Η πίεση έβγαλε δύναμη!

Από την εποχή που ο Ιησούς ζήτησε από τον Λάζαρο να σηκωθεί και να βγει έξω έχει να σημειωθεί νεκρανάσταση ανάλογη με αυτή της χθεσινής ΑΕΚ. Για να έχει, όμως, κάποιο ωφέλιμο αποτέλεσμα πρέπει να βρεθεί από πού προήρθε.

Εάν ο ρόλος του θαυματοποιού Ιησού πρέπει να δοθεί στον Μπάγεβιτς, πρέπει ταυτόχρονα να του δοθεί και ο ρόλος του γιατρού του Λάζαρου, ο οποίος τον είχε στείλει στον άλλον κόσμο. Το λάθος του Μπάγεβιτς να προσπαθεί να μετατρέψει τον Γιάχιτς σε στόπερ η ΑΕΚ το πλήρωσε ακριβά. Με τον Αρσε να μην εντυπωσιάζει, αλλά τουλάχιστον να κινείται ως στόπερ, η άμυνα της ΑΕΚ έδεσε εμφανώς.

Εάν το θαύμα οφείλεται στους 11 «αποστόλους» που ξεκίνησαν το παιχνίδι, αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι βρίσκουν δυνάμεις και ικανότητες που δεν πίστευαν ότι είχαν όταν καταλαβαίνουν ότι είναι με την πλάτη στον τοίχο. Ηταν σαφές ότι το χθεσινό ματς, αν χανόταν με διαφορά, οι παίκτες της ΑΕΚ θα έπρεπε να βάλουν στρώματα για να κοιμηθούν στα αποδυτήρια. Την πίεση οι παίκτες της ΑΕΚ την έβγαλαν σε δύναμη κι όταν ένας παίκτης της Μπενφίκα διεκδικούσε την μπάλα ήταν βέβαιο ότι το πόδι που θα την ακουμπούσε πρώτο θα ήταν ενός ΑΕΚτσή.

Εάν το θαύμα οφειλόταν στους πιστούς της κερκίδας είναι εύκολο να εξηγηθεί. Σε μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που η κερκίδα δεν μεταφέρει την πικρία της από το περασμένο ματς, οι οπαδοί της ΑΕΚ χειροκρότησαν ακόμα κι αυτούς που είχαν αποδοκιμάσει δίνοντάς τους μία ακόμα ευκαιρία.

Και τέλος, αν το θαύμα οφειλόταν στη θεία θέληση, η σκηνή γίνεται στο 15ο λεπτό. Οταν η μπάλα ύστερα από σουτ πηγαίνει στο δοκάρι του Σάχα. Ακόμα κι αν οι οπαδοί διατηρούσαν την ψυχραιμία τους, είναι αμφίβολο ότι θα τη διατηρούσαν και οι παίκτες της ΑΕΚ.

Φυσικά, όπως σε όλα στη ζωή, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Στο χθεσινό ματς με την Μπενφίκα ο Μπάγεβιτς ξεκινάει με μια ενδεκάδα που με την εξαίρεση του Αρσε συγκριτικά με τον Ζεράλντο μπορεί να είναι η καλύτερη δυνατή της φετινής ΑΕΚ. Οι παίκτες ζορίζονται και δίνουν κάτι παραπάνω. Οι οπαδοί σφίγγουν τα δόντια και κάνουν υπομονή. Κάπου εκεί βρίσκουν και βοήθεια από τον αντίπαλο, με την Μπενφίκα να έχει φανερά υποτιμήσει την αντίπαλό της.

