Ο κύριος Χένρικ Λάρσον!

1η Νοεμβρίου του 2009 και η Έλφσμποργκ αντιμετωπίζει την Χέλσινμποργκ για το σουηδικό πρωτάθλημα. Πόσο μπορεί όμως να απασχολεί αυτό κάποιον, πέραν του στοιχηματικού ενδιαφέροντος; Κι’ όμως η συγκεκριμένη αναμέτρηση έχει ξεχωριστή σημασία για τους Σουηδούς -και όχι μόνο- φιλάθλους, καθώς πρόκειται για το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του Χένρικ Λάρσον! Το www.sport-fm.gr θυμάται την πορεία του μεγάλου επιθετικού από την αρχή μέχρι και το τέλος της. Ενός ανθρώπου που κύριος ήρθε και κύριος φεύγει από το χώρο του ποδοσφαίρου.

Γράφει ο Βαγγέλης Αυγουστής

Ο «Χένκε» (όπως είναι το παρατσούκλι του) είχε γνωστοποιήσει την απόφαση του να αποχωρήσει από τις 20 Οκτωβρίου και ήθελε ο τελευταίος του αγώνας να είναι με τoν σύλλογο στον οποίον ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά.

Για κάθε ποδοσφαιριστή είναι δύσκολο το ποδοσφαιρικό «αντίο», αλλά όπως είπε ο Λάρσον: «Είμαι 100% βέβαιος για την απόφασή μου. Είμαι πλέον 38 ετών. Έζησα πολλά και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με υποστήριξαν όλα αυτά τα χρόνια».

Και όταν λέει όλους, ο Σουηδός εννοεί από την πρώτη ομάδα του (την Χόμπαμποργκ στην οποία βρισκόταν από έξι χρονών) μέχρι την τελευταία (Χέλσινμποργκ). Γεννημένος στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971, ο ίδιος δεν περίμενε ότι θα έφτανε σε σημείο να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο του Champions League με την Μπαρτσελόνα το 2006. Κι αυτό γιατί μέχρι τα 13 του οι προπονητές τον χρησιμοποιούσαν για να κουβαλάει τα νερά και τις μπάλες στις προπονήσεις. Δεν περίμενε ότι είχε μέλλον στο χώρο του ποδοσφαίρου και γι’ αυτό τον λόγο δούλευε παράλληλα σε αποθήκες, κουβαλώντας εμπορεύματα, πακετάροντας κιβώτια με φρούτα και λαχανικά. Ζώντας σε μια χώρα που το λαοφιλέστερο άθλημα είναι το ice – hockey, δεν ήθελε και πολύ να πει «αντίο» το ποδόσφαιρο. Αλλά δεν είναι άνθρωπος που τα παρατάει. Το απέδειξε και αργότερα στους δύο σοβαρότατους τραυματισμούς που είχε.

Σημαντικό ρόλο βέβαια σε αυτό, έπαιξε ο προπονητής Μπεντ Πέρσον, που φρόντισε να του επανεφέρει τον ενθουσιασμό για την μπάλα και τον προβίβασε στα 16 του στην πρώτη ομάδα, ενώ ένα χρόνο αργότερα έπαιξε για πρώτη φορά στην τρίτη κατηγορία της Σουηδίας.

Συνεσταλμένος από μικρός, ο Λάρσον σκεφτόταν πολύ το μέλλον του. Τα προσωπικά του.. ζητήματα τακτοποιήθηκαν μόλις σε ηλικία 19 χρονών όταν και παντρεύτηκε τη Μαγδαλένα (απέκτησαν στη συνέχεια δύο παιδιά, τον Τζόρνταν (1997) και την Τζανίς (2002)).

Πλέον, προτεραιότητα του ήταν η οικογένεια και η καλύτερη οικονομική κατάσταση. Περισσότερα λεφτά έβγαζε στις αποθήκες και εκεί είχε επικεντρωθεί το ενδιαφέρον του. Μια μέρα όμως του τηλεφώνησε ένας φίλος του που είχε γνωριμίες με ανθρώπους της ημι-επαγγελματικής τότε Χέλσινμποργκ και τον πήγε στις ακαδημίες του συλλόγου.

