«Να αναδομήσουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο»

Η συνεχής παρουσία της Ελλάδας στα μεγάλα ποδοσφαιρικά ραντεβού, αλλά και η εκ βάθρων αναδόμηση του αθλήματος στη χώρα είναι οι μεγάλοι στόχοι του Φερνάντο Σάντος, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στη «Diario de Noticias». «Αναγνώριση της δουλειάς μου στην Ελλάδα η πρόσληψή μου», τόνισε ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός. «Ο Ρεχάγκελ έγραψε ιστορία, αλλά εγώ έχω τη δική μου φιλοσοφία», πρόσθεσε.

Διαβάστε επίσης πώς βιώνει τις αλλαγές στην καθημερινότητά του, την κριτική που άσκησε στον Κάρλος Κεϊρός και τι δηλώνει για τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Ντέκο.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Όταν το Μάρτιο μάς είχατε πει ότι είχατε αποφασίσει για το μέλλον σας στον ΠΑΟΚ, γνωρίζατε το ενδιαφέρον της ελληνικής ομοσπονδίας;
«Όχι. Πήρα αυτή την απόφαση γιατί κατάλαβα πως είχα φτάσει στο τέλος ενός κύκλου και ενημέρωσα τη διοίκηση για αυτό δύο μήνες πριν τελειώσει το πρωτάθλημα. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για τη δουλειά μου, αλλά είχα ανάγκη να σταματήσω και να σκεφτώ. Εξακολουθώ να διατηρώ πολύ καλή σχέση και φιλία με τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ. Τους ευχαριστώ για την εξαιρετική συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια που ήμασταν μαζί και τους εύχομαι καλή επιτυχία στο μέλλον».

Ως γνωστός προπονητής στην Ελλάδα, περιμένατε την πρόταση της ελληνικής ομοσπονδίας;
«Μετά την αποχώρηση του Ότο Ρεχάγκελ δεν με εξέπληξε το γεγονός ότι το όνομά μου ακούστηκε για την αντικατάστασή του. Πιστεύω πως ήταν η αναγνώριση του έργου μου στα επτά χρόνια που βρίσκομαι στο ελληνικό ποδόσφαιρο».

Ήταν στα πλάνα σας να γίνετε προπονητής της εθνικής Ελλάδος;
«Για πολλά χρόνια φανταζόμουν την εμπειρία να είμαι προπονητής σε ένα εθνικό συγκρότημα. Όμως δεν έκανα ποτέ τέτοια σχέδια. Όλα έγιναν τυχαία».

Με την εθνική Ελλάδος ανοίγει για σας ένας νέος επαγγελματικός κύκλος. Θα είναι ο τελευταίος;
«Δεν μπορώ να πω ναι ή όχι. Όταν ήρθε η πρόταση, άρχισα να σκέφτομαι πώς θα ήταν να δουλέψω σε μια εθνική ομάδα και πώς θα αισθανόμουν. Για πολλά χρόνια έκανα προπονήσεις καθημερινά και μου άρεσε πολύ. Τώρα δεν θα έχω κάθε μέρα μια ομάδα να προπονώ, αλλά θα κάνω άλλα πράγματα που ελπίζω να μου αρέσουν εξίσου. Περιμένω να είναι μία μακρά εμπειρία και με καλά αποτελέσματα. Τώρα, αν θα είναι ο τελευταίος επαγγελματικός κύκλος, είναι κάτι που δεν το γνωρίζω».

Θα σας λείψει η αδρεναλίνη, αλλά θα κερδίσετε κάτι…
«Είναι διαφορετική η οπτική της κάθε δουλειάς. Το 90% της νέας μου ασχολίας θα είναι σε ένα γραφείο, να σχεδιάζω και να προγραμματίζω. Η προπόνηση δεν θα είναι μόνο λιγότερες ώρες, αλλά θα είναι διαφορετική. Όμως ο νέος μου ρόλος περιλαμβάνει περισσότερες ομιλίας και κατ΄ ιδίαν συζητήσεις με τους παίκτες».

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα στοιχεία που διακρίνουν έναν σπουδαίο προπονητή;
«Πιστεύω πως είναι τρία τα στοιχεία. Η σοφή επιλογή των παικτών, καθώς πρέπει να ψάχνουμε τους καλύτερους και να βρίσκουμε τον τρόπο παιχνιδιού που αναδεικνύει τις αρετές τους. Επίσης είναι απαραίτητο οι παίκτες να αντιλαμβάνονται ότι ο προπονητής τούς παρακολουθεί από κοντά, ότι είναι κοντά τους καθημερινά και για το λόγο αυτό θα μένω μόνιμα στην Ελλάδα. Πρέπει επίσης ο προπονητής να έχει ηγετικές ικανότητες. Πρέπει να είναι κατά 80% ηγέτης και κατά 20% προπονητής».