Το ερώτημα τώρα για την ΑΕΚ είναι πόσες φορές μπορούν όλοι να επαναλάβουν τον καλύτερο εαυτό τους. Το βέβαιο είναι ότι όταν χρειάστηκε μπόρεσαν να το κάνουν και υπό πίεση το «ζήσε ακόμα μια μέρα» είναι το μοναδικό εφικτό πλάνο. Με τη νίκη της επί της Μπενφίκα η ΑΕΚ κέρδισε χρόνο. Εάν καταφέρει να κερδίσει και το Δευτεριάτικο ματς με τον ΠΑΣ έχει ένα 15ήμερο για να ανασυνταχθεί και να κάνει μια καινούργια αρχή.




Ευχαριστώ τον Δ.Τ. για το promotional βίντεο για τα διαρκείας της Φούλαμ, παρ' ότι είναι τραυματικό. Πώς όλες οι τραβεστί λένε «νιώθω γυναίκα φυλακισμένη σε ανδρικό σώμα»; Πώς ο Howard the Duck βρισκόταν σε έναν κόσμο που δεν είχε σκοπό να βρεθεί; Ετσι κι εγώ πώς στον διάολο βρέθηκα να είμαι γεννημένος Ελληνας, ποτέ δεν θα το καταλάβω. Τέλος πάντων.

Η Φούλαμ είναι η πιο αστική αγγλική ομάδα του Λονδίνου. Να πω στον Δ.Τ. ότι στην ομάδα του '70 έπαιξαν ο Τζορτζ Μπεστ και ο Μπόμπι Μουρ, αλλά η μεγάλη ομάδα ήταν αυτή των αρχών της δεκαετίας του '60, όταν εκτός του ότι η Φούλαμ έφτασε στα ημιτελικά του FA Cup, έδωσε στην εθνική τον Κόεν και τον Χέινς, οι οποίοι σήκωσαν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Μισό να σηκωθώ να τραγουδήσω το «National Anthem» και συνεχίζουμε.

«God save the Queen». Τι λέγαμε, λοιπόν; Τίποτα δεν λέγαμε ή μάλλον, συνεχίζοντας με τη Βρετανία, θα ήθελα να γράψω ότι και ο Ψαριανός έχει γεννηθεί σε λάθος χώρα. Από την εποχή που ο Τομ Τζόουνς τραγούδαγε στο Μπράιτον και το Μπλάκπουλ και οι Εγγλέζες «πουρές» έβγαζαν, ενώ κάθονταν, τις κιλότες τους, μεγέθους φλόκου, και τις πέταγαν επί σκηνής, έχω να δω άνδρα να δημιουργεί τέτοιο διονυσιακό ντελίριουμ στο άλλο φύλλο της 2+ ηλικίας όσο ο Γρηγόρης Ψαριανός.

Κάτω από τους ήχους ξένων τραγουδιών που έπαιζε ο d.j. του «MG», ο Γρηγόρης για δεύτερη φορά σε μία εβδομάδα γνώρισε τις διονυσιακές επιθέσεις των Over the Hill Girls που σπρωχνόντουσαν για να τον ακουμπήσουν, να τον θωπεύσουν και να τον περικυκλώσουν, κάτι όχι τόσο εύκολο, μια και το σώμα του έχει την περίμετρο της αιωνόβιας Σεγκόβιας. Οι προεκλογικές εκδηλώσεις του Γρηγόρη συνεχίζονται, αλλά εγώ μέχρις εδώ ήμουν, διότι η ηλικία και ένα διπλό τένις των δύο ωρών στο «Club Filothei» ομολογώ ότι με εξόντωσαν.

Υπό κανονικές συνθήκες και με τον ΣΥΡΙΖΑ να παίρνει πάνω από 3%, ο Γρηγόρης θα έμπαινε μαρς στη Βουλή, αλλά κύκλοι γύρω από τον Γρηγόρη (ή ο Γρηγόρης, που θα έλεγε και ο Αναστόπουλος) ανησυχούν ότι ο κομματικός μηχανισμός δεν αντέχει το ανεξάρτητο πνεύμα και τον αισθησιασμό που εκπέμπει ο φωτεινός ηγέτης. Λέγεται ότι στη Β' Αθήνας, στην οποία και βάζει υποψηφιότητα ο Ψαριανός, η darling του ΣΥΡΙΖΑ ονομάζεται Νάντια Βαλαβάνη, που βασίζεται στην αμεσότητα του λόγου της.

