Ο Νίκος Βαμβακούλας τοποθετείται...

Aπό προχθές, λατρεμένε αναγνώστη, όταν και έγινε γνωστή η πρόθεση του Ντέμη να αποχωρήσει από τα διοικητικά της ΑΕΚ, μία απορία άρχισε να ταλανίζει το μυαλό μου. Σε αντίθεση με τους περισσότερους, που αναρωτιούνταν αν ήταν σωστή η απόφασή του να φύγει, εγώ σκεφτόμουν πώς άντεξε να μείνει σ’ αυτόν το χώρο μέχρι τώρα...

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο των κουμπάρων, της «παράγκας», των «κοράκων» και του CAS, στα δικά μου μάτια ο Ντέμης δεν έχει και δεν είχε καμιά θέση ποτέ. Κι αν στον τέταρτο χρόνο του στην προεδρία της ΑΕΚ άφησε μουστάκι απ’ τον καημό του, φαντάσου τι θα έκανε αν έμενε δυο τρία χρόνια παραπάνω. Θα άφηνε μάλλον μαλλί και μούσι σαν τον Κάρατζιτς, για να μην τον αναγνωρίζει κανείς και να τον αφήσουν όλοι στην ησυχία του...

Την ώρα που ο Ντέμης έφευγε, ο Κώστας Αντωνίου ερχόταν με φόρα. Διάβασα τις δηλώσεις του στην «Πράσινη» και εντυπωσιάστηκα. Γράφει ο Λευτέρης Μπακολιάς: «Ο κ. Αντωνίου συνέχισε σκορπώντας ακόμη περισσότερο ενθουσιασμό στον κόσμο».

Η αγωνία μου χτύπησε κόκκινο. Διαβάζοντας το σχόλιο του Μπακολιά ήμουν σίγουρος ότι ο Αντωνίου θα ανακοίνωνε δύο μεταγραφές ακόμα, κάνοντας τους οπαδούς του πολυμετοχικού να παραληρούν. Φευ: «Να ξέρει ο κόσμος ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα ξανακάνει τόσο μαζικές μεταγραφές».

Ανθρακες ο θησαυρός του Λευτέρη. Η συνέχεια, μάλιστα, των δηλώσεων του Αντωνίου, πιο πολύ τρόμο σκορπίζουν παρά ενθουσιασμό: «Ο Παναθηναϊκός θα αναπτύξει το σκάουτ που ήδη έχει». Φοβάμαι. Γιατί, απ’ όσο θυμάμαι, προϊόν σκάουτινγκ ήταν και ο -εξ Αργεντινής ορμώμενος- παίκτης που άκουγε στο όνομα Ρομέρο. Aτιμο πράγμα η τεχνολογία και τα DVD, Σπύρο μου. Νιρέν Ντεμπά βλέπεις, μηδέν Ντεμπά εμφανίζεται στο γήπεδο...

Συνεχίζει ο Αντωνίου: «Επίσης, θέλουμε να έρχονται σε κάθε μεταγραφική περίοδο 1-2 παίκτες πραγματικά υψηλού επιπέδου. Αυτός είναι ο στόχος μας και ελπίζουμε πραγματικά να τα καταφέρουμε».

Η συγκεκριμένη δήλωση του Αντωνίου είναι και αυτή που ενθουσίασε περισσότερο τον Λευτέρη, εξ ου και ο τίτλος του κειμένου του: «Δυο Ζιλμπέρτο κάθε χρόνο». Προσπερνώ το γεγονός ότι ο Αντωνίου μίλησε για 1-2 και εμείς το δέσαμε σκοινί-κορδόνι ότι θα είναι 2, και μάλιστα επιπέδου Ζιλμπέρτο, οι παίκτες που θα έρχονται κάθε χρόνο, και ερωτώ: Γιατί να εννοεί ο ποιητής Κώστας 1-2 Ζιλμπέρτο και να μην εννοεί 1-2 Σόουζα; Δεν είναι ο Σόουζα παίκτης πραγματικά υψηλού επιπέδου; Αυτό δεν διαβάζαμε τόσο καιρό; Θα τρελαθώ.