Αναλαμβάνετε μία ομάδα που ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ποιοι στόχοι έχουν τεθεί;
«Θέλουμε να διατηρήσουμε την παρουσία μας στα τελικά του Euro και του Παγκοσμίου Κυπέλλου και να βοηθήσουμε στην αναδόμηση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ξέρω πως χρειάζεται χρόνος, αλλά για την ώρα αντιλαμβάνομαι πως κοιτάμε μόνο την επόμενη διετία, γιατί δεν γνωρίζω πώς θα προσαρμοστώ σε αυτό το νέο τρόπο ζωής. Όχι από άποψης προπονητής, δεν ξέρω απλώς πώς θα αισθάνομαι που δεν θα πηγαίνω κάθε μέρα στο γήπεδο. Πριν από έναν αγώνα, για παράδειγμα, πλέον θα έχουμε δύο προπονήσεις, ενώ παλαιότερα είχαμε οκτώ ή εννέα μέσα στην εβδομάδα. Ασφαλώς έχω πολλά πράγματα να κάνω, από το σχεδιασμό της ομάδας μέχρι τη μελέτη των αντιπάλων και την αξιολόγηση των παικτών».

Είπατε πως θα μένετε μόνιμα στην Ελλάδα…
«Ναι, γιατί πιστεύω πως είναι σημαντικό να διατηρείς συνεχή επαφή με την πραγματικότητα της χώρας. Από όλες τις απόψεις…».

Πώς νιώθουν οι Έλληνες για την εθνική τους ομάδα;
«Την αγαπούν πολύ κι έχω μεγάλο πάθος για τη χώρα τους».

Η Ελλάδα παίζει ένα ποδόσφαιρο που δεν είναι ελκυστικό. Θα αλλάξει αυτό;
«Αυτή η ομάδα κατέκτησε το Euro και ήταν ένα σπουδαίο επίτευγμα. Το όνομα του Ρεχάγκελ θα είναι για πάντα χαραγμένο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά κάθε προπονητής έχει το δικό του τρόπο σκέψης για το παιχνίδι κι εγώ έχω έναν διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού».

Πώς είδατε την παρουσία της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο;
«Παρακολούθησα προσεκτικά τα παιχνίδια. Στόχος ήταν η πρόκριση από τη φάση των ομίλων και θεωρητικά, βάσει της δυναμικότητας των αντιπάλων, ήταν εφικτός, αλλά δεν επετεύχθη».

Αν δεν ερχόταν η πρόταση της Ελλάδας, πού θα ήσασταν τώρα;
«Πιθανότατα θα ξεκουραζόμουν. Θα χρειαζόμουν λίγο χρόνο».

Η Πόρτο δεν είχε προπονητή στο τέλος της σεζόν. Θα αποδεχόσασταν μία τέτοια πρόταση;
«Θα την εξέταζα, όπως και κάθε άλλη πρόταση. Το ίδιο και αν υπήρχε πρόταση από τη Σπόρτινγκ».

Η Μπράγκα έχει πλέον καθιερωθεί μεταξύ των δυνάμεων της Πορτογαλίας. Θα αναλαμβάνατε την τεχνική της ηγεσία;
«Φυσικά. Στην Πορτογαλία υπάρχουν τρεις μεγάλες ομάδες, αλλά ποτέ δεν βάζω όρια και δεν κάνω διακρίσεις. Για παράδειγμα, η Εστορίλ και η Μαρίτιμο είναι για συναισθηματικούς λόγους δύο ομάδες στις οποίες θα σκεφτόμουν να επιστρέψω κάποια μέρα».

Η αποχώρησή σας από την προπονητική είναι κοντά;
«Δεν μπορείς να βάλεις ημερομηνία λήξης, αλλά είμαι ήδη 55 ετών και έχω να κάνω πολλά πράγματα κι εκτός ποδοσφαίρου. Κάποια μέρα θα ξεκαθαρίσουν όλα. Θα ήθελα να αφοσιωθώ στον εθελοντισμό, στην οικογένειά μου…».

Θα αναλαμβάνατε κάποιο άλλο πόστο σε μία ομάδα;
«Δεν θα απέκλεια την περίπτωση να εργαστώ ως αθλητικός διευθυντής ή μάνατζερ».

Με την ανάληψη της ηγεσίας της Ελλάδας, παύει να αποτελεί για σας στόχο να δουλέψετε στην εθνική Πορτογαλίας;
«Η επιθυμία μου να δουλέψω σε μία εθνική γίνεται πραγματικότητα με τη συμφωνία μου με την Ελλάδα. Όμως δύσκολα μπορείς να πεις όχι στην πατρίδα σου».

Θα μπορούσε να πάει καλύτερα η Πορτογαλία στο Μουντιάλ;
«Ίσως. Πέτυχε το μίνιμουμ στόχο, την πρόκριση από τη φάση των ομίλων».

Πιστεύετε πως η ομάδα δεν έπαιξε όσο επιθετικά έπρεπε;
«Στο ματς με τη Βραζιλία, ναι. Και στο ματς με την Ισπανία, μετά το γκολ. Ομολογώ πως θα παρέτασσα διαφορετικά την ομάδα. Όμως ήταν μία απόφαση του προπονητή. Κάποιες σου βγαίνουν κι άλλες όχι».

Τι θα κάνατε διαφορετικά στο ματς με την Ισπανία;
«Μετά το 1-0, θα έβγαζα τον Πέπε, θα έβαζα τον Λιέντσον και θα άλλαζα το σύστημα σε 4-4-2».

Μετά την κριτική που άσκησε στον προπονητή, έπρεπε ο Ντέκο να εκδιωχθεί από την ομάδα;
«Θα έπρεπε είτε να μείνει και να υπολογίζεται κανονικά είτε να απομακρυνθεί. Ξέρω πολύ καλά τον Ντέκο. Έκανε πάνω στα νεύρα του αυτές τις δηλώσεις και το μετάνιωσε. Εγώ θα τον κρατούσα στην ομάδα. Η απουσία του φάνηκε, ιδιαίτερα στο ματς με την Ισπανία».

Τι έγινε στην περίπτωση του Νάνι;
«Δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις. Και πιστεύω πως ο Κάρλος Κεϊρός δεν θα τον άφηνε εκτός ομάδας αν δεν υπήρχε σοβαρός ιατρικός λόγος».

Ο Ρονάλντο είπε μετά το ματς ‘Ρωτήστε τον Κεϊρός γιατί αποκλειστήκαμε’. Εσείς τι θα κάνατε σε αυτή την περίπτωση;
«Ο Κριστιάνο μίλησε πάνω στην ένταση. Πιστεύω πως οι παίκτες δεν θα πρέπει να μιλούν εκείνη την ώρα. Θα πρέπει να αποφεύγονται οι δηλώσεις αμέσως μετά τα ματς. Είναι λογικό κάποιος να πει κάτι χωρίς να το έχει σκεφτεί καλά και να προκληθεί αναταραχή».

Πώς κρίνετε την παρουσία του Ρονάλντο στο Μουντιάλ;
«Τον γνωρίζω από τη Σπόρτινγκ. Δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με τον εαυτό του. Δεν κατάφερε να δείξει τις ικανότητές του όσο θα ήθελε στην εθνική ομάδα. Όμως είναι διαφορετικό τι κάνει ένας παίκτης στο σύλλογό του από το τι κάνει στην εθνική ομάδα».

Ποιος ήταν ο καλύτερος παίκτης της Πορτογαλίας;
«Το αμυντικό δίδυμο, Μπρούνο Άλβες και Ρικάρντο Καρβάλιο, είχε πολύ καλή παρουσία. Και η έκπληξη ήταν ο Κοεντράο».

Μπορεί ο Κεϊρός να συνεχίσει στον πάγκο;
«Έχει συμβόλαιο για δύο ακόμη χρόνια και θα πρέπει να το εξαντλήσει, εκτός κι αν υπάρχουν άλλοι λόγοι. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να διορθώσει και ξέρει ποια είναι αυτά. Όπως για παράδειγμα το θέμα που έγινε με τον Νάνι».

Ποια ήταν η καλύτερη ομάδα στο Μουντιάλ;
«Μου άρεσαν πραγματικά η Ισπανία και η Γερμανία».

Ήταν ο Φορλάν ο κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης;
«Ήταν αυτός ή ο Τσάβι. Με βάση την απόδοσή του και τα γκολ που πέτυχε, ήταν σωστή η επιλογή».

Ήταν η απομάκρυνσή σας από την Μπενφίκα και τη Σπόρτινγκ οι μεγαλύτερες αδικίες που βιώσατε στην καριέρα σας;
«Πράγματι, ένιωσα αδικημένος στις δύο αυτές περιπτώσεις. Όταν ήμουν στη Σπόρτινγκ, βρισκόμουν εκτός της χώρας, σχεδίαζα την ομάδα και έμαθα για την απόλυσή μου από τις εφημερίδες. Από την Μπενφίκα έφυγα μετά από μία ισοπαλία με τη Λεϊσόες, από τη στιγμή που δεν είχαμε πολλούς παίκτες-κλειδιά. Οι καταστάσεις αυτές με έκαναν πιο δυνατό. Φυσικά και λυπάμαι που δεν κατέκτησα το πρωτάθλημα με τη Σπόρτινγκ ή την Μπενφίκα. Πάντως δεν άκουσα ποτέ από κανέναν να υποτιμά τη δουλειά μου».

Με ποιον παίκτη απολαμβάνατε περισσότερη τη συνεργασία και ποιος σας σεβόταν λιγότερο;
«Είναι ένας παίκτης που καλύπτει την ίδια απάντηση. Ο Ντέκο. Στην αρχή χρειάστηκε πολλή δουλειά για να τα βρούμε, αλλά μετά ήταν χαρά μου η συνεργασία μας. Είχα την τύχη να συνεργαστώ στην καριέρα μου με φανταστικούς παίκτες».