Σε συνέντευξη στο «Βήμα» ο Νίκος Χασαπόπουλος ρωτάει τη Νάντια Βαλαβάνη μια ερώτηση που νομίζω ότι μας απασχολεί καθημερινά. «Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να ομοσπονδοποιηθεί;». Και η Βαλαβάνη δεν φοβάται να απαντήσει χωρίς να τα μασάει. «Πιστεύω ότι, αντίθετα, θα πρέπει να παραμείνει αταλάντευτα με τις γραμμές και το μυαλό του ανοιχτός στην εκτός ΣΥΡΙΖΑ κοινωνική και πολιτική Αριστερά. Εξίσου φανερό είναι, όμως, ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί απλώς ως σχήμα πολιτικής συνεργασίας των συνιστωσών του.

Χρειάζεται λοιπόν να δημιουργηθούν δημοκρατικές οργανωτικές δομές, έτσι ώστε ένας ολόκληρος ανένταχτος κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα μέλη των συνιστωσών του να αποκτήσουν ουσιαστικά και αποφασιστικά δικαιώματα στη διαμόρφωση της πολιτικής του και στη σύνθεση των οργάνων του». Και με το φτωχό μου το μυαλό ρωτάω εγώ και εσάς: γιατί, ρε, τόσα χρόνια αφήνετε τα μέλη των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ουσιαστικά και αποφασιστικά δικαιώματα;

Γιατί; Why, για να το πω όπως και ο φαντάρος του Βιετνάμ; Επίσης, γιατί δεν στηρίζετε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, που όπως λέει και η Βαλαβάνη πρέπει να γκρεμίσει «τα τείχη που κλείνουν τον δρόμο της νέας γενιάς προς το μέλλον»; Κι ας πούμε ότι η νέα γενιά νέα είναι και τους δίνει μία και πέφτουνε. Ο Γιώργος Πάντζας, που είναι ο εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ και ένας από τους 11 ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ, τι πρέπει να κάνει; Να σπρώχνει στην ηλικία του τα τείχη;

Επίσης, οι κύκλοι του Ψαριανού ανησυχούν ότι η Βαλαβάνη είναι φερετζές του Αλαβάνου. Οτι δηλαδή ο Αλαβάνος, όπως κάνει και ο Βγενόπουλος με τον Ξυλά στο Δ.Σ. της ΠΑΕ του Παναθηναϊκού, τη βάζει στο ψηφοδέλτιο για να υποστηρίζει τις θέσεις του πρώην προέδρου.

Η Βαλαβάνη, βέβαια, απαντάει στη συνέντευξη ότι «μία από αυτές τις χιλιάδες αριστερές είμαι κι εγώ. Ενας από αυτούς είναι και ο Αλέκος Αλαβάνος. Ολα τα άλλα, αν και εφόσον λέγονται, είναι εκ του πονηρού», αλλά και τον Παύλο ή τον Θανάση αν ρωτήσεις για τον Παναθηναϊκό, κάτι τέτοιο λένε. «Είμαστε Παναθηναϊκοί και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για το καλό του», άλλο τώρα αν ξέρουμε ότι κάνουν «κρα» για να πάρουνε την ομάδα.




Τέλος πάντων, ο Γρηγόρης και οι οπαδοί του δεν ασχολούνται με εσωκομματικές ίντριγκες και μικρότητες. Και ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του. Βέβαια, ένας έβαλε σταυρό στον Γρηγόρη και έπιασε τον πρώτο αριθμό στο Εθνικό, ενώ μία έβαλε σταυρό στη Βαλαβάνη και τον γκόμενό της τον έφαγε κάποια πωλήτρια του Hondos Center.