Η επόμενη τοποθέτηση του διευθυντή ποδοσφαίρου του πολυμετοχικού με έκανε να ανατριχιάσω: «Υπάρχουν διαβαθμίσεις στους παίκτες που σε ενδιαφέρουν. Ψάχνοντας για έναν αμυντικό προέκυψε και ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, αλλά ήταν πολύ χαμηλά στη λίστα μας».

Mon Dieu, ζαλίστηκα. Βρε Κώστα μου, αν ο πολυμετοχικός έδινε 2,5 εκατομμύρια μόνο στον Σκόρδα για έναν παίκτη που ήταν στις τελευταίες θέσεις της μεταγραφικής του λίστας, για τον Ζιβέ, που όσο να πεις πέντε έξι θέσεις παραπάνω θα είναι σίγουρα στη λίστα, δεν πρέπει να διαθέσει γύρω στα εφτά; Βάσει λογικής; Ε, δώσ' τα, χρυσέ μου, να πάει στο διάολο, να ησυχάσουμε όλοι. Δεν μπορώ, με κουράζουν τα σίριαλ...

Αφήνω τον Αντωνίου και περνώ στον Τεν Κάτε, ο οποίος ανεβαίνει όλο και πιο πολύ στην εκτίμησή μου. Το ρεπορτάζ της «Πράσινης» τα λέει όλα: «Μια από τις πρώτες του ευκαιρίες για να γνωρίσει τη νυχτερινή Αθήνα είχε ο Χενκ Τεν Κάτε. Ο Ολλανδός τεχνικός του Παναθηναϊκού βρέθηκε σε γνωστό νυχτερινό μαγαζί της παραλιακής ("Ακρωτήρι"). Ηταν μια βραδιά αφιερωμένη στην R‘n'B μουσική. Δεν ήταν λίγες οι φορές, μάλιστα, που έδειξε και τις χορευτικές του ικανότητες ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής».

Oπως βλέπεις και στο σκίτσο, ήδη φαντάστηκα τον Τεν Κάτε να λικνίζεται με τον δικό του, μοναδικό τρόπο στον ρυθμό της R’n'B μουσικής. Λυπάμαι μόνο όσους βρέθηκαν δίπλα του στην πίστα. Ικανό τον έχω τον Ολλανδό να τους ξαπόστειλε όλους απ’ τα νεύρα του. Aλλον μπορεί να τον έβαλε να κάνει κουτσό σε μια γωνία επειδή δεν χόρευε καλά, άλλον να κάνει «γόπing» στην πίστα γιατί έπεσε πάνω του, για όλους μια αγγαρεία θα βρήκε πάντως. Κάθε φορά που θα διασκεδάζει εκεί ο γλυκός Τεν Κάτε, το νυχτερινό κέντρο θα μετονομάζεται σε «Ακρωτήρι του τρόμου».

Δραπετεύω απ’ τον πολυμετοχικό και περνώ στον λατρεμένο Θέμη Σινάνογλου. Ο καλός μου φιλοξένησε στη στήλη του στο «Φως» δηλώσεις του Γιώργου Ανατολάκη, ο οποίος μίλησε για το παιχνίδι με την Ανόρθωση:

«Σε αυτό το ματς την πίεση του κόσμου πρέπει να τη νιώσουν μόνο οι παίκτες της Ανόρθωσης. Καθόλου οι παίκτες του Ολυμπιακού. Oπως στη Ριζούπολη με τον Παναθηναϊκό, που η συμπεριφορά του κόσμου ήταν τέτοια που έπνιξε τον ΠΑΟ, αλλά εμάς όχι μόνο δεν μας πίεσε, μας σήκωσε ψυχικά και σωματικά».

