Τι έγινε ρε παιδιά;

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Μια από τις πιο φημισμένες ατάκες της ελληνικής τηλεόρασης μου ήρθε στο μυαλό όταν τελείωσε το πρώτο ημίχρονο της τρίτης αναμέτρησης της σειράς μεταξύ της Ρεάλ Μαδρίτης και του Ολυμπιακού. «Τι έγινε ρε παιδιά;» αναρωτήθηκα όπως έκανε και ο Σπύρος Παπαδόπουλος στους «Απαράδεκτους» σχεδόν είκοσι χρόνια πριν.

Ο Ολυμπιακός είχε…καταφέρει, γιατί περί κατορθώματος επρόκειτο, να σκοράρει μόλις 20 πόντους στην πιο ανεμική άμυνα της Ευρώπης σε ένα ολόκληρο ημίχρονο. Είχε καταφέρει επίσης να…προλάβει να βρεθεί πίσω ακόμη και με 19 πόντους. Και οι δέκα παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν στο πρώτο ημίχρονο ήταν επιεικώς απαράδεκτοι και έτσι η Ρεάλ πήρε αυτό ακριβώς που ζητούσε. Ένα μεγάλο προβάδισμα στο ξεκίνημα του παιχνιδιού που δεν θα προλάβαινε να το καλύψει ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μισό, όταν και θα άρχιζε να της βγαίνει η κούραση από τα πέντε ματς που είχε δώσει μέσα σε 10 μέρες.

Έτσι και έγινε. Ο Ολυμπιακός, χάρη στην καλή παρουσία του Μίλος Τεόντοσιτς στο τρίτο δεκάλεπτο, βρήκε ρυθμό και κατάφερε να μειώσει κάπως τη διαφορά. Στο τέταρτο δεκάλεπτο μάλιστα, έδειξε πως μπορεί να «κλέψει» και τη νίκη και να βρεθεί από σήμερα κιόλας στο Βερολίνο. Μείωσε ακόμη και στους έξι πόντους αλλά οι Μαδριλένοι άντεξαν έκαναν το 2-1 με το τελικό 71-63 να είναι πέρα ως πέρα δίκαιο.

Πεποίθηση μου είναι πως ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κάνει χειρότερο παιχνίδι από αυτό που έκανε στο πρώτο ημίχρονο. Ούτε και η Ρεάλ να κάνει πολύ καλύτερο. Οι δύο ομάδες θα τα πουν και πάλι σε λιγότερο από 48 ώρες με το σκηνικό να είναι ακριβώς το ίδιο. Η Ρεάλ θα θέλει και πάλι μόνο τη νίκη ενώ οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν το περιθώριο να καλύψουν ενδεχόμενη νέα ήττα με το πέμπτο ματς στο Φάληρο στις 8 Απριλίου. Πρέπει, όμως, ο Παναγιώτης Γιαννάκης και οι παίκτες του να δώσουν στη Ρεάλ να πιστέψει πως μπορεί να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση; Η απάντηση είναι φυσικά αρνητική.

Πως θα καταφέρει ο Ολυμπιακός να βρεθεί από την Πέμπτη στο Βερολίνο; Με έναν και μοναδικό τρόπο. Αν οι παίκτες του καταλάβουν πως το ΣΕΦ δεν είναι άπαρτο κάστρο και μπάλα είναι και γυρίζει. Τότε μόνο θα γυρίσουν από τη Μαδρίτη θριαμβευτές. Η…ασφάλεια που προσφέρει το πλεονέκτημα έδρας μπορεί καμιά φορά να γυρίσει μπούμερανγκ και ιδιαίτερα σε σειρές, οι οποίες από 2-0 πάνε σε πέμπτο ματς. Ποιος ρισκάρει να παίξει τους κόπους μιας χρονιάς σε ένα σαραντάλεπτο που όλα θα κρέμονται σε μια κλωστή. Ασχέτως αν τη μια άκρη της θα την κρατούν 12,000 φίλοι των Πειραιωτών. Εγώ πάντως δεν θα το ρίσκαρα…

Για απορίες, σχόλια, παρατηρήσεις στο antonis33@hotmail.com

*Διαβάστε το άρθρο του Χρήστου Ρομπόλη για τη μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Σιένα στην Ιταλία.