Σε ηλικία 21 ετών πλέον, ο Λάρσον δέχθηκε να υπογράψει συμβόλαιο ύψους 300 λιρών το μήνα (περίπου 450 ευρώ σήμερα) δίχως κανένα επιπρόσθετο μπόνους. Ήταν ένα παραπάνω εξτρά εισόδημα. Όμως, τα πράγματα πήγαν απροσδόκητα καλά…

Πέτυχε 34 γκολ στην πρώτη του χρονιά και ήταν από τους «υπεύθυνους» που η ομάδα του προβιβάστηκε στην Πρέμιερ Λιγκ της Σουηδίας, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά μετά από 22 χρόνια. Στα δύο χρόνια που αγωνίστηκε με την μεγάλη ομάδα της πόλης, βρήκε 50 φορές δίχτυα σε 56 παιχνίδια.

Ο Λάρσον δεν θα μπορούσε να περιοριστεί στα στενά όρια της πόλης του. Η μεταγραφή ήρθε το καλοκαίρι του 1993 και ήταν λίγο επεισοδιακή. Κι αυτό γιατί ενώ είχε συμφωνήσει προφορικά με τη Γκρασχόπερς έβαλε την υπογραφή του τελικά σε συμβόλαιο που του πρότεινε η Φέγενορντ.

Τα 400.000 ευρώ που του προσέφερε η Ολλανδική ομάδα ήταν αρκετά για να κάνουν τον Σουηδό να αλλάξει γνώμη και να μετακομίσει την χώρα της τουλίπας. Δείγμα της ευγνωμοσύνης που είχε για την Χέλσινμποργκ, το ότι ζήτησε να μείνει μέχρι τον Νοέμβριο στην Σουηδία, προκειμένου να βοηθήσει την πρώην –πλέον- ομάδα του να αποφύγει τον υποβιβασμό.

Τα πράγματα όμως δεν είχαν την κατάληξη που θα περίμενε όταν έβαζε την «τζίφρα» του στο συμβόλαιο με τους Ολλανδούς. Δεν είχε καλή πρώτη σεζόν, και τη δεύτερη είχε προβλήματα με τον προπονητή της ομάδας. Είχε χάσει τον ρόλο του (άλλες φορές αγωνιζόταν ως δεξί ή αριστερό εξτρέμ, άλλες ως χαφ) και μην αντέχοντας την κριτική των media για την επιθετική δυστοκία του έψαξε να βρει τρόπο να αλλάξει ποδοσφαιρική στέγη. Εκμεταλλευόμενος έναν όρο στο συμβόλαιο του (που έλεγε ότι αν κατέθετε 1 εκατ. ευρώ θα μπορούσε να πάρει την ελευθέρας του) αποδεσμεύτηκε μετά κόπων και βασάνων (το θέμα πήγε στα δικαστήρια) από τον σύλλογο, έχοντας ως παρακαταθήκη μια σχετικά πενιχρή στατιστική, με 26 γκολ σε 101 αγώνες.

Στις 28 Ιουλίου του 1997 υπέγραψε στην ομάδα που θα του άλλαζε τη ζωή, την Σέλτικ. Στην πρώτη του χρονιά, τα έκανε όλα ανάποδα. Στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα έδωσε… ασίστ στον Τσικ Τσάρνλεϊ της Χιμπέρνιαν που σκόραρε και κέρδισε την Σέλτικ με σκορ 2-1, ενώ έβαλε αυτογκόλ στο πρώτο του ευρωπαϊκό ματς. Πέτυχε ωστόσο 16 γκολ και οι «Κέλτες» κατακτούν το πρωτάθλημα έπειτα από εννέα χρόνια ξηρασίας.

