Στο ΟΥΕΦΑ, κι όχι μόνο αγωνιστικά

Δεν έχει σημασία αν το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στην Τούμπα έρχεται έπειτα από το παιχνίδι της Εθνικής με την Ελβετία. Σημασία έχει να αρχίσουν κάποιοι να φτιάχνουν κλίμα από τώρα. Να μας «θυμίζουν» τις οικονομικές συμφωνίες στις μεταγραφές του Χριστοδουλόπουλου και του Μελίσση, τις χορηγίες Βγενόπουλου, ακόμα και το μυθικό, ότι δηλαδή ο Ανδρέας Βγενόπουλος συνέβαλε ώστε να πιάσει ο ΠΑΟΚ κοντά στα 20.000 διαρκείας! Μην απορήσετε αν σε λίγο μας πουν ότι ο Παναθηναϊκός είχε πάει να αρπάξει κάποτε τον Κούδα, ότι ο Βενετίδης αγωνίστηκε με το «τριφύλλι» και ο Γ.Χ. με τον Καφέ κατέβηκαν «πακέτο» μια φορά κι έναν καιρό στην Παιανία. Μέγας είσαι, Κύριε, και θαυμαστή η... λάσπη σου.
Αλήθεια, πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν ο Χριστοδουλόπουλος είχε πάει στον Ολυμπιακό και όχι στον Παναθηναϊκό εν όψει του αγώνα της Τούμπας; Γιατί σχολιάζουν τα 2 εκατομμύρια που δόθηκαν για τον Μελίσση κι όχι τα 2 και κάτι που δόθηκαν στον Αρη για τον Αβραάμ, του οποίου το συμβόλαιο έληγε το καλοκαίρι; Με την ίδια λογική δεν θα πρέπει κάποιοι να αρχίσουν τα σενάρια πριν από το παιχνίδι Αρης - Ολυμπιακός; Γιατί δεν μας λένε για παίκτες που πηγαινοέρχονται ως δανεικοί σε ομάδες της αρεσκείας τους, απ' όπου παραδοσιακά περνάνε «μπάι» οι ίδιοι, τη στιγμή που οι υπόλοιποι αγκομαχάνε; Και, σε τελική ανάλυση, με πόσο μεγάλο θράσος προσπαθούν να «προσεταιρισθούν» τον οπαδό του ΠΑΟΚ, να τον «φτιάξουν» και να τον πωρώσουν κατά του Παναθηναϊκού, όταν ιστορικά και παραδοσιακά τα μεγαλύτερα «σφαγεία» έχουν γίνει σε αγώνες ΠΑΟΚ - Ολυμπιακού;

Διαβάζω σχεδόν από την αρχή της χρονιάς τα «κόκκινα» παρασκήνια σε εφημερίδες και sites και τα συμπεράσματα είναι τα εξής - δεν έχει σημασία ποιος τα γράφει και πού, σημασία έχει ότι απηχούν τη γενικότερη αντίληψη που υπάρχει στον Ολυμπιακό: α) ότι στους αγώνες με την Ανόρθωση ο κυπριακός δάκτυλος του κυρίου Λευκαρίτη έκανε το θαύμα του - ψάχνουν και «συμμάχους» στην ΑΕΚ που αποκλείστηκε από την Ομόνοια, την ίδια ΑΕΚ που της στέρησαν πέρυσι το πρωτάθλημα στα χαρτιά. Το γεγονός ότι κέρδισαν φυσικά πέναλτι στην Κύπρο, το οποίο αν έβαζε ο Μήτρογλου πιθανότατα να είχε αλλάξει όλη η ιστορία, το περνάμε... αβαβά. β) ότι στους προκριματικούς αγώνες του Παναθηναϊκού στην Πράγα βρέθηκε στις κερκίδες ο Σκάζνι, κάτι που μοιάζει τουλάχιστον ύποπτο. Και –κοίτα να δεις κάτι σατανικές συμπτώσεις– στο παιχνίδι που ο Σκάζνι έδωσε το «παρών», ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με αυτογκόλ. Λες να ήταν ο Σκάζνι ινκόγκνιτο και στην Κύπρο, όταν έβαλε αυτογκόλ κι ο Τοροσίδης; γ) ότι έγινε μεγάλο «μαγείρεμα» στο πρόγραμμα του Ολυμπιακού στον όμιλο του ΟΥΕΦΑ, σχετικά με τα εντός και τα εκτός έδρας παιχνίδια. Προφανώς κάπου συναντήθηκαν οι κ.κ. Λευκαρίτης και Σκάζνι και τα κανόνισαν... Πρώτα ο Θεός, θα έχουμε και αυτογκόλ του Μερτεζάκερ στο ΟΑΚΑ, στο Παναθηναϊκός - Βέρντερ και θα... δέσει το σιρόπι.

Οι πάλαι ποτέ κραταιοί και υπεράνω βλέπουν παντού φέτος εχθρούς, διαπλοκές, συνωμοσίες και πρασινο-κυπριακούς δάκτυλους. Και, ως συνήθως, πουθενά τις δικές τους ευθύνες και ανεπάρκειες, τις καθυστερήσεις στις μεταγραφές, τις ελλείψεις, την υπεροψία. Ο αποκλεισμός από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν τους στοίχισε μόνο οικονομικά, ούτε απλώς σε επίπεδο πρεστίζ. Τους «έριξε» στο ΟΥΕΦΑ και σε νοοτροπία, δηλώσεις, «σκόρπιες σκέψεις» και πονηρά χαμογελάκια όλο σημασία. Ούτε καν σε «χο, χο, χο», τα οποία, τουλάχιστον, έχουν και μια μαγκιά...