Βρήκες και συ το κατάλληλο παράδειγμα να δώσεις, λεβέντη μου. Τα μισά απ’ όσα έγιναν στη Ριζούπολη αν γίνουν και στο παιχνίδι με την Ανόρθωση, η ομάδα θα προκριθεί. Αυτό είναι βέβαιο. Τι να το κάνεις, όμως, χρυσέ μου, αφού θα τιμωρηθεί με τουλάχιστον δέκα χρόνια αποκλεισμό από κάθε ευρωπαϊκή διοργάνωση; Του Αγίου Τσιρώνη και της τυφλής Eλληνίδας Θέμιδος νομίζεις ότι θα είναι κάθε μέρα;

Ο Θέμης παίρνει τη σκυτάλη και μεγαλουργεί: «Τότε που διαλύσατε τον Παναθηναϊκό ήταν πιο λίγοι οι ξένοι και ήταν και μπολιασμένοι». Καταπληκτικό. Επειδή τώρα δεν προλαβαίνουμε να τους μπολιάσουμε τους ξένους, μπορούμε να τους ραντίσουμε. Με ιδρώτα του Ντιόγο, που είναι πλούσιος σε ηλεκτρολύτες Ολυμπιακοφροσύνης. Περίπατο θα κάνουμε μετά...

Εκείνος που δεν κρύβει την αισιοδοξία του είναι ο Νίκος Βαμβακούλας. Τον άκουγα να μιλά στο Sport Tv και τον Βαγγέλη Δουκάκο, και το ηθικό μου αναπτερώθηκε. Ο Νίκος, στην αρχή της συνομιλίας, ως γνήσιος τζέντλεμαν ευχήθηκε στον Δουκάκο «καλό χειμώνα». Ο Βαγγέλης φούντωσε: «Μη μου λες από τώρα καλό χειμώνα. Εχουμε Αύγουστο ακόμα. Θα πάθουμε καμιά ψυχοπλάκωση».

Στη συνέχεια, ο Βαμβακούλας μίλησε για το μεγάλο παιχνίδι: «Ο Ολυμπιακός πιστεύω ότι θα περάσει. Και δεν το λέω για ψυχολογική ντόπα αυτό. Μπορεί να βάλει και έξι και εφτά γκολ. Εγώ όπως το βλέπω, θα είναι τρεις παίκτες στην άμυνα, γιατί και με ερασιτεχνικό σωματείο να παίζεις πρέπει να προσέχεις την άμυνα. Πρέπει ο Βαλβέρδε να κατεβάσει τη σωστή σύνθεση, γιατί στο πρώτο παιχνίδι έκανε λάθη. Εγώ είμαι ειλικρινής. Και ο αδερφός μου να είναι προπονητής θα τα πω. Ο Μπελούτσι θα κάνει φάσεις απ’ τη δεξιά πλευρά και ο Κοβάσεβιτς ένα δυο γκολ θα τα βάλει και θα κάνει και χώρο για τους άλλους».

Ο Δουκάκος ζήτησε απ’ τον Βαμβακούλα, «επειδή είσαι αθλητάνθρωπος», να πει και μια κουβέντα για το θέμα των ημερών, το ντόπινγκ. Ο Νικόλας δεν του χάλασε χατίρι: «Εμείς το μόνο ντόπινγκ που ξέραμε ήταν η ασπιρίνη. Αν η Κίνα ή η Ιαπωνία μας έδιναν τα φάρμακα, εκείνοι μας κάρφωσαν. Είναι πολλά τα λεφτά, Βαγγέλη».

Πεθαίνω. Ο πολυαγαπημένος «Τραμπάκουλας» μου είχε λείψει. Αν μάλιστα πρότεινε -όπως τον παλιό καλό καιρό- να συσταθεί μια τριμελής επιτροπή τεσσάρων ατόμων για να ασχοληθεί με την πάταξη της μάστιγας του ντόπινγκ, δεν θα άντεχα. Λιπόθυμος θα έπεφτα στην αγκαλιά του Σεβαστή. Να πάρουμε μαζί τον ύπνο του δικαίου...

The Μπολτ and the Beautiful

Ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο που μπορεί να αμφισβητήσει τα πρωτεία του Μπολτ στα 100 μέτρα είναι ο εικονιζόμενος. Ο beautiful Γιώργος. Γνωστός για τα «θαύματά» του, όπως βλέπεις στη φωτογραφία, έβαλε σκοπό της ζωής του να κάνει άλλο ένα. Γιώργο, γερά, η Ολυμπιάδα του Λονδίνου είναι κοντά...