Την περίοδο 1998-99 βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα 39 φορές σε Σκωτία και Ευρώπη. Ανακηρύσσεται καλύτερος παίκτης στη Σουηδία, αναγκάζοντας την ομάδα να του ανανεώσει το συμβόλαιο για τέσσερα χρόνια ακόμη ενώ πλέον αποτελούσε και το αγαπημένο παιδί της εξέδρας.



Την επόμενη σεζόν (1999-00) και ενώ έχει πετύχει 7 γκολ σε 7 αγώνες, τραυματίζεται σοβαρά στον αγώνα με τη Λιόν (στη Γαλλία) για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ (21 Οκτωβρίου). Ο Σουηδός έσπασε το πόδι του σε δύο πλευρές. Πολλοί τότε έκαναν λόγο για πρόωρο τέλος, αλλά ο Λάρσον όχι μόνο επέστρεψε (έπειτα από εφτά μήνες), αλλά πραγματοποίησε το 2001 την καλύτερη χρονιά της καριέρας του, κατακτώντας το «χρυσό παπούτσι». 35 γκολ στο πρωτάθλημα, συνολικά 53 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.

Η άτυχη στιγμή του Χ. Λαρσον



Εκπληκτική σεζόν και η επόμενη για τον «Χένκε» που οδήγησε την Σέλτικ στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, απέναντι στην Πόρτο. Ο Λάρσον έκανε ότι μπορούσε στον τελικό, πέτυχε δύο γκολ, αλλά η ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο πήρε τελικά το τρόπαιο, κερδίζοντας με 3-2. Έμεινε για πάντα στην καρδιά των «καθολικών» με τα 242 τέρματα στους 315 αγώνες που έπαιξε. Πέτυχε τα περισσότερα γκολ στην Ευρώπη με φανέλα Βρετανικής ομάδας, αλλά είχε ολοκληρωθεί ο κύκλος του στην ομάδα και έπρεπε να ψάξει κάτι άλλο. Αυτό το «άλλο» ήταν η Μπαρτσελόνα.

Με την ολοκλήρωση της σεζόν 2003-04 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τον Καταλανικό σύλλογο με οψιόν ανανέωσης από την πλευρά του Ισπανικού συλλόγου για ένα ακόμη χρόνο. Στον αγώνα όμως κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης υπέστη το δεύτερο σοβαρό τραυματισμό στην καριέρα του. Παρότι δεν αγωνίστηκε σε ένα μεγάλο αριθμό αγώνων, οι «μπλαουγκράνα» του ανανέωσαν το συμβόλαιο για ακόμη μία χρονιά και εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι δεν λάθεψαν.

Ο Σουηδός βοήθησε ώστε η ομάδα να φτάσει στην κατάκτηση του Champions League απέναντι στην Άρσεναλ το 2006. Πλέον, είχε ολοκληρωθεί ως ποδοσφαιριστής. 13 γκολ μόλις με τη φανέλα της «Μπάρτσα» (σε 53 συμμετοχές) αλλά με τέσσερα μετάλλια παρακαταθήκη. Δύο ως πρωταθλητή Ισπανίας, ένα ως κάτοχος του Σούπερ Καπ Ισπανίας και ένα ως πρωταθλητή Ευρώπης σε συλλογικό επίπεδο.

Τον Ιανουάριο του 2006 ο Χένρικ Λάρσον ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την Μπαρτσελόνα στο τέλος του χρόνου, για να κλείσει την καριέρα του στην Χέλσινμποργκ. Όπερ και εγένετο με τον Σουηδό να βοηθάει την ομάδα να βγαίνει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Τη περίοδο εκείνη όμως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που είχε ανάγκη από επιθετικούς, προσέγγισε τoν 36χρονο τότε επιθετικό και πέτυχε τον δανεισμό του για περίπου δύο μήνες (από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τις 12 Μαρτίου του 2007) όταν και θα έπρεπε να επιστρέψει για τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της Χέλσινμποργκ. Ο «Χένκε» αγωνίστηκε μόλις σε 7 παιχνίδια της Πρέμιερ Λιγκ (σκόραρε μόνο μία φορά) αλλά βοήθησε σημαντικά τους «κόκκινους διαβόλους» σύμφωνα με τον Άλεξ Φέργκιουσον. Γι’ αυτό κιόλας ζήτησε έξτρα μετάλλιο από την αγγλική ομοσπονδία για να το δώσει στον Λάρσον.

Παρά τις προτάσεις για να συνεχίζεται ακόμα σε υψηλό επίπεδο (από αγγλικές ομάδες αλλά και την Πόρτο), ο Σουηδός ήταν αποφασισμένος να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια στην ομάδα που τον ανέδειξε και επέστρεψε οριστικά, στην Χέλσινμποργκ. Αυτή η στιγμή, 1/10/2009, έφτασε!

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:

ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Κύπελλο Ολλανδίας τις σεζόν 1993-94 και 1994-95
Πρωτάθλημα Σκοτίας τις σεζόν 1997-97, 2000-01, 2001-02 και 2003-04
Λιγκ Καπ Σκοτίας τις σεζόν 1997-98 και 2000-01
Κύπελλο Σκοτίας τις σεζόν 2000-01 και 2003-04
Πρωτάθλημα Ισπανίας τις σεζόν 2004-05 και 2005-06
Σούπερ Καπ Ισπανίας τη σεζόν 2005-06
Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 2005-06

ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

«Χρυσό παπούτσι» τη σεζόν 2000-01

* Το 2004 η Σουηδική Ομοσπονδία τον ανακήρυξε ως τον καλύτερο Σουηδό ποδοσφαιριστή των 50 τελευταίων χρόνων. Παρότι είχε πάρει την απόφαση να αποχωρήσει από την Εθνική ομάδα, επέστρεψε για το Euro του 2004 ύστερα από παραινέσεις του προέδρου της ΟΥΕΦΑ, Λέναρντ Γιόχανσον και του πρωθυπουργού της Σουηδίας, Γκοραν Περσον. Μάλιστα, σκόραρε 3 φορές σε 4 παιχνίδια και οδήγησε την ομάδα του στα προημιτελικά, όπου και αποκλείστηκε στα πέναλτι από τη Γερμανία. Με τη φανέλα της εθνικής έχει αγωνιστεί σε 88 παιχνίδια και έχει σκοράρει 34 φορές, ενώ ήταν και στην αποστολή των Σκανδιναβών στο Euro 2008 που έγινε στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας.

*Η παρουσία του στη Σκωτία ήταν τόσο έντονη που ενέπνευσε τη συγγραφή δύο βιβλίων. «You are my Larsson» από τους Μαρκ Γκουίντι και Γιούινγκ Γκράχαμ με 153 σελίδες και το «Χένρικ Λάρσον: Μια σεζόν στον παράδεισο», που πρόκειται για βιογραφία γραμμένη από τον Μαρκ Σιλβέστερ σε 192 σελίδες.

* Όταν ανακοίνωσε την απόφασή του να φύγει από την Μπαρτσελόνα, ο Ροναλντίνο τόνισε για τον Σουηδό: «Ο σύλλογος χάνει έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή. Εγώ χάνω έναν σπουδαίο φίλο. Είναι φανταστικό να παίζω δίπλα του. Δεν προσπάθησα να του αλλάξω γνώμη».

* Το Μάιο του 2006 τιμήθηκε με τον τίτλο του Member of the Order of the British Empire στο όνομα της Βασίλισσας Ελισάβετ ΙΙ για την προσφορά του στο βρετανικό ποδόσφαιρο. «Είναι μεγάλη τιμή να αναγνωρίζεσαι για τις υπηρεσίες σου στο ποδόσφαιρο μακριά από την πατρίδα σου».

Οι καλύτερες στιγμές του Χ. Λαρσόν



Τα γκολ του «Χένκε»