει από τη σουίτα.

Δυστυχώς το πράγμα είναι περίπλοκο. Και κάτι τελευταίο. Χθες, 1η Νοεμβρίου, έχω την αίσθηση ότι τελείωσε ο Τροντ Σόλιντ. Δεν ξέρω αν θα απολυθεί αύριο, έπειτα από ένα μήνα ή το καλοκαίρι, αλλά ο Κόκκαλης είναι αρκετά αλαζόνας για να δεχθεί να συνεργαστεί με έναν προπονητή που γνώρισε την αποθέωση τη βραδιά που ο ίδιος γιουχαΐστηκε. Νομίζω ότι ο Νορβηγός αποτελεί παρελθόν και απλώς απομένει να μάθουμε την ημέρα που θα